Month: March 2017

Παρασκευή 24 Μάρτη. Δεν είναι μόνη της η Αθήνα στους “προβληματισμούς” που έχει εν όψει της 25ης Μάρτη, στη Ρώμη, και της καινούργιας διακήρυξης για το project europe (μιας διακήρυξης που δεν θα έχει ούτε έναν παπά παρόντα! Γαμώτο!!!) Είναι και η Βαρσοβία που έχει τα θεματάκια της. Θέλει να λέει η διακήρυξη, για παράδειγμα, ότι η μελλοντική ευρώπη θα είναι ακόμα πιο πολύ νατοϊκή (δηλαδή αμερικάνικη) απ’ ότι είναι τώρα η πολωνία…

Η φαιορόζ ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει αυτό – προς το παρόν… Θέλει να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό κλαδί στο πιο ψηλό δέντρο του κόσμου, και να βροντοφωνάξει: κόσμε, μας χρωστάς! Ή, αν δεν γίνεται αυτό, να πάρει στις 26 Μάρτη ο παλιοΤόμσεν τα μπογαλάκιά του και να μας αδειάζει τη γωνιά.

Το ενδιαφέρον με τις ελληνικές βιτρίνες (όπως, άλλωστε, και με την πλειοψηφία του ελληνικού «λαού») είναι ότι εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Εξηγείται: με την κατασκευή του ελληνικού κράτους (απ’ τις «μεγάλες δυνάμεις», μην ξεχνιόμαστε) ο λαός έπεσε στο βαρέλι των γεοπολιτικών προσόδων. Και δεν βγήκε ποτέ.

Το ανησυχητικό είναι ότι ο παλιοΤόμσεν έχει φύγει ήδη – ουσιαστικά. Θα φύγει και τυπικά. Η δουλειά που του ανάθεσαν τα ντόπια αφεντικά έχει γίνει. Μ’ άλλα λόγια οι φαιορόζ παίζουν εν ου παικτοίς.

Μην μας πουν μετά μα δεν εννοούσαμε αυτό!….

Παρασκευή 24 Μάρτη. Έφτασε ο ψεκασμένος στο αμέρικα; Συνάντησε τον “τρελό σκύλο”; Του έσφιξε το χέρι; Του ψιθύρισε στ’ αυτί “μην στεναχωριέσαι που σκότωσες γυναίκες και παιδιά, και λίγοι ήταν”;

Δεν ξέρουμε μεν, αλλά ουσιαστικά αυτό θα γίνει. Πρώτον επειδή ο “τρελός σκύλος” είναι σκληρός αντιτρομοκράτης, και μιλώντας γενικά, το να δολοφονούνται “μουσουλμάνοι” άμαχοι με τις δεκάδες και τις εκατοντάδες δεν είναι τρομοκρατία. (Τρομοκρατία είναι μόνο ό,τι λένε οι λευκοί πρωτοκοσμικοί. Προφανώς επειδή τα αφεντικά τους ξέρουν…)

Και δεύτερον επειδή αυτή εδώ η φτωχή και τίμια χώρα προσπαθεί να πουλήσει για άλλη μια φορά την γεωγραφική της θέση σ’ όσους δίνουν τα περισσότερα. Προς το παρόν ούτε η Ουάσιγκτον πληρώνει. Αν, όμως, πεις σ’ έναν τρελό σκύλο “είσαι γαμώ τα άτομα” μπορεί να σου πετάξει κανά κόκκαλο. Έτσι δεν είναι;

(Κι όπως είπαμε “αριστεροί πατριώτες”, ε; Ραντεβού στα οδοφράγματα των παρελάσεων.

Ή όχι;)

(η φωτογραφία και το ρεπορτάζ αναφέρονται σε δύο διαφορετικές μαζικές δολοφονίες· απ’ τα αμερικανικά βομβαρδιστικά, στο συριακό πεδίο μάχης. Ο ψεκασμένος θα πρέπει να δώσει δύο φορές τα συγχαρίκια. Το δικαιούται! Δεν κάνει κι αυτός ό,τι μπορεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Κάνει…)

Πέμπτη 23 Μάρτη. Σε ανανέωση της στρατιωτικής συνεργασίας και για το έτος 2017 προχώρησαν η Ελλάδα και Ισραήλ, με ένα διαρκώς διευρυνόμενο πρόγραμμα ασκήσεων και κοινών δράσεων. Το Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας, όπως ονομάζεται η υφιστάμενη διακρατική συμφωνία, υπογράφτηκε τη Δευτέρα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας από τους δύο επικεφαλής των αρμοδίων διευθύνσεων Διεθνών Σχέσεων, του ταξιάρχου γεεθα Μιλτ. Γρυλλάκη και του ταξιάρχου των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) Ερέζ Δαβίδ Μαϊζέλ. Η συνεργασία περιλαμβάνει συμμετοχή σε αεροναυτικές ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις με μονάδες επιθετικών ελικοπτέρων και ειδικών δυνάμεων. Το πλέον σημαντικό σκέλος της στρατιωτικής συνεργασίας αφορά τις πολεμικές αεροπορίες των δύο χωρών.

Τις επόμενες ημέρες ξεκινούν δύο ασκήσεις που εντάσσονται στην αμυντική συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ. Πρόκειται για την αεροναυτική «Noble Dina 17», η οποία θα καλύψει μέρος της Ανατολικής Μεσογείου και θα διαρκέσει περίπου δύο εβδομάδες, και την αεροπορική «Ηνίοχος 17», που θα πραγματοποιηθεί κυρίως στη Δυτική Ελλάδα…

Αυτή είναι η είδηση («καθημερινή» 22/3). Κι αυτός, στη συνέχεια, είναι ο πανηγυρικός έπαινος, απ’ τον διευθυντή της ίδιας καθεστωτικής εφημερίδας Αλ. Παπαχελά, την ίδια ημέρα:

Ένα παρήγορο σημάδι ωρίμανσης του πολιτικού μας συστήματος είναι η συναίνεση γύρω από τη στρατηγική σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ. Ας αναλογισθεί κανείς ποιες ήταν οι θέσεις του συ.ριζ.α. του 4% και ποια είναι η κυβερνητική πολιτική σήμερα. Η «φλοτίλα της Γάζας» αποτελεί μια ανάμνηση από το ακτιβιστικό παρελθόν του. Οι δύο χώρες κάνουν συχνά κοινά γυμνάσια και έχουν αναπτύξει μία εξαιρετικά στενή σχέση στον τομέα της ασφάλειας. Το εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον μεσολαβεί για να κλείσει κρίσιμα ραντεβού με την κυβέρνηση Τραμπ και λειτουργεί ως λόμπι υπέρ της ελλάδος. Και αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή, γιατί επί δεκαετίες ισραήλ και τουρκία δρούσαν από κοινού και εμφανίζονταν με κοινό μέτωπο στις ηπα.

…

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα υιοθέτησε το δόγμα της στενής στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ και μοιάζει να το ακολουθεί, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία. Τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν μείνει προσηλωμένες σε αυτό και η σημερινή το έχει πάει ένα βήμα παραπάνω…

«Εθνική γραμμή» με τα όλα της!!! Το μιλιταριστικό, πολεμοκάπηλο, ακροδεξιό καθεστώς του Τελ Αβίβ, που δολοφονεί με κάθε τρόπο τους παλαιστίνιους, που συγχρηματοδότησε και συνεχίζει να υποστηρίζει τους φασίστες ουαχαβίτες του Ριάντ στη συρία και οπουδήποτε αλλού· το Τελ Αβίβ που βομβαρδίζει στη συρία τις θέσεις του στρατού του Άσαντ και ετοιμάζεται να ισοπεδώσει τον λίβανο, αυτό λοιπόν είναι όχι απλά «φίλος» αλλά «αδελφός» για τον ελληνικό βαθύ κράτος. Ή μήπως το ελλαδιστάν είναι, πια, «ουρά» του ισραήλ;

Ποιο «ένα πλοίο για την Γάζα»; Ποιες δολοφονίες των 10 τούρκων ειρηνιστών στο mavi marmara στα τέλη Μάη του 2010; Οι «ροζ» πάνω στις κυβερνητικές καρέκλες δεν έχουν πάει «ένα βήμα μπροστά». Έχουν πάει πολλά. Έχουν γίνει τσατσορούφιανοι του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ. Τα «εθνικά συμφέροντα» φταίνε, φυσικά.

Θα περιμένουμε λοιπόν, με μεγάλη ανυπομονησία, οι παρελάσεις της ερχόμενης εθνικής επετείου, να γίνουν πέρα από αντιαμερικανικές και αντι-ιμπεριαλιστικές, δυναμικές διαδηλώσεις και υπέρ των παλαιστινίων.

Ή όχι;

Πέμπτη 23 Μάρτη. Ο αμερικανικός στρατός ξεκίνησε ήδη την στρατιωτική του δράση στο συριακό έδαφος (“αντιτρομοκρατικά” πάντα) με έναν εύκολο και αναίμακτο ελιγμό στα δυτικά της Raqqa. (Φυσικά, για τον «πολύ κόσμο», δεν είναι τα αμερικανικά κομμάντα που δρουν με αμερικανικά ελικόπτερα αλλά το μέχρι χτες ελαφρά οπλισμένο πεζικό των ypg and friends που, με ένα μαγικό ραβδί, απέκτησε την απαιτούμενη εκπαίδευση…)

Τις ίδιες ώρες αντικαθεστωτικοί αντάρτες που εξοπλίζονται ποιος ξέρει απο που, μαζί με τον βομβαρδισμό της Δαμασκού έχουν ξεκινήσει και επίθεση στα βόρεια της Hama· ενώ ένοπλοι του isis (ναι, υπάρχει ακόμα…) προσπαθούν να αποκόψουν την επικοινωνία Δαμασκού – Aleppo. Αυτά προκαλούν κάποιον πονοκέφαλο στη συμμαχία Δαμασκού – Χεζμπ’ Αλλάχ – Τεχεράνης – Μόσχας…

Ούτε που μας περνάει απ’ το μυαλό ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της επιτίθενται ταυτόχρονα, και με κάθε διαθέσιμο όνομα, σε διάφορα σημεία στο συριακό πεδίο μάχης (ακόμα και εναντίον αμάχων, πάντα «κατά λάθος»)… Ούτε που μπορούμε να διανοηθούμε τέτοιο πράγμα…

Τετάρτη 22 Μάρτη. Τέσσερεις ημέρες πριν την “πανηγυρική διακήρυξη της Ρώμης”, στις 25 Μάρτη (σατανική σύμπτωση η “εθνική επέτειος”: όληηηη η δόξα όοολη χάααρη, άγια μέεεεερα ξημερώωωνει…), το ελληνικό κοινωνικο – κρατικο – καπιταλιστικό σύμπλεγμα βρίσκεται σε ένα είδος ground zero. Το συμβολικό της κατάστασης είναι ότι οι πολιτικές του βιτρίνες παλεύουν να δώσουν μια κάποια ώθηση στην ολοκλήρωση μιας (ακόμα) “αξιολόγησης”, της δεύτερης στη σειρά απ’ τις πέντε (!) συνολικά που υποτίθεται έχουν υπογράψει ότι θα πρέπει να γίνουν μέχρι την “λήξη του 3ου προγράμματος δανειακής στήριξης”, το 2018· την ώρα που οι καταραμένοι δανειστές (ή αρκετοί ανάμεσά τους) σχεδιάζουν το πολιτικό μέλλον του project europe.

Το συμβολικότερο του συμβολικού είναι η (κατά την καθεστωτική “καθημερινή”) απειλή της Αθήνας ότι ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ αυτήν την διακήρυξη αν δεν μπει μια παράγραφος για το “ευρωπαϊκό κεκτημένο στις εργασιακές σχέσεις”. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο… Επιπλέον, σαν τον στραβό στο σκοτάδι, οι νυν κυβερνητικές βιτρίνες ξύνουν την πληγή του τι πάει να πει “υπογράφω” και τι πραγματικό βάρος έχουν οι υπογραφές στα χέρια του ελληνικού κρατικού παρακράτους… Πόσα και πόσα δεν έχουν υπογραφτεί όλα αυτά τα χρόνια, μόνο για να κορνιζαριστούν;

Εν τω μεταξύ ούτε οι ρεζέρβες, της αντιπολίτευσης, νοιώθουν άνετα. Ο πάνκακος Σόιμπλε τους υπενθύμισε ότι θα πρέπει να ψηφίσουν τα νέα μέτρα (που είναι μελλοντικής εφαρμογής) αφού θέλουν να είναι η επόμενη κυβέρνηση. Μην αρχίσουν τα “έχω νωπή λαϊκή εντολή και δεν μπορώ”…

Πόρκα μιζέρια.