Σάββατο 25 Φλεβάρη. Που έχουμε φτάσει!!! Να πρέπει να απομυθοποιούμε την ντόπια δημαγωγία σχεδόν σε κάθε λέξη της! Αφού όμως αφορά τον δικό μας σβέρκο, είμαστε υποχρεωμένοι· μας αρέσει – δεν μας αρέσει…
Λοιπόν, αυτά που είπαν Ντάισεμπλουμ, Ρέγκλινγκ και Μοσκοβισί στη συνέντευξη τύπου αμέσως μετά το eurogroup πριν 5 ημέρες, έχουν τo ακόλουθο περιεχόμενο, και την εξής λογική και χρονική συνοχή:
Α) Η ελληνική κυβέρνηση καταλήγει σε συμφωνία (πρώτα σε «τεχνικό επίπεδο») με τους τρισκατάρατους δανειστές για το ακριβές περιεχόμενο των διαρθωτικών μεταρρυθμίσεων που θα νομοθετήσει.
Β) Στη συνέχεια τις νομοθετεί.
Γ) Μετά τις εφαρμόζει (εκείνο το «ψηφίζουμε αλλά δεν εφαρμόζουμε» το έχουν πάρει χαμπάρι εδώ και πολύ καιρό οι τρισκατάρατοι).
Δ) Αφού οι μεταρρυθμίσεις εφαρμοστούν για ικανό διάστημα «μετριέται» το «δημοσιονομικό όφελος» που παράγουν (γι’ αυτό γίνονται άλλωστε!).
Ε) Η καταμέτρηση αυτή, μαζί με την «δέσμευση» για υψηλά πλεονάσματα, είναι στρατηγικής σημασίας για την σχέση της Αθήνας με το χρέος της. Γιατί απ’ αυτήν την καταμέτρηση θα προκύψει το συμπέρασμα αν μπορεί να το αποπληρώνει (με κάποιες επιπλέον ευκολίες απ’ τον ε.μ.σ.) οπότε είναι «βιώσιμο» – ή όχι.
ΣΤ) ΑΦΟΥ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ θα καταλήξει τόσο το δντ όσο και η εκτ για τι σόι είναι αυτό το χρέος. Το πρώτο για να αποφασίσει αν θα ξαναδανείσει την Αθήνα, η δεύτερη για να αποφασίσει αν υπάρχει χώρος στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» (εφόσον συνεχίζει να υφίσταται τότε…)
Σας φαίνεται ότι τα 5 πρώτα είναι υπόθεση εβδομάδων ή δύο, τριών μηνών; Όχι βέβαια!!! Εδώ μια «αξιολόγηση» ψοφολογάει επί μήνες…
Τι τσαμπουρνάνε οι βιτρίνες, κυβερνώσες και αντιπολιτευόμενες; Δεν έχει νόημα· θα αλληλοαναιρούνται από βδομάδα σε βδομάδα. Το θεωρείτε πιθανό πως ως τις 15 Ιούλη θα έχουν γίνει, έστω, τα δύο πρώτα απ’ τα πιο πάνω, ώστε να λήξει η περιβόητη «δεύτερη αξιολόγηση» και να εκταμιευτεί ακόμα μια καταραμένη «δόση»; Είναι το μόνο στο οποίο μπορεί να προσβλέπει η Αθήνα, για να πληρώσει το 10ετές ομόλογο (δάνειο του 2007…) που λήγει στις 20 Ιούλη. Διαφορετικά; Χρεωκοπία εντός ευρώ. Και έξοδος…
Τα υπόλοιπα, περί «μείωσης του χρέους» και «ποσοτικής χαλάρωσης» πάνε… Πέταξαν μακρυά… Πήγαν στα τέλη του 2018… Και βλέπουμε…