Το τρίγωνο των Βερμούδων
(καταπίνει φυλακισμένους)

Ώστε κλείνει το «κολαστήριο» του Γκουαντάναμο, έτσι; Μα και βέβαια! Κλείνει και ξαποστέλνουν τους κρατούμενους στου διαόλου τη μάνα... Αλλά έτσι είναι η ευγενής και πολιτισμένη πρωτοκοσμική θηριωδία. Αν δεν σε τσουβαλιάζουν στις μυστικές φυλακές που έχουν ξεφυτρώσει σε διάφορες χώρες, αν δεν σε περιφέρουν σιδεροδέσμιο ανά τον πλανήτη με αεροπλάνα και καράβια κρατητήρια, αν δεν σε βασανίζουν σε μεσανατολικά κάτεργα, αν δεν σε τσακίζουν επί τόπου εκεί που θα σε πετύχουν οι ειδικές δυνάμεις, τότε σ’ «απελευθερώνουν» και σε στέλνουν πακέτο στη μέση του πουθενά. Γιατί έτσι είναι η δημοκρατία, ξέρει να εξοντώνει με πολλούς τρόπους. Παλιά το έλεγαν «εξορία», σήμερα το λένε «μετεγκατάσταση». Και τότε και σήμερα, ένας αργός θάνατος ήταν...
Το άρθρο της επίσημης αγγλικής φωνής, του bbc, έχει πολλαπλό ενδιαφέρον, πέρα από την οδύσσεια των κινέζων μουσουλμάνων (των ουιγούρων, που παρεμπιπτόντως, κάποιοι από αυτούς κατέληξαν από το Γκουαντάναμο στην γειτονική αλβανία). Κάτω από το πέπλο μιας λεπτής ειρωνείας, αναπολεί τις παλιές καλές μέρες των κανονιοφόρων και της πάλαι ποτέ πυγμής του βρετανικού λέοντα. Αν είχε το ελεύθερο η βρετανία, θα ήξερε καλά πώς να ξεφορτωθεί τόσο τους ενοχλητικούς που της μπαίνουν στη μύτη, όσο και τους τέως τρομοκράτες κρατούμενους (και πάλι στη μέση της θάλασσας, αλλά ίσως με μια τσιμεντόπλακα στα πόδια;). Αλλά δεν υπολείπεται εξίσου σε (αυτο)σαρκασμό, για το ψωραλέο λιοντάρι που πρέπει να αρκείται σε μια «ειδική σχέση» με τις ηπα. Φυσικά ο συντάκτης το ξέρει, και το bbc το ξέρει κι όλοι το ξέρουμε ότι η αγγλική «γκρίνια» είναι για τα μάτια του κόσμου. Καλύτερα όμως να σε θεωρούν μπαγαπόντη κι ύπουλο, παρά κορόιδο των βερμουδέζων ή των αμερικανών «ειδικών συμμάχων». Αλλά, τι καλά που ήταν τότε με τη Θάτσερ...

BBC, 12/6/2009
Το Γκουαντάναμο και το ποντίκι που βρυχάται
του Paul Reynolds

Η μεγάλη βρετανία δεν χαίρεται καθόλου. Εξέφρασε την δυσαρέσκειά της, επειδή οι Βερμούδες, μία από τις 14 εναπομείνασες αποικίες - ή, όπως αποκαλούνται σήμερα, «βρετανικές υπεράκτιες επικράτειες» - δέχτηκε 4 κινέζους μουσουλμάνους ουιγούρους από το Γκουαντανάμο χωρίς να συμβουλευτεί το Λονδίνο.

Η βασίλισσα Βικτώρια θα είχε φυσήξει κι ο λόρδος Πάλμερστον θα είχε ξεφυσήξει - κι ίσως έστελνε μια κανονιοφόρο ή τουλάχιστον ένα αγενές γράμμα, όπως ήταν η συνήθεια του υπουργού εξωτερικών του 19ου αιώνα.

Η κυρία Θάτσερ θα το είχε αντιμετωπίσει σαν μια προσωπική προσβολή - όπως έκανε όταν ο προσωπικός της φίλος Ρόναλντ Ρέιγκαν εισέβαλλε στην γρανάδα το 1983 χωρίς να της έχει πει τίποτε - το ίδιο και η βασίλισσα που ήταν (και είναι) ο αρχηγός του κράτους της γρανάδας.

Όχι ότι η Θάτσερ είχε αντιρρήσεις στην εισβολή - που είχε σαν στόχο την εξόντωση μερικών μαρξιστών επαναστατών - αλλά ήθελε να κρατιούνται οι σωστοί τρόποι.

Εκείνες οι μέρες ήταν λίγο πιο εξευγενισμένες. Σήμερα, το υπουργείο εξωτερικών στο Λονδίνο εξέδωσε μια ήπια και παγωμένη ανακοίνωση σχετικά με τις συνέπειες που «υπογραμμίζουν στην κυβέρνηση των Βερμούδων ότι θα έπρεπε να έχει συνεννοηθεί με το Λονδίνο για το αν οι ενέργειές της ήταν εντός των αρμοδιοτήτων της».

Στοιχηματίζω ότι στις Βερμούδες τρέμουν από την «υπογράμμιση» που έλαβαν. Είναι σίγουρα μια λέξη που δεν θα χρησιμοποιούσε ο λόρδος Πάλμερστον, νομίζω.

Η αντιμετώπιση της κίνας

Η βρετανική κυβέρνηση δεν ανησυχεί μόνο για την προσβολή προς την αξιοπρέπειά της - και φαίνεται λίγο περίεργο ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι το σχέδιο.

Εξάλλου, υποτίθεται ότι έχει μια «ειδική σχέση» με την αμερικανική κυβέρνηση.

Αλλά ίσως η νέα αμερικανική διοίκηση να μην έχει ακόμη καταλάβει ακριβώς τι είδους εξουσίες ασκεί η μητέρα πατρίδα πάνω σε αυτές τις «υπεράκτιες επικράτειες». Ασφάλεια, άμυνα και εξωτερική πολιτική, θα ήταν η απάντηση αν τυχόν είχαν ρωτήσει.

Το Λονδίνο ανησυχεί επίσης για τις αντιδράσεις της κίνας, η οποία έχει απαιτήσει την επιστροφή αυτών των ουιγούρων. Τους θεωρεί ως επικίνδυνους «αποσχιστές» που θέλουν ένα μουσουλμανικό κράτος στο ανατολικό τουρκεστάν, στην δυτική κίνα.

Οι βρετανοί διπλωμάτες στο Πεκίνο έχουν μπροστά τους μια ευαίσθητη αποστολή, να εξηγήσουν τι συνέβη.

Από την μία θέλουν να ρίξουν το φταίξιμο σ’ αυτούς τους ενοχλητικούς βερμουδέζους (μπορεί κανείς να φανταστεί τους κινέζους να ψάχνουν για κάποιον άτλαντα κι ίσως οι βρετανοί να έχουν κουβαλήσει έναν μαζί τους για να βοηθήσουν).

Από την άλλη, θα πέσουν για τα καλά τα μούτρα του βρετανού πρέσβη, αν πρέπει να παραδεχτεί ότι αυτό το βερμουδέζικο ποντίκι δάγκωσε την ουρά του γηραιού βρετανικού λέοντα.

Ίσως οι κινέζοι να το αντιμετωπίσουν σαν μια συνωμοσία των ύπουλων βρετανών να ρίξουν το φταίξιμο σε κάποιους άλλους. Έτσι όμως, η τιμή και το «πρόσωπο» ίσως να διασωθούν.

Όπως και να ‘χει, για να ξεδιαλύνουν κάτι τέτοιες περιπτώσεις πληρώνονται οι διπλωμάτες.

Μπλέξιμο

Εντωμεταξύ, οι ουιγούροι, σύμφωνα με την εξαιρετικά διακριτική δήλωση του δικηγόρου τους, «προσπαθούν να καταλάβουν πού στον κόρακα βρίσκονται».

Εκεί που βρίσκονται, είναι στη μέση του Ατλαντικού, λίγο προς τ’ αριστερά.

Θα βρουν, ως προσωρινοί εργάτες που θα είναι το καθεστώς παραμονής τους, ένα πολύ ευχάριστο περιβάλλον με γραφικά, όμορφα σπίτια, κήπους, πάρκα και τον ωκεανό ολόγυρα, αν και οι τυφώνες χτυπούν περιστασιακά.

Οι Βερμούδες δεν ήταν πάντα μακριά από μπελάδες. Ο βρετανός κυβερνήτης δολοφονήθηκε το 1973 από ενόπλους της «black power».

Σήμερα είναι πιο ήσυχα. Οι ουιγούροι μπορεί να διαπιστώσουν στην πορεία ότι το μέρος παραείναι ήσυχο.

Αυτή η υποσημείωση με τους οιγούρους στο έπος του Γκουαντάναμο φανερώνει τα προβλήματα που έχει η Ουάσιγκτον με την μετεγκατάσταση των φυλακισμένων για τους οποίους δεν θεωρεί πλέον ότι αποτελούν απειλή.

Οι ουιγούροι ισχυρίζονταν πάντα ότι ποτέ δεν ήταν απειλή για τις ηπα και ό,τι κι αν έκαναν στο αφγανιστάν, δεν είχαν σκοπό να πολεμήσουν τους αμερικανούς.

Σε μια άλλη ομάδα ουιγούρων θα τους δοθεί άσυλο σε ένα άλλο νησί, στο Παλάου του Ειρηνικού, κάποτε διοικούμενου από τις ηπα υπό την αιγίδα του οηε.

Αυτό το σκόρπισμα στα πιο απόμακρα μέρη αποκαλύπτει την απελπισία της διοίκησης Ομπάμα να ξεφορτωθεί το πρόβλημα ώστε να κλείσει η φυλακή στις αρχές του νέου χρόνου, όπως έχει υποσχεθεί ο αμερικανός πρόεδρος.

Και τώρα φαίνεται ότι ο πρόεδρος έχει παραιτηθεί από την προοπτική να δεχτεί τους πρώην κρατούμενους εντός των ηπα. Οι ουιγούροι θα ήταν μάλλον μια καλή περίπτωση.

Με το πεντάγωνο να έχει διακηρύξει ότι δεν αποτελούν απειλή και την αποφυλάκισή τους υπογεγραμμένη από αμερικάνο δικαστή, θα μπορούσαν να εγκατασταθούν σε μια κοινότητα ουιγούρων της βόρειας βιρτζίνια, όπου πολλοί ακόμη πρόσφυγες από άλλες συγκρούσεις έχουν εγκατασταθεί.

Αλλά κάτι τέτοιο θα ξεσήκωνε πολλές αντιδράσεις - έτσι οι Βερμούδες και το Παλάου κλήθηκαν να βοηθήσουν.

Μόνο που κανένας δεν σκέφτηκε να ειδοποιήσει το Λονδίνο.