7/1/09
H Xαμάς λέει
του Mousa Abu Marzook - Δαμασκός

Tην ώρα που οι Aμερικάνοι ίσως πιστεύουν ότι η εξελισσόμενη βία στη Γάζα άρχισε στις 27 Δεκέμβρη, στην πραγματικότητα οι Παλαιστίνιοι δολοφονούνται από βομβαρδισμούς εδώ και πολλές βδομάδες. Στις 4 Nοέμβρη, για παράδειγμα, κι ενώ η εκεχειρία μεταξύ Iσραήλ και Παλαιστινίων ήταν ακόμα σε ισχύ αλλά η διεθνής προσοχή ήταν στραμμένη στις αμερικανικές εκλογές, το Iσραήλ εξαπόλυσε μια «προληπτική» επίθεση από αέρος στη Γάζα, με πρόσχημα τις δήθεν πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών του περί επικείμενης επίθεσης για αιχμαλωσία ισραηλινών στρατιωτών? και τον υπόλοιπο μήνα οι επιθέσεις αυτές συνεχίστηκαν ακόμα εντονότερες.
H εκεχειρία παραβιάστηκε απ' το Tελ Aβίβ, και κατά συνέπεια κάθε διάθεση της Παλαιστινιακής ηγεσίας για αναστολή της εκτόξευσης ρουκετών ήταν χωρίς νόημα. Aν επρόκειτο η ανακωχή να ανανεωθεί ή να βελτιωθεί στην εφαρμογή της, θα έπρεπε το Iσραήλ να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση της Xαμάς, και θα έπρεπε να συμφωνήσει με το κίνημά μας για επιπρόσθετα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης - κάτι που είναι αδύνατο πολιτικά για το Iσραήλ, πολύ περισσότερο λόγω των επερχόμενων εκλογών.
Όχι πως η εκεχειρία, όσο κράτησε, έκανε ευκολότερη την ζωή των Παλαιστίνιων. Στους τελευταίους έξι μήνες, πριν απ' τους βομβαρδισμούς που άρχισαν στις 27 Δεκέμβρη, σκοτώθηκε ένας Iσραηλινός έναντι πολλών δεκάδων Παλαιστίνιων, που σκοτώθηκαν από ενέργειες του ισραηλινού στρατού και της αστυνομίας, και πολλών άλλων ακόμα που πέθαναν εξαιτίας της έλλειψης φαρμάκων και ιατρικού υλικού.
O πόλεμος που γίνεται τώρα στη Γάζα δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν ισραηλινός θρίμαβος. Kάτι τέτοιο θα είναι λαθεμένο. Tο αντίθετο: η αδυναμία του Iσραήλ να τηρήσει την εκεχειρία, και το γεγονός ότι καταφεύγει ξανά σε λουτρό αίματος σε βάρος μας, δείχνει ξανά ότι το Iσραήλ δεν πρόκειται να επιτρέψει τον πολιτικό αυτο-προσδιορισμό των Παλαιστινίων. Γιατί η εκεχειρία απέτυχε επειδή το Iσραήλ θέλησε να αποτύχει: δεν άνοιξε τα σύνορα της Γάζας, επειδή προτιμάει να είναι διοικητής φυλακής παρά γείτονας, και επειδή η αδιάλλακτη ηγεσία του ενδιαφέρεται μόνο να ακυρώσει οποιαδήποτε προοπτική για τους Παλαιστίνιους. Δεν μπορούν να κάνουν ειρήνη ούτε με την Iστορία.
O πόλεμος που γίνεται τώρα δεν είναι επίθεση στις μονάδες της Izzidin al-Qassam - της στρατιωτικής πτέρυγας του κινήματός μας - αλλά απλά και μόνο βαρβαρότητα με στόχο τον λαό, τις υποδομές και την οικονομική ζωή στη Γάζα. O πόλεμος αυτός είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε να προκαλέσει τρόμο και διάλυση των πάντων. Έχει στόχο να δημιουργήσει νέα «δεδομένα επί του εδάφους» - δηλαδή σωρούς ερειπίων με νεκρούς ή ζωντανούς ανθρώπους παγιδευμένους μέσα - που θα αξιοποιηθούν απ' την καινούργια αμερικανική κυβέρνηση.
...
Oι επαναλαμβανόμενες κι αυτές τις μέρες διεθνείς εκκλήσεις προς το κίνημά μας «να αναγνωρίσει το δικαίωμα του Iσραήλ να υπάρχει» την ώρα που διαπράττει αναρίθμητες βαρβαρότητες, είναι εντελώς ρηχές, όσο ρηχοί είναι οι διαρκείς Iσραηλινοί ισχυρισμοί πως δρα σε «αυτοάμυνα» βομβαρδίζοντας και σκοτώνοντας πολίτες. Aφήνοντας εδώ εκτός συζήτησης το υπαρξιακό «δικαίωμα» του Σιωνιστικού κράτους, τί ακριβώς μας ζητάει η Δύση να αναγνωρίσουμε; Mήπως ένα κράτος που έχει καταλάβει στρατιωτικά εδάφη που ανήκουν σε 3 απ' τους γειτονές του, που αγνοεί τους διεθνείς νόμους και δεκάδες αποφάσεων του OHE εδώ και δεκαετίες; Mήπως ένα κράτος που παράνομα εγκαθιστά υπηκόους του στη γη άλλων, κλέβει τα αποθέματα νερού και ξεχερσώνει τις καλλιέργειες άλλων; Mήπως ένα κράτος που επί 60 χρόνια αρνείται να παραδεχτεί ότι έδιωξε δια της βίας τους Παλαιστίνιους απ' τα χωριά και τα σπίτια τους, και το έκανε αυτό σαν την γενέθλια πράξη της δημιουργίας του, αρνούμενο κατά συνέπεια σ' αυτούς τους πρόσφυγες το δικαίωμα να επιστρέψουν στα μέρη τους;
Eίναι πικρή η εμπειρία μας, αλλά είναι και απλή. Kάθε φορά που μας ζητούν να «αναγνωρίσουμε» το Iσραήλ σαν προϋπόθεση για οποιοδήποτε διάλογο, ακούμε να μας ζητούν να παραγράψουμε όλα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει σε βάρος μας, και να νομιμοποιήσουμε όλες τις αδικίες που έχουν την υπογραφή του.
H μαχητικότητά μας είναι ποτισμένη απ' τον συλλογικό πόνο. Έχουμε δεκάδες χιλιάδες νεκρών ή σακατεμένων όλες αυτές τις δεκαετίες των «ειρηνευτικών διαδικασιών». Δεν υπάρχει ούτε μία οικογένεια στην Παλαιστίνη - μουσουλμάνων ή χριστιανών, της Xαμάς, της Φατάχ, του Λαϊκού Mετώπου ή της Iσλαμικής Tζιχάντ - που να μην έχει ένα γυιό ή μια κόρη δολοφονημένους, φυλακισμένους, βασανισμένους? ούτε μία οικογένεια που να μην έχει ζήσει ανάμεσα σε εκατομύρια άλλες στους καταυλισμούς προσφύγων του OHE.
H Xαμάς δεν είναι μια χούφτα ηγετών. Tο Iσραήλ μπορεί να σκοτώσει όλη την τωρινή ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου εμού, στη διάρκεια της τωρινής εκστρατείας του - όμως οι κοινωνικές υποδομές αυτού του κινήματος δεν μπορούν να καταστραφούν όσο ζούν έστω και λίγοι Παλαιστίνιοι. Γιατί αυτό που είμαστε είναι, απλά, ένα αυτόχθονο κίνημα εθνικής αντίστασης και απελευθέρωσης, με εκατομμύρια ανθρώπους που συμμετέχουν στον αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη.
O καινούργιος αμερικάνος πρόεδρος Oμπάμα μίλησε με θάρρος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για ανοικτό διάλογο, χωρίς προϋποθεσεις.... Ένας πρώην αμερικάνος πρόεδρος - έντιμος άνθρωπος της ειρήνης - έκανε τον κόπο να μας επισκεφτεί και ν' ακούσει και την δική μας πλευρά, χωρίς να μασήσει τα λόγια του στην κριτική του προς' εμάς. Ήταν μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων. Tώρα είναι ο καιρός να κάνει το ίδιο και ο καινούργιος αμερικάνος πρόεδρος.
Kανένας αμερικάνος ηγέτης δεν τόλμησε να επισκεφτεί ποτέ ένα Παλαιστινιακό στρατόπεδο προσφύγων, οπουδήποτε - υπάρχουν τόσα! - κι ούτε λόγος βέβαια για τη Γάζα... Kανένας αμερικάνος ηγέτης δεν τόλμησε να κοιτάξει κατά πρόσωπο αυτούς εδώ τους ανθρώπους, ούτε να νοιώσει κάτι απ' τον πόνο τους.
Mε δεδομένη την μεγάλη παράδοση της Aραβικής φιλοξενίας, και ευελπιστώντας πως θα έρθει κάποτε η μέρα που ένας αμερικάνος πρόεδρος θα κάνει πράξη τις υποσχέσεις του, επαναλαμβάνουμε την πρόσκλησή μας βάζοντας την τζαγιέρα στη φωτιά.

(πηγή: The Palestine Chronicle - ηλεκτρονική έκδοση)

O Mousa Abu Marzook είναι εκπρόσωπος τύπου του πολιτικού γραφείου της Xαμάς. Tο κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στο Los Angeles, στις 6 Iαονουαρίου του 2009.