Γιατί ένα ζοχαδιασμένο αντι-κυβερνητικό τεύχος; Ξεγελαστήκαμε; Όχι. Πιστέψαμε σε διακηρύξεις και υποσχέσεις και τώρα νοιώθουμε προδομένοι; Όχι.
Έχουμε την άποψη ότι η φαιορόζ κυβέρνηση κατασκευάζει σοβαρές απειλές κατά της τάξης μας· με βάση το πως καταλαβαίνουμε εμείς, σαν αυτόνομοι, τα συμφέροντα της σύγχρονης εργατικής τάξης. Δεν είναι το αν θα αυξήσει ή όχι τον βασικό μισθό... Δεν είναι αν θα αλλάξει ή όχι την εργατική νομοθεσία... Αυτά είναι οφέλη που κανένας “καλος κυβερνήτης” δεν πρόκειται να μας τα χαρίσει. Είναι δικό μας καθήκον να ματώσουμε γι’ αυτά και πολλά άλλα· κι αν δεν ματώνουμε κανείς δεν μας υπολογίζει.
Όχι λοιπόν. Οι απειλές που διαβλέπουμε είναι εντελώς διαφορετικού είδους.
α) Η νομισματοποίηση. Φυσικά το ψευτοδίλημα “ευρώ ή δραχμή” δεν είναι δημιούργημα της φαιορόζ κυβέρνησης. Διατρέχει τον ντόπιο μικροαστισμό ολόκληρη την τελευταία πενταετία. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που το 1/3 (τουλάχιστον) της κυβερνητικής πλειοψηφίας δείχνει ανοικτά ότι θα ήθελε να στηρίξει τους μαυραγορίτες (το επαναλαμβάνουμε πιο έντονα: ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ) νομισμάτων και όλων των υπόλοιπων· ενώ τα άλλα 2/3 “το σκέφτονται”. Και σίγουρα το ανέχονται.
Έτσι έχει δημιουργηθεί η εξής κατάσταση, την οποία μόνο “αριστερή κυβέρνηση” θα μπορούσε να δημιουργήσει. Οποιαδήποτε πράξη αποφασισμένου εργατικού ανταγωνισμού, τώρα ή για όσο πλανάται αυτός ο νομισματικός διπολισμός, θα “αναγνωρίζεται” μόνο σα συνηγορία στη “ρήξη με την ευρωζώνη”! Οποιαδήποτε, δηλαδή, σοβαρή εργατική διεκδίκηση θα είναι ιδεο-πολιτικά “πακτωμένη” στον νομισματικό διπολισμό, όχι κατ’ ανάγκη απ’ τους ίδιους / τις ίδιες που αγωνίζονται, αλλά απ’ την υποτιθέμενη “αριστερά - της - αριστεράς”... που κυβερνά. Μπορείτε να το καταλάβετε ως εξής: ποιά 651 ευρώ βασικός μισθός; δεν μας αφήνουν... μόνο αν βγούμε απ’ το ευρώ μπορούμε να σωθούμε. Κλπ κλπ ψέμματα και παραμύθια.
β) Η ομαλή κυβερνητική συνεργασία με τους μισούς φασίστες και οι “αγαπούλες” με τους άλλους μισούς· τα βοθρολύματα. Πρόκειται για αισχρή επανάληψη και συνέχεια της παλιάς “πασοκικής” συνταγής στηρίζουμε (υπόγεια) τους φασίστες επειδή κόβουν ψήφους απ’ τη ν.δ. Να απορήσουμε που ύστερα από 3 μήνες δεν έχει βρεθεί ούτε “μισός” να σηκωθεί να φύγει απ’ αυτό το ελεεινό κατασκεύασμα που λέγεται “πρώτη-φορά-αριστερά”; Όχι... Υπάρχουν οφέλη και ευεργετήματα. Όμως το ξέπλυμα, το πιο “αριστερό” θα μπορούσε να γίνει, είναι οριστικό, ΙΣΤΟΡΙΚΟ γεγονός. Και δεν αναιρείται.
γ) Η “εξωτερική πολιτική”. Δεν έχει υπάρξει μεν κάποιο περιστατικό μεγάλης βαρύτητας, όμως στο σύνολό της η φαιορόζ κυβέρνηση έχει δείξει ότι θέλει να χρησιμοποιεί αυτό το πράγμα που λέγεται “εξωτερική πολιτική” για εσωτερική κατανάλωση. Αυτό λέγεται ισχυρή ροπή προς τον τυχοδιωκτισμό της “εθνικής υπερηφάνειας”. Θα μπορούσε να οδηγήσει (σε συνδυασμό με τις όποιες δραστηριότητες του βαθέος κράτους) σε καταστάσεις όπου ο κατευνασμός των μαζών (εσωτερικά) να “παράγει” (ή, πιο σωστά, να νομιμοποιεί) την όποια γραμμή του ελληνικού ιμπεριαλισμού.
Ενώ η κοινή σοφία είναι είτε ότι η φαιορόζ κυβέρνηση “προσπαθεί” είτε ότι “ξεπουλάει”, εμείς διαπιστώνουμε κάτι πιο πέρα. Ότι το ελληνικό σύμπλεγμα εξουσίας “δουλεύει” τώρα με ένα “αριστερό” κουπί - για να στρίψει ακόμα πιο δεξιά.
