το άρωμα της ζωής: only lovers left alive Δυο πόλεις αντίθετες και ανάλογες μέσα απ’ την αντίθεσή τους. Η Ταγγέρη και το Ντητρόιτ. Η Ταγγέρη στο μαρόκο· το Ντητρόιτ στις ηπα. Ένα ζευγάρι, δύο “βαμπίρ”. Το ένα είναι γυναίκα και ζει στην Ταγγέρη: είναι ένας βρυκόλακας της λογοτεχνίας / ποίησης, ή ίσως η ίδια η λογοτεχνία σαν βρυκόλακας. H Εύα. Το άλλο άντρας και ζει στο Ντητρόιτ: είναι ένας βρυκόλακας της μουσικής, ή ίσως η ίδια η μουσική σαν βρυκόλακας. Ο Αδάμ. Η μουσική και η λογοτεχνία είναι ένα αιώνιο και αιώνια ερωτευμένο ζευγάρι. Εκείνη (η λογοτεχνία) είναι πιο αποφασιστική, έντονη, με καθαρό μυαλό. Εκείνος (η μουσική) είναι πιο εσωστρεφής, δεικτικός, μελαγχολικός. Έχουν διατρέξει τους καιρούς και τις εποχές έτσι. Είναι οι πρωτόπλαστοι. Χωρίς θεό, χωρίς διάβολο. Ερωτευμένοι, μαζί - και χώρια. Και τώρα; Ο Τζάρμους αποδεικνύει ξανά αυτό που ξέρει· μόνο που με το Only Lovers Left Alive τραβάει την τέχνη της σκηνοθετικής γοητείας του σε ακόμα μεγαλύτερο αλληγορικό βάθος. Οι ήρωές του περιστοιχίζονται ο καθένας από διαφορετικό (κοινωνικό) περιβάλλον. Ο Αδάμ, το βαμπίρ της μουσικής, στο Ντητρόιτ, περιβάλλεται απ’ την εγκατάλειψη της πόλης - και απ’ τα ζόμπι της, δηλαδή τους ανθρώπους. Η Εύα, το βαμπίρ της λογοτεχνίας, αντίθετα, στην Ταγγέρη, συναναστρέφεται με άραβες: ανθρώπους που κρατούν τα μυστικά της, τα δικά της, και του φίλου της.1 Σαν βαμπίρ κοιμούνται την ημέρα και ζουν τη νύχτα (όπως το πουλί της σοφίας του Χέγκελ...) παιρνώντας (ειδικά ο βαμπίρ / μουσική) ξώφαλτσα απ’ την παρακμή. Τρέφονται με ανθρώπινο αίμα, αλλά με εκλεπτυσμένο τρόπο: αγοράζοντάς το από γιατρούς και νοσοκομεία. Κι ίσως (λέμε) υπάρχει ένα τρίτο βαμπίρ στο Only Lovers Left Alive. Ένα βαμπίρ αόρατο: της ζωγραφικής (ή/και της φωτογραφίας) και, σα συνέχεια, της σκηνοθεσίας. Ο Τζάρμους σκηνοθετεί τον στροβιλισμό των δύο βρυκολάκων / πρωταγωνιστών του με έναν τρόπο πληθωρικό. Ιμπερισσιονιστικό, ρομαντικό, μπαρόκ. Αναγεννησιακό. Με την αυθαιρεσία που επιτρέπει η “σχετική αυτονομία του θεατή απέναντι στον δημιουργό” θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η “ρουμπενσιανή” σκηνοθεσία του Only Lovers Left Alive δεν είναι απλά ένας σκηνοθετικός μανιερισμός. Αλλά ένας διακριτικός φόρος τιμής στα βαμπίρ των οπτικών τεχνών. Το Only Lovers Left Alive είναι μια ταινία εικαστικής και νοητικής απόλαυσης. Έχει, σε διάφορα επίπεδα, αυτοβιογραφικές αναφορές: για παράδειγμα, αλητάμπουρας ο νεαρός Τζάρμους (φανατικός αναγνώστης λογοτεχνίας ήδη αλλά και μουσικός) έκλεβε με τους φίλους του βιβλία (Burroughs, Kerouac...) και βινύλια. Εξήντα χρονών τώρα πια, μετά από κάμποσες ταινίες, μέσα στην οπτική και κινηματογραφική σαβούρα (που προωθείται σαν υψηλού επιπέδου απ’ τους αρμόδιους...), ίσως να αισθάνεται ένα βαμπίρ ο ίδιος· ή να αισθάνεται έτσι πότε πότε την τέχνη του. Που ψυχοραγεί αλλά δεν έχει πεθάνει ακόμα. Κι ίσως, όπως η λογοτεχνία, η ποίηση και η μουσική, πρέπει να δαγκώσει για να ζήσει. Αλλά το Only Lovers Left Alive δεν τελειώνει καν εκεί. Υπάρχει και η πλευρά του φόρου τιμής. Προς διάφορους. [2] Ξεχωρίζουμε κάποιον ο οποίος δεν αναφέρεται άμεσα στην ταινία (και την συσχέτισή του μ’ αυτήν σας την παρουσιάζουμε σε “παγκόσμια πρώτη”!): τον Paul Bowles. Ο αμερικάνος Paul Bowles (1910 - 1999), συγγραφέας, ποιητής και μουσικός, (που στα 27 του συνεργάστηκε, σαν μουσικός θεάτρου, με τον Orson Welles και τον Tennessee Williams) έζησε στην Ταγγέρη τα 52 απ’ τα 88 χρόνια της ζωής του και (παρότι μπορεί να δούλεψε και σαν κατάσκοπος) υπήρξε ένα είδος “σημείου αναφοράς” στο μαρόκο για διάφορους, μεταξύ των οποίων και οι Ginsberg και Burroughs στα ‘50s και ‘60s αλλά και ο Capote, o Williams και ο Gore Vidal. Θεωρείται απ’ τους σημαντικότερους αμερικάνους διανοούμενους του 20ου αιώνα, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1 - Ο φίλος της Εύας στην Ταγγέρη ονομάζεται Christopher Marlowe. Ο Marlowe ήταν ένας βικτωριανός θεατρικός συγγραφέας, σύγχρονος και ακριβώς συνομήλικος του Σαίξπηρ. Έγραψε τέσσερα ή πέντε θεατρικά έργα, κατηγορήθηκε όμως στα 29 του για αθεΐα, μια κατηγορία που θα μπορούσε εκείνη την εποχή να οδηγήσει και στην εκτέλεσή του. Παρουσιάστηκε μεν στο δικαστήριο, αλλά για “τεχνικούς λόγους” η δίκη του αναβλήθηκε για λίγες ημέρες. Στο ενδιάμεσο διάστημα πέθανε, με μυστηριώδη τρόπο. Πολύ αργότερα ερευνητές που έψαξαν την υπόθεση δεν κατάφεραν να βρουν ακράδαντα στοιχεία για το πως πέθανε ο Marlowe ή για το αν πέθανε καν και καν. Μια ορισμένη φήμη θέλει τον Marlowe να σκηνοθέτησε τον θάνατό του (για να αποφύγει την εκτελεσή του) και να συνέχισε την θεατρική του καριέρα, πιο προσεκτικά, σαν Ουίλιαμ Σαίξπηρ· μ’ άλλα λόγια ο Σαίξπηρ ήταν ο πρώην Marlowe. Αυτήν την εκδοχή υιοθετεί και παρουσιάζει στο Only Lovers Left Alive ο Τζάρμους. 2 - Υπάρχουν πάμπολες αναφορές, διάσπαρτες στους διαλόγους του έργου. Ας πούμε στον ιταλό μαθηματικό Fibonacci (1170 - 1250) ο οποίος διέδωσε το ινδο-αραβικό αριθμητικό σύστημα στην ευρώπη (το όνομα του έχει και μια ακολουθία ακέραιων αριθμών, ινδο-αραβικής προέλευσης, που χρησιμοποιείται και σήμερα σε διάφορους αλγόριθμους). Το όνομα Fibonacci είναι αυτό με το οποίο η Εύα κλείνει τα εισίτηρια του νυχτερινού ταξιδιού της απ’ την Ταγγέρη στο Ντητρόιτ. |
|||
Sarajevo