... Και ξέρετε τι κάνει η αστική τάξη όταν θυμώνει, ε;

o tempora o mores!

Θα έπρεπε να έχουμε δυο τρία πράγματα να πούμε για τα “ακίνητα”, τις περιουσίες - και την φορολόγησή τους. Στο κάτω κάτω της γραφής η έγγειος ιδιοκτησία είναι η σπονδυλική στήλη των “νοικοκυραίων” (και των ιδεολογιών τους, και των συμπεριφορών τους, και των εξοπλισμών τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά) από καταβολής ελληνικού κράτους, για να μην πάμε νωρίτερα.
Όταν όμως ακούμε ή διαβάζουμε το τι λένε οι (ταξικοί μας) αντίπαλοι, είναι αδύνατο να σοβαρευτούμε και να συγκεντρωθούμε... Οπότε, μέχρι (και αν...) τα καταφέρουμε, καταγράφουμε το τι φωνάζουν οι άλλοι...

Πρώτα απ’ όλα η καθεστωτική “καθημερινή”. Στις 24 Νοέμβρη (2013), στο σχόλιο της έκδοσης, κάτω από έναν εντυπωσιακό τίτλο, μάθαμε όχι μόνο ότι στην ελλάδα υπάρχει ευάριθμη “αστική τάξη”, αλλά ότι αυτή τα έχει πάρει στο κρανίο και ενδεχομένως να ψηφίσει έως και... συ.ριζ.α! Αυτό το τελευταίο δεν το λέει καθαρά βέβαια...
Ιδού:

ο υπόκωφος θυμός της αστικής τάξης

Ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αστικής τάξης βρισκεται σε αδιέξοδο. Πληρώνει εξωφρενικά ποσά σε φόρους και έχει να αντιμετωπίσει ένα απόλυτα παράλογο κράτος που εκδίδει μέσα σε μια χρονιά 695 ερμηνευτικές εγκυκλίους για φορολογικά θέματα. Καλείται και πάλι να πληρώσει υπέρογκους φόρους για τα ακίνητα, ενώ αντιμετωπίζει το φάσμα της τυπικής ή ουσιαστικής δήμευσης της περιουσίας τους.
Οι άνθρωποι του μόχθου και της κοινής λογικής δεν θέλουν να στηρίξουν τις λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις του πολιτικού φάσματος. Αποτελούν, άλλωστε, τη ραχοκοκαλιά της αστικής κοινωνίας και της Δημοκρατίας. Από την άλλη, θέλουν να δουν ένα πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα και το κράτος με τον ίδιο τρόπο που διχειρίζονται εκείνοι τα όποια χρήματα τους έχουν απομείνει. Περιμένουν να δουν ένα κράτος φιλικό στον πολίτη και εισπρακτικούς μηχανισμούς που δεν αντιμετωπίζουν τους πάντες ως πιθανούς κλέφτες και υποψήφιους για κατασχέσεις. Χάνουν την υπομονή τους. Δεν ανέχονται ούτε μισή υποψία νεποτισμού ή αδιαφανούς διαχείρισης. Όποιος αγνοεί αυτόν τον υπόκωφο αλλά θυελλώδη θυμό κάνει μεγάλο σφάλμα.

Η κατα κάποιον τρόπο “ρελάνς”, ήρθε απ’ την μεριά των βουλευτών του συ.ριζ.α. στις 21 Δεκέμβρη. Όταν με μεγάλη εγκαρδιότητα χειροκρότησαν τον γνωστό ακροδεξιό (και “λογοτέχνη”) πρώην υπουργό δημόσιας τάξης Βύρωνα Πολύδωρα, επειδή καταψήφισε το νομοσχέδιο για την φορολόγηση των ακινήτων... Αυτά δεν είναι στιγμιαία ολισθήματα, είναι υποθήκες για το μέλλον. Στο κάτω κάτω εάν κινδυνεύει η “ραχοκοκκαλιά” (που δεν κινδύνεψε με το πάρτυ του χρηματιστηρίου...) η πρόταση του συ.ριζ.α. είναι μια βάση εθνικής συνεννόησης:

... “περιλαμβάνει καταγραφή σε περιουσιολόγιο του συνόλου της περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, προβλέπει υψηλό αφορολόγητο όριο, έντονη προοδευτικότητα της κλίμακας  και φορολόγηση στο σύνολο της περιουσίας και όχι ανά ακίνητο”.
Με αυτό τον τρόπο, εξηγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, “διασφαλίζεται ότι τα φτωχότερα και μεσαία κλιμάκια θα απαλλαγούν εντελώς ή θα επιβαρυνθούν λίγο, ενώ τα ανώτερα κλιμάκια θα φορολογηθούν περισσότερο”.

Λογικό ακούγεται, με μία μόνο λεπτομέρεια. “Περιουσιολόγιο” ακινήτων, που να είναι της προκοπής, μόνο με έναν τρόπο μπορεί να γίνει: να ηλεκτρονικοποιηθούν όλα τα υποθηκοφυλακεία. Δουλειά δεκαετίας δηλαδή. Και ύστερα θα πρέπει να οριστούν τα ακριβή όρια μεταξύ “φτωχότερων”, “μεσαίων” και “ανώτερων” κλιμακίων - δουλειά με κλωτσομπουνίδι (δηλαδή).

Αλλά η μπάλα βρίσκεται ακόμα στο πολιτικο-ιδεολογικό γήπεδο. Συνεπώς τι άλλο από έκπληξη πρώτου μεγέθους θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα “μισο-καλά” λόγια για τον συ.ριζ.α. απ’ τον άλλοτε δραστήριο (και σήμερα παροπλισμένο) γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, τον Α. Ανδριανόπουλο, απ’ τις στήλες της “εφημερίδας των συντακτών” στις 2 Γενάρη 2014. Ο τονισμός δικός μας:

Με απόλυτη ειλικρίνεια αναρωτιέμαι για ποιο λόγο πολλοί κινδυνολογούν κραδαίνοντας την απειλή της καταστροφής, αν τυχόν και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δηλαδή, τι χειρότερο προς την κατεύθυνση του απόλυτου και αυταρχικού ελέγχου της οικονομίας από το κράτος θα γίνει; Η υποτιθέμενα φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία έχει ρημάξει την κοινωνία στους φόρους, έχει περίπου επιδοθεί στην ολοκληρωτική δήμευση των περιουσιών των πολιτών και έχει τελείως εξαρθρώσει την αγορά. Με στήριγμα τις πλάτες παντελώς αναξιόπιστων κοινοβουλευτικών, που αυτοαποκαλούνται μεταρρυθμιστές και που κάποιοι θεωρητικά απειλούν πως δεν θα ψηφίσουν τα δημοκρατοκτόνα νομοσχέδια αλλά τελικά στοιχίζονται πειθήνια πίσω από την κυβερνητική πλειοψηφία ελπίζοντας σε ρηχές επιδαψιλεύσεις αξιωμάτων ή στην ποταπή πλέον επανεκλογή, η συγκυβέρνηση προωθεί το ανελεύθερό της ανοσιούργημα. Τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει στις τάξεις του και στελέχη που γνωρίζουν την ουσία της λειτουργίας της καπιταλιτικής οικονομίας (λ.χ. Ευκ. Τσακαλώτος) και δεν μοιάζουν με τους εξοργιστικούς ερασιτέχνες της αντίπερα όχθης. Και πιθανότατα, λόγω αδυναμίας αυτοδυναμίας, θα αναγκαστεί να βάλει μπόλικο νερό στις υπερβολές πολλών στελεχών του. Έχουμε οδηγηθεί στον τραγέλαφο η Δεξιά να επιβάλλει φόρους και οι Αριστερά να τους αντιστρατεύεται!
...

Πράγματι! Έχουν περάσει αιώνες απ’ την εποχή όπου ένα απ’ τα βασικά “επιχειρήματα” των δεξιών έναντι της αριστεράς ήταν το αν έρθουν οι κομμουνιστές στα πράγματα θα σας πάρουν τα σπίτια! Τώρα “τα σπίτια τα παίρνουν οι δεξιοί”!!! Και ο διδάκτορας του κεϋνσιανού (τότε, τουλάχιστον, στα ‘70s) οικονομικού τμήματος του Oxford University Στουρνάρας είναι “εξοργιστικός ερασιτέχνης”· ενώ ο συμφοιτητής (και φίλος του) Τσακαλώτος “γνώστης της λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας”.
Εντάξει.

Η πραγματική κόλαση όμως θα μπορούσε να γίνει όχι απ’ την “αστική τάξη”, αλλά απ’ την αγροτική τάξη. Εάν κάποιο όργανο ή υπηρεσία της ε.ε. ζητούσε απ’ την (όποια) ελληνική κυβέρνηση να δώσει τις δηλωμένες (προς φορολόγηση) αγροτικές εκτάσεις, για να τις συγκρίνει με εκείνες που δηλώνονταν για τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις· ώστε να ζητήσει πίσω τις “παράνομα καταβληθείσες αγροτικές ενισχύσεις”... Ε ρε γλέντια που θα γίνονταν!
Μας απομένει η απορία. Οι βουλευτές, οι κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά και τα κάθε είδους αφεντικά με τις γερές περιουσίες, θα πληρώσουν στ’ αλήθεια φόρους; Ή θα δηλώσουν τα ακίνητά τους σαν “εκκλησίες” και θα εξαιρεθούν;