Αυτά το αθώο, παιδικό θα τόλεγες βλέμμα, είναι δυνατόν να έχει σχέση με οτιδήποτε παράνομο;

αγαπούλα; ούτε τόση δα αγαπούλα;

Είμαστε σίγουροι πως οι φίλοι και οι φίλες του Sarajevo κοιμάστε και ξυπνάτε με την αγωνία τι θα γίνει με τον κυρ Μάκη (Χρυσόστομο) στη δίκη του αιώνα. Όχι, δεν είναι υπερβολή ο χαρακτηρισμός “δίκη του αιώνα”. Θα φανεί τελεσίδικα (όχι πως υπάρχει αμφιβολία δηλαδή) εάν το ελλαδιστάν θα πορευτεί τον 21ο αιώνα με τους bosses του 20ου αιώνα και τους απογόνους τους, ή αν θα δημιουργηθούν δυσοίωνα κενά που θα τα αξιοποιήσουν “ξένοι”. Και ο κυρ Μάκης, με τον τρόπο του, είναι μια καθαρή επιτομή του τι εστί βερύκοκκο στην ελλάδα από νωρίς νωρίς. Ας μην ξεχνάτε ότι στα νεανικά του χρόνια, σαν παπαδοπαίδι και πυγμάχος, είχε σακατέψει ανάμεσα σε άλλους που δεν κατάφεραν να τον αναγνωρίσουν εκ των υστέρων (επι χούντας αυτά, περασμένα ξεχασμένα!) εντελώς εθελοντικά και αφειλοκερδώς, τον Τάσο Μήνη.
Μ’ έναν τρόπο στο εδώλιο του κατηγορουμένου (στην δήθεν υπόθεση για τα δήθεν στημένα) βρίσκεται η ελλάδα. Ευτυχώς που η ελλάδα βρίσκεται και σ’ όλες τις υπόλοιπες θέσεις: των μαρτύρων κατηγορίας (το δείξαμε στο προηγούμενο τεύχος), των δικαστών, των δημοσιογράφων... Και έτσι η ελλάδα, η αληθινή, η pure ελλάδα, είναι αδύνατο να καταδικαστεί. Το έδειξε άλλωστε, με γλαφυρό και μελαγχολικό τρόπο, η ίδια η εισαγγελέας που (ελλείψει στοιχείων προφανώς) φρόντισε να απλοποιήσει όλες τις κατηγορίες σ’ ένα μικρό ρεπερτόριο δωροδοκιών και δωροληψιών εκ μέρους των κατηγορουμένων, που ούτε κι αυτές δεν αποδείχθηκαν. Τελειώνοντας την αγόρευσή της η εισαγγελέας έδειξε, για μια ακόμη φορά, γιατί η φιλοσοφία γεννήθηκε κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο:

...
Η διαδικασία ανέδειξε ότι ο χώρος του ποδοσφαίρου είναι σκοτεινός και καλύπτεται από σιωπή. Οι άνθρωποι που τον υπηρέτησαν τήρησαν επιμελώς σιγή στο δικαστήριο μας. Οι περισσότεροι από τους μάρτυρες δεν εισέφεραν απολύτως τίποτα.
...

Χμμμμμ! “Σκοτεινός” ε; Τσάμπα οι προβολείς, οι κάμερες, τα κανάλια, οι αθλητικές εφημερίδες και εκπομπές, οι σχολές αθλητικής δημοσιογραφίας, ο οπαπ, ο τζόγος... Τσάμπα όλα...
Τέλος πάντων. Στις 6 Νοέμβρη, στη δίκη του αιώνα, στη διάρκεια της απολογίας του κυρ Μάκη (Χρυσόστομου) ειπώθηκαν αλήθειες ελληνικές των οποίων το βάθος (και το βάρος) οφείλουμε να σημειώσουμε. Η πιο τρανταχτή, η πιο πατριωτική, η πιο αληθινή ελληνική αλήθεια, δια χειλέων κυρ Μάκη, ήταν όταν μίλησε για την “φυγή” του στα Σκόπια. “Σ’ ένα προάστιο του Κιλκίς βρισκόμουν” είπε ο αυθεντικός πατριώτης και ελληναράς, “20 λεπτά δρόμο” (είπε) “είχα πεταχτεί και θα γύρναγα...” Θα θέλαμε να ξέραμε ποιανού ελληνόψυχου η καρδιά δεν θα ρίγισε μαθαίνοντας ότι ο κυρ Μάκης θεωρεί πάντα το κράτος της μακεδονίας “ελληνική επαρχία” και την πρωτεύουσα του “προάστιο του Κιλκίς”!
Είπε κι άλλα, πολλά και βαρυσήμαντα. Θα παραθέσουμε τα πιο μεστά αποσπάσματα αναδεικνύοντας την αξία τους.

Στην αρχική του τοποθέτηση, ο Μάκης Ψωμιάδης τόνισε: “Ταλαιπωρούμαι δύο χρόνια. Δεν έχω καμία σχέση με τις κατηγορίες. Δεν ξέρω τον λόγο για τον οποίο μου τις απέδωσαν. Ελπίζω μέχρι να αποβιώσω να μάθω τους εμπνευστές. Με έπληξαν προσωπικά φέρνοντας κατηγορούμενο τον γιο μου. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ποινή για μένα.
Χτύπησαν την οικογένεια μου άνευ λόγου και αιτίας. Είμαι περήφανος για την οικογένειά μου. Αισθάνθηκα αδύναμος πρώτη φορά στη ζωή μου. Με έχρισαν αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης και ο Τύπος βρήκε αφορμή για ανθρωποφαγία”.

Εδώ ο κυρ Μάκης, με την λακωνικότητα που χαρακτηρίζει τους σοφούς ανθρώπους, θίγει δύο σοβαρά ζητήματα. Αφ’ ενός τον απηνή διωγμό της ελληνικής οικογένειας από άγνωστους και μυστηριώδης κύκλους (πιθανόν τον Κίσιγκερ τον ίδιο), και αφ’ ετέρου τον ανθρωποφαγικό ρόλο των μήντια. Κανονικά θα έπρεπε να μετατρέψει την δίκη του σε δίκη των εχθρών της ελληνικής οικογένειας, αλλά και δίκη των μήντια. Δεν το έκανε. Ας είναι.

Για την φερόμενη ως "εγκληματική οργάνωση Μάκη - Σταύρου - Παπακώστα": "Ο Παπακώστας είναι άγιος άνθρωπος. Είναι σαν να μιλάς σε κορίτσι. Με το γιο μου, μπορεί να πάνε σε κανένα λούνα παρκ να παίξουν αυτοκινητάκια, όχι να φτιάξουν εγκληματική οργάνωση. Είναι ανίκανοι να κάνουν έγκλημα. Ο Παπακώστας είναι σαν τη μύγα μέσα στο γάλα στο ποδόσφαιρο και γι' αυτό δεν έχει και δουλειά".

Εδώ δεν μπορούμε παρά να διακρίνουμε τον βουβό πόνο του έλληνα πατέρα που ο γυιός του βρήκε φλώρος. Και την σχεδόν κατάθλιψή του που οι “άγιοι άνθρωποι” είναι “σαν κορίτσια” και πηγαίνουν στα λούνα πάρκ. Ίσως εδώ υποβόσκει ένα βαθύτερο κοντράστ με την βαθιά χριστιανική ψυχή και παιδεία του κυρ Μάκη, με την έννοια ότι ο χριστιανισμός δεν επιφυλάσσει σπουδαία θέση στα “κορίτσια” (και στους αργόσχολους των λούνα παρκ).

Για την ενασχόληση με την Καβάλα και το ελληνικό ποδόσφαιρο: "Μου ζήτησε τοπικός βουλευτής, ο κ. Καλαντζής που σήμερα είναι αντιπρόεδρος της Βουλής, καθώς και ο Δήμαρχος, να βοηθήσω την ομάδα. Εγώ δεν μπορούσα και πείσαμε τον γιο μου να ασχοληθεί. Είχε την οικονομική άνεση γιατί είχε πουλήσει άλογα δικά του σε έναν συνέταιρο του Κόκκαλη. Πούλησε όλο τον σταύλο και είχε μεγάλο κέρδος.
Την πώληση των αλόγων την δήλωσε και πλήρωσε και τους ανάλογους φόρους. Ο μικρός είχε ενθουσιαστεί, αλλά από κάποια στιγμή και μετά εγώ του έλεγα να πουλήσει την ΠΑΕ, γιατί η ομάδα έφτανε ψηλά και είχαν αρχίσει διάφορα προβλήματα λόγω του μεγάλου συναγωνισμού. Τελικά έχασε τα λεφτά του και την αξιοπρέπειά του. Δεν γνώριζε τις κακοτοπιές που είχε το ποδόσφαιρο.
Εγώ ήμουν ένας άτυπος σύμβουλός του και άφηνα να εννοηθεί σε αυτούς που ήθελαν να του κάνουν κακό ότι ήμουν και εγώ από πίσω. Στο ποδόσφαιρο με σεβόντουσαν γιατί ήμουν έμπειρος και καθαρός παράγοντας. Οι θέσεις για την Ευρώπη όμως είναι κλεισμένες στο ποδόσφαιρο. Και επειδή ανέβαινε η Καβάλα, κάποιους ίσως να τους πείραξε.
Στο ποδόσφαιρο υπάρχει το κατεστημένο του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και εγώ τα έβαλα μαζί τους όταν ήμουν στην ΑΕΚ. Και αυτά που με κατηγορούν στην ΑΕΚ είναι μια φούσκα. Εγώ στην Καβάλα ήμουν ένας απλός φίλαθλος που έκανα το κέφι μου και πήγαινα και και έβλεπα την ομάδα. Ήμουν απλά ο πατέρας του προέδρου. Ούτε καλημέρα δεν είχα με τους παίκτες. Δεν μπορούσα να καπελώσω το παιδί μου. Τώρα, μετά τις περιπέτειες που είχα, το έχω σιχαθεί το ποδόσφαιρο".

Εδώ εκτίθεται ένα πιο σύνθετο ενσταντανέ της ελληνικής αλήθειας. Υπάρχουν οι τοπικές αρχές (βάση, φρουρά, εξηκονταρχία Πρεβέζης...) που ζητούν από έναν χρεωκοποπημένο άνθρωπο (αυτό το λέει αμέσως μετά) να βοηθήσει την τοπική ομάδα - αυτός θέλει, αλλά δεν μπορεί. Οπότε πείθουν τον γυιό (τον φλώρο που είπε πριν) που κάνει εμπόριο αλόγων - με συνέταιρο του Κόκκαλη. Οπότε φευγαλέα, πάνω σ’ ένα άσπρο άτι, περνάει απ’ την σκηνή και ο Rocco.
Ο γυιός ενθουσιάζεται με την μπάλα, αλλά δεν έχει πείρα. Ευτυχώς στέκει πίσω του, φύλακας άγγελος, ο πατέρας. Και πάλι εδώ έχουμε μια αδρή πινελιά ελληνικής οικογένειας: ο γυιός είναι φλώρος (μήπως εξαιτίας και της επαγγελματικής ενασχόλησής του με άλογα και στάβλους; Και ο πατέρας πάντως την έκανε αυτή τη δουλειά, μ’ όλα τα γύρω γύρω), ίσως σκληρύνει εμπλεκόμενος με τα γήπεδα (αυτή είναι η κρυφή επιθυμία του πατέρα), αλλά χρειάζεται και μία στήριξη. Μια πλάτη. Ενός απλού αλλά έμπειρου και καθαρού φιλάθλου - στην τελική. Φυσικά τα κατεστημένα λυσσάνε, αλλά ο πατέρας εκεί, βράχος. Ο οποίος θα συχαθεί τελικά το ποδόσφαιρο (όπως ένας άλλος βράχος, ο κυρ Αχιλλέας...)

Για την επιχειρηματική του δραστηριότητα: "Έκανα εμπόριο χρυσού στην Ελβετία από το '83. Το '86, μόλις ήρθα στην Ελλάδα, ανέλαβα την Ερασιτεχνική ΑΕΚ. Έχασα πολλά λεφτά στην ΑΕΚ. Είχα αλυσίδα νυχτερινών κέντρων, καφέ και εστιατόρια. Έφτασα να έχω 900 ανθρώπους στην δούλεψή μου.
Το 2003 έπαθα μια οικονομική καταστροφή και αποφάσισα να πάω να ζήσω στην Καβάλα. Από το 2003 με συντηρεί η σύζυγός μου που έχει μαγαζί και κάνει εισαγωγές σε ενδύματα και τσάντες. Γι' αυτό δεν έχω κάνει φορολογικές δηλώσεις από τότε. Το 2003 που έφυγα από την ΑΕΚ, δεν είχα τίποτα στην τσέπη μου. Είχα καταστραφεί. Και τώρα με κατηγορούν ότι τους πήρα και τα λεφτά".

Κι εδώ έχουμε πάλι ένα στιγμιότυπο απ’ τα βάσανα και τις διώξεις που υφίσταται η υγιής επιχειρηματική πρωτοβουλία εδώ, στο “τελευταίο κομμουνιστικό καθεστώς στην ευρώπη” όπως αρέσκονται να λένε οι νεοφιλελεύθεροι παπαγάλοι. Ίσως γι’ αυτό ο κυρ Μάκης δίνει κάπως συγκεχυμένα στοιχεία: δεν έκανε “εμπόριο” αλλά λαθρ-εμπόριο· όχι με την ελβετία αλλά με την ιταλία. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες.
Είχε και αλυσίδα νυχτερινών κέντρων... με 900 ανθρώπους “στη δούλεψή του”. Βιομηχανία κανονική δηλαδή! Αλλά έπαθε μια “οικονομική καταστροφή” το 2003... Πώς διάολε; Γιατί; Ποιός τόλμησε να πειράξει αυτόν τον πυλώνα της νυχτερινής ζωής; Έφταιξε μήπως η α.ε.κ.; Αυτός ο σατανάς ο Ντέμης; Ο Λαλιώτης; Σεμνός και ταπεινός ο κυρ Μάκης δεν λέει περισσότερα. Αντίθετα (με πόνο ψυχής σίγουρα) ρίχνει τα μούτρα του και παραδέχεται ότι απ’ το 2003 τον συντηρεί η κυρία Μάκη. Μέχρι και τα εισητήρια για να βλέπει την Καβάλα θα πρέπει να του πλήρωνε - “καθαρός φίλαθλος” δεν ήταν; Χωρίς εξαρτήσεις, χάρες και υποχρεώσεις.

Για τις εκθέσεις της UEFA: "Αυτά που λέει η UEFA είναι φαιδρά και αστεία. Είναι κουτσομπολιά αυτά που γράφονται στις εκθέσεις. Πρόκειται για ένα κύκλωμα δημοσιογράφων τους οποίους πρέπει να τους έχεις υπαλλήλους σου για να σε έχουν καλά. Δεν τους άρεσε το πρόσωπό μου και με έβγαλαν κακό για να φανούν εκείνοι καλοί".

Ε, καλά! Δεν θα περίμενε κανείς απ’ τον γίγαντα να προσκυνήσει τους “ξένους”, όπως κάνουν διάφοροι ευρώδουλοι! Τι να πούμε; Αν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ιδανικός για πρωθυπουργός τότε δεν έχουμε σωτηρία!

Για την κατηγορία περί νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα: "Όταν έφυγα στα Σκόπια κυνήγησαν την οικογένειά μου και εξαπάτησαν και εσάς. Όλες αυτές τις εταιρίες τις δημιούργησε το παιδί και άλλες τις αγόρασε. Κάποια από τα πολυτελή αυτοκίνητα και τα σπίτια τα χρησιμοποιούσαν οι παίκτες της Καβάλας.
Το παιδί με ένα smart κυκλοφορούσε. Το σπίτι είναι κληρονομιά. Και το έχτισα εγώ το '80. Στη Σαρωνίδα το απέκτησα σε δημοπρασία σε τιμή ευκαιρίας. Δυο γραφεία στο Ψυχικό πάλι από δημοπρασία, ανήκαν σε ένα μοναστήρι στο Άγιο Όρος. Το Μαύρο Λιθάρι είναι από τα έσοδα του παιδιού. Το νεοκλασσικό στο Ψυχικό το αγόρασε ο πεθερός μου, ανήκε σε μια off shore και ο πεθερός μου αγόρασε τις μετοχές της εταιρίας. Μετά μεταβιβάστηκε στη μικρή".

Εδώ έχουμε ένα αληθινό δράμα. Ο κυρ Μάκης αναγκάζεται να απαριθμήσει μερικά ακίνητα “του παιδιού” την στιγμή που παραμονεύει η φορολογία ακινήτων. Δεν λέει φυσικά ότι ο ίδιος ξεκίνησε ξυπόλυτος. Απ’ την άλλη μεριά, για φίλος των λούνα πάρκ ο γυιός δεν τα πάει άσχημα (στη συγκέντρωση και αύξηση της περιουσίας).
Οπωσδήποτε δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε το αληθινό ενδιαφέρον (του γυιού; του πατέρα;) για τους ποδοσφαιριστές της Καβάλας. Χαλί είχαν γίνει και τους πατούσαν: πολυτελή αμάξια και σπίτια τους παραχωρούσαν, για να είναι ευχαριστημένοι και να κλωτσάνε το τόπι. Την ίδια ώρα που το αφεντικό (“το παιδί”) κυκλοφορούσε μ’ ένα smart - αυτό είναι η ελληνική λεβεντιά και ανωτερότητα!!!

Για το στοίχημα: “Δεν έχω ακουμπήσει ποτέ στοίχημα. Δεν ξέρω τι πάει να πει στοίχημα. Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι σε άλλες ομάδες. Πού να ξέρω; Δεν ρίχνω τα χαρτιά. Εγώ είμαι της εκκλησίας. Το στοίχημα είναι μια απάτη. Και η UEFA είναι υπάλληλοι των απατεώνων των στοιχηματζήδων”.

Άλλη μια μεγάλη, αληθινή στιγμή! Δεν τα είπε όλα όμως. Όχι μόνο στοίχημα δεν ξέρει τι είναι, αλλά ούτε βλαστήμιες δεν ξέρει! Άμα θυμώνει, το πιο βαρύ που μπορεί να πει είναι “βάλτο αυτό πιο ‘κει” - εννοώντας το μπουκάλι...

Για το τετράδιο που βρέθηκε στα προσωπικά του αντικείμενα με λίστες διαιτητών: "Οι λίστες με τα ονόματα ήταν από το σάιτ που βγαίνουν οι διαιτητές. Ήθελα να κρίνω τις φιλίες των ομάδων με τους διαιτητές και σημείωνα πόσες φορές έχει σφυρίξει κάθε διαιτητής την κάθε ομάδα".

Αμάν πια!!! Εκτός απ’ την υγιή επιχειρηματικότητα είναι στοιχείο ενοχής και η απλή μεθοδικότητα; Ο κυρ Μάκης, σαν κάποτε πετυχημένος επιχειρηματίας, κρατάει τις σημειώσεις του. Στατιστικές. Άλλοτε για τα οφ σάιντ που σφυρίζουν οι διαιτητές, και άλλοτε για το σάιτ που βγάζει τους διαιτητές. Δηλαδή όποιος φτιάχνει κατάλογο για τα ψώνια στο μπακάλικο πάει να πει ότι είναι ληστής τραπεζών; Αμάν πια!!!

Για την ΑΕΚ και τον Νικολαϊδη: “Τον σημερινό προπονητή της Εθνικής εγώ τον έφερα στην Ελλάδα. Είχα πάρα πολύ καλές σχέσεις με τους παίκτες της ΑΕΚ, εκτός από έναν, τον κ. Νικολαϊδη. Μου είχαν πει ότι μέχρι τις 6 το πρωί ήταν στα μπουζούκια που τραγουδούσε η γυναίκα του και πήγα την άλλη μέρα με τις παντόφλες και ένα smart να δω αν είναι σπίτι. Αυτός θίχτηκε και έγινε ο ντόρος που έγινε".

Εντάξει τώρα... Δεν ξέρει ο κόσμος τα μάγια που είχε κάνει η Βανδή στον Ντέμη, ε; Αλλά τώρα η τραγουδίστρια έχει ανέβει πίστα, αφού τις βρώμισε κι αυτός ο νεοναζί “ο αετόστ πεθαίνει στην τοστιέρα”. Κι ο Ντέμης antifa είναι, χωρίς αστεία.
Αλλά να πάει κοτζάμ πρόεδρος, με τις παντόφλες (υποθέτουμε και τις πιτζάμες) και το smart (το ίδιο που κυκλοφοράει και ο γυιός; τι είναι; smart tank;) για να δει αν μαζεύτηκε σπίτι ο ανεπρόκοπος, αυτό πια πως να το πάρει κανείς; Μόνο σαν έγνοια του πατέρα προς τον γυιό. Μάλλον είχε στο νου να τον αρχίσει στις παντοφλιές για να συνετιστεί. Αλλά “αυτός θίχτηκε”. (Παραξηγιάρης κυρ Μάκης μας! Έτσι είναι όλες οι ντίβες...)

Για τη φημολογία ότι πληρώνει σε σακούλες: "Αυτό είναι ένα κουτσομπολιό που το λέει η UEFA. Πάντα οι ποδοσφαιριστές πληρώνονται μέσω τραπέζης. Με έκαναν εμένα κακό για να φαίνονται όλοι αυτοί καλοί".

Ο αιώνιος αποδιοπομπαίος τράγος! Ο αιώνιος έλληνας!!! Αυτός που τον κυνηγούν οι κουτσομπόληδες, δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί οι παλιάνθρωποι και οι συνωμότες, κι όμως αυτός στέκεται κι αντιστέκεται!

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν ξέρουμε την απόφαση του δικαστηρίου. Φυσικά το γεγονός ότι ο κυρ Μάκης απαλλάχτηκε απ’ όλα εκείνα τα συνωμοτικά περί “σύστασης εγκληματικής οργάνωσης” κλπ είναι παρήγορο. Όπως και ότι το “παιδί” απαλλάχτηκε εντελώς από οποιαδήποτε κατηγορία. Η ελληνική δικαιοσύνη είναι πράγματι όπως λένε: τυφλή. Ίσως γι’ αυτό, από καθαρό σεβασμό και μόνο, ο κυρ Μάκης απολογούμενος δεν την αποκάλεσε “αγαπούλα”... Για να μην μείνουν στο αέρα όλα εκείνα τα υπονοούμενα που συνόδευαν τον χαρακτηρισμό...

Υ.Γ. Λίγο πιο σοβαρά τώρα. Ενώ το (βασικό κατηγορητήριο) στη δίκη των Ψωμιάδηδων και λοιπών ήταν γύρω από “παράνομο στοιχηματισμό”, τελικά η εισαγγελέας τους απάλλαξε απ’ αυτό, και ζήτησε την ενοχή τους μόνο για δωροδοκία / δωροληψία με σκοπό το στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων. Οι οποίοι (ποδοσφαιρικοί αγώνες) είναι όλοι όλοι 6 (ολογράφως: έξι) στους οποίους μπλέκονται 7 ομάδες (ολογράφως: επτά). Οι Αγροτικός Αστέρας (3 μάτς), Καβάλα (3 μάτς), Αναγέννηση Καρδίτας (1 μάτς), Ολυμπιακούς βόλου (1), ΠΑΣ Γιάννενα (1), Ηλυσιακός (2) και Εθνικός (1).
Συνεπώς, κάνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα (στα όρια του τίποτα) το ελληνικό κράτος (η ελληνική δικαιοσύνη και όχι μόνον αυτή) “βγάζει την υποχρέωση” απέναντι στην ουεφα, σε ότι αφορά την “πάταξη” του στησίματος αγώνων και του τζόγου πάνω στα στημένα. Και είναι ένα θαύμα αυτό, αφού θα καταδικαστούν (αν...) 5 “παράγοντες” και 1 προπονητής, αλλά ούτε μισός ποδοσφαιριστής ή διαιτητής. Που σημαίνει ότι το στήσιμο στην ελλάδα γίνεται ως εξής: βρίσκει ο ένας πρόεδρος τον άλλο, τον αντίπαλο, και του λέει “τι έγινε ρε μαλάκα; η σύζυγος; τα παιδιά; λοιπόν, δεν το στήνουμε το ματσάκι έτσι κι έτσι;”· ο άλλος λέει “ωραία φάση!”· και μετά πηγαίνουν στα αποδυτήρια των ομάδων τους και παραγγέλνουν: “λοιπόν, τσακάλια, σήμερα το παιχνίδι θα το φέρουμε έτσι κι έτσι”. Κι αν υπάρχει χρήμα σ’ αυτές τις ιστορίες, είναι μεταξύ προέδρων αποκλειστικά. Οι υπόλοιποι (παίκτες, προπονητές, διαιτητές, ελεγκές διαιτητών) συμμετέχουν αναγκαστικά, για την ψυχή της μάνας τους - και πάντα χωρίς λεφτά.
Πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοπορεία αυτό το φτηνό στήσιμο! Και πρέπει να πατενταριστεί, μη και μας κλέψει κανείς την ιδέα.
Κατά τα άλλα, η απόδοση δικαιοσύνης δείχνει ότι “του έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει”... Διότι κατά τα άλλα, τα διεθνή λαγωνικά επιμένουν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι το πιο “διεφθαρμένο” στην ευρώπη. Και ότι (τουλάχιστον) ο 1 στους 3 ποδοσφαιριστές που παίζουν στην ελλάδα έχει “πιαστεί” (και τα έχει “πιάσει”)...