Περισσότερα εδώ.

το πλυντήριο που βρυχάται (τα περήφανα “όχι”)

Έχουμε υποστηρίξει (και όχι μόνο μια φορά) σ’ αυτές εδώ τις σελίδες ότι η ντόπια αριστερά υποστηρίζει τις τράπεζες και τον χρηματοπιστωτισμό, άσχετα απ’ τα πύρινα λόγια και συνθημάτά της. Δεν το κάνει, φυσικά, με τον τρόπο που το κάνουν οι κυβερνώντες· όμως αυτή είναι η δουλειά της σύγχρονης καθεστωτικής αντιπολίτευσης: να εμφανίζεται, μέσα στο θέαμα, “διαφορετική”.
Η τρανταχτή απόδειξη της άποψής μας ήρθε μέσω νότιας κύπρου. Ειδικά η κυβερνοαριστερά (συ.ριζ.α.) έσπασε όλα τα κοντέρ φιλοχρηματοπιστωτισμού, κάνοντας από μέρα σε μέρα και από φορά σε φορά όλο και πιο ξετσίπωτες δηλώσεις και προτάσεις υπέρ των νοτιοκυπριακών τραπεζών, ως ακόμα και το βράδυ της 24ης Μάρτη.
Η αρχή έγινε με την πανηγυρική και γεμάτη εθνικά σαλπίσματα απευφημία του περιβόητου “όχι” της νοτιοκυπριακής βουλής στις 19/3ου. “Περήφανη στάση” χαρακτήρισε η Κουμουνδούρου την προσπάθεια (ή και μπλόφα) της πολιτικής ελίτ της νότιας κύπρου να προφυλάξει τους μεγάλες πελάτες, αλλά και τα δικά της λεφτά. “Περήφανη στάση” χαρακτηρίστηκε η (απελπισμένη) προσπάθεια διατήρησης στη ζωή του νοτιοκυπριακού τουρμποκαπιταλισμού. “Περήφανη στάση” θεωρήθηκε ο δημαγωγικός ελιγμός του Αναστασιάδη να συμπεριλάβει στο κόλπο, σαν “ανθρώπινη ασπίδα”, και τους “μικρούς καταθέτες”. “Περήφανη στάση” ανακηρύχθηκαν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, οι πρόσοδοι απ’ τον τόκο και την μαγική φόρμουλα “το χρήμα γεννάει χρήμα”. Αυτό είναι γενναία διαπραγμάτευση διακήρυξαν οι σοφοί της Κουμουνδούρου, δείχνοντας (δήθεν) προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, που “δεν διαπραγματεύτηκαν” και “δεν είπαν κανένα όχι”. [1]
Ξεγυμνώνοντας φόρα μόστρα τον κώλο της η κυβερνοαριστερά, ανεβάζοντας τις “πατριωτικές” της σημαίες πάνω στα κτίρια των (νοτιοκυπριακών) τραπεζών, βγαίνοντας η ίδια στα κεραμίδια του εθνικισμού, έκανε μαζεμένα τα εξής:
α) Παρίστανε πως αγνοεί ότι σχεδόν ολόκληρο το 2012 η κυβέρνηση του “συντρόφου” Χριστόφια είχε εξαντλήσει τα ενδεχόμενα οποιασδήποτε άλλης, πραγματικής ή φανταστικής “εναλλακτικής” για την σωτηρία του νοτιοκυπριακού τουρμποκαπιταλισμού, συμπεριλαμβανομένης της ονείρωξης για τον μόσκοβο - που - θα - έρθει - να - φέρει - το - σεφέρι... Και ύστερα (ο Χριστόφιας) σταύρωσε τα χέρια περιμένοντας να απαλλαγεί των καθηκόντων του, στις εκλογές...
β) Παρίστανε πως αγνοεί ότι το νοτιοκυπριακό τραπεζικό σύστημα είχε ήδη χρεωκοπήσει, απ’ το 2012 σίγουρα· και επιπλέον, ότι οι χειρισμοί της “ανόδου” και της “πτώσης” του είχαν αποφέρει πολύ χρήμα σε διάφορους με γνωστά και ηχηρά ονόματα, όπως, για παράδειγμα, ο κύριος Βγενόπουλος...
γ) Παρίστανε πως αγνοεί τα χαρακτηριστικά του χρηματοπιστωτισμού, τόσο τα γενικά όσο και τα ειδικά (νοτιοκυπριακά), και ειδικά την συστηματική άρθρωσή του με το παγκόσμιο εγκληματικό κεφάλαιο...
δ) Παρίστανε πως αγνοεί τα ταξικά χαρακτηριστικά της νοτιοκυπριακής κοινωνίας...

Αυτή η πολλαπλή παράσταση έγινε εφικτή πάνω στο ακροδεξιό δόγμα περί “αδελφών κυπρίων”, “μαρτυρικής μεγαλονήσου” και “δεύτερης ελλάδας”. Το βράδυ της Τρίτης 19/3, συμμετέχοντας σε συμβολική διαμαρτυρία έξω απ’ τα γραφεία της ε.ε. στην Αθήνα, ο “αριστερός” Π. Λαφαζάνης, διακήρυσσε ότι “οι κύπριοι έχουν κάνει αντιαποικιοκρατικό αγώνα, και τώρα ξανακάνουν αντιαποικιοκρατικό αγώνα...” Πίσω του οι λιγοστοί διαδηλωτές φώναζαν “εμπρός λαέ - μην σκύβεις το κεφάλι - ο μόνος δρόμος είναι - ...” [2]
Η σοσιαλεθνικιστική παπάρα της κυβερνοαριστεράς, ήταν απόλυτα συγχρονισμένη με την εθνικοσοσιαλιστική γραμμή των βοθρολυμάτων. Οι δηλώσεις, οι κορώνες και η κυβερνοαριστερή αγανάκτηση για την “επίθεση των γερμανών” στη φτωχή και τίμια νότια κύπρο, πήραν σάρκα με την συγκέντρωση των βοθρολυμάτων έξω απ’ την γερμανική πρεσβεία, στις 22/3ου. Τέλειος συγχρονισμός: στο κέντρο της Αθήνας γινόταν την ίδια ώρα άλλη “πορεία διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης” στους “κύπριους αδελφούς”, απ’ την λαχανιασμένα πατριωτική αντ.αρ.συ.α. Η ομοιότητα των συνθημάτων βγάζει μάτι: “κύπρος - αιγαίο - μέτωπο ενιαίο” τα βοθρολύματα, “κοινός αγώνας των λαού ελλάδας - κύπρου” οι αριστεροί. Όλα αυτά για την υπεράσπιση του νοτιοκυπριακού τουρμποκαπιταλισμού· τα προπετάσματα καπνού είναι μόνο για τους τελειωμένα ηλίθιους.
Το αποκορύφωμα της φιλο-τραπεζικής “οπτικής” του συ.ριζ.α. ήρθε το βράδυ της Κυριακής 24 Μάρτη, όταν ο κύριος Αλέξης πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση να μεταφέρει στις κυπριακές τράπεζες 2 δισ. ευρώ απ’ το ποσό του “μηχανισμού έκτακτης στήριξης” (ela) που αντιστοιχεί στις ελληνικές τράπεζες, για να διευκολύνει (δήθεν) χρονικά τον Αναστασιάδη στα νταραβέρια του στις Βρυξέλλες. Στοιχειώδης γνώση του πως λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός δείχνει ότι επρόκειτο για μεγάλη ηλιθιότητα, κι αυτό το έδειξαν (άλλο που δεν ήθελαν!) οι αντίπαλοι της κυβερνοαριστεράς. Η δική μας γνώμη είναι αντίθετη: λέγοντας αυτήν την “ηλιθιότητα” η Κουμουνδούρου έκανε, απλά, πλάτες στο ελληνικό (τραπεζικό / καπιταλιστικό) καθεστώς, στην κυβέρνηση, και στην απόφασή τους να “πάρει” τα ελληνικά υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών το ελλαδιστάν. Γιατί “παίρνοντας” (μέσω της πειραιώς) αυτά τα υποκαταστήματα, παίρνει μαζί και το μερίδιό τους απ’ το χρέος προς τον κυπριακό ela, που είναι - τουλάχιστον - 2 δισ. ευρώ! Με άλλα λόγια η Αθήνα όντως “βοήθησε” την Λευκωσία, χρεωνόμενη επιπλέον τουλάχιστον 2 δισ. - με την έγκριση του περιβόητου “ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας”. Κι ενώ εάν επρόκειτο για άλλης εθνικότητας τράπεζες η Κουμουνδούρου θα ήταν η πρώτη που θα ούρλιαζε “δεν θα σώσουμε εμείς τις τράπεζες των άλλων”, για τις νοτιοκυπριακές μούγκα. Κι όχι μόνο μούγκα. “Πρόταση” (που στη συγκεκριμένη της μορφή ήταν βλακώδης, αλλά επί της ουσίας ήταν νομιμοποίηση μιας ήδη ειλημένης απόφασης) για εθνικό καθήκον “αλληλεγγύης” με μερικά δισεκατομμύρια...

Καταλαβαίνουμε πως (πολύ πιθανά) διάφορα στελέχη ή πλούσια μέλη έχουν (είχαν...) καταθέσεις στην κύπρο, και δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα (όπως κάμποσοι άλλοι, νοτιοκύπριοι και έλληνες) να τις αποσύρουν... Αυτό είναι ένα ισχυρό υλικό κίνητρο “ανησυχίας”. Όπως είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι βουλευτές της νότιας κύπρου έχουν (είχαν...) μεγάλα κομποδέματα, πολύ πάνω τα 100 χιλιάρικα - να πάλι ένας λόγος για το αρχικό “περήφανο όχι” τους.
Όταν όμως το παίζει η Κουμουνδούρου wegonnabe κυβέρνηση, είναι υποχρεωμένη να γνωρίζει πράγματα που τα ξέρει οποιοσδήποτε ενημερώνεται συστηματικά, και τα έγραφαν / γράφουν ακόμα και οι νοτιοκυπριακές εφημερίδες. Όπως ότι δεν υπήρχε άλλη “λύση” - ο πρόεδρος της νότιας κύπρου ως τις αρχές του 2013 φίλος του συ.ριζ.α. ήταν, όχι κανάς αναρχοαυτόνομος! Όπως ότι ο μονόδρομος του “κουρέματος” (ή φορολόγησης, ή κατάσχεσης, ή υποχρεωτικής συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών, ή όπως αλλιώς λέγεται) των αποταμιεύσεων ήταν ανακοινωμένος (με μισόλογα) μήνες πριν. Όπως ότι οι όρκοι και οι διαψεύσεις του Αναστασιάδη ήταν ένα υποχρεωτικό ψέμα.
Δεν έκαναν τίποτα “περήφανο” οι νοτιοκύπριοι βουλευτές στις 19/3ου! Πυροβόλησαν τα πόδια τους (ή, ακόμα πιο σωστά, τα πόδια των ψηφοφόρων τους) - όπως μπορούσε ο καθένας, με στοιχειώδη νοημοσύνη, να καταλάβει εύκολα αμέσως. Είχαν όλο το περιθώριο να αποφασίσουν μια φορολόγηση της τάξης του 15,5% για τις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων, που μάζευε τα ζητούμενα 5,8 δισ. ευρώ· μαζί με ένα νόμο για τον περιορισμό των μεγάλων αναλήψεων. Δεν θα γλύτωναν τον τουρμποκαπιταλισμό τους· θα έδειχναν μόνο στοιχειωδώς ικανοί να τον προσγειώσουν ομαλά. Αντί γι’ αυτό μπλόφαραν, και οι μόνοι που συνέχισαν να τους παίρνουν σοβαρά ήταν οι “πατριώτες” διαφόρων ειδών. Με αποτέλεσμα μια ακόμα χειρότερη “λύση”. Ναι: έτσι γίνονται οι διαπραγματεύσεις... Ποιές “διαπραγματεύσεις” αλήθεια; Η πολιτική ελίτ της νότιας κύπρου, διακομματικά, βρήκε ένα δραματικό κόλπο για να κλείσει τις τράπεζες για μερικές ημέρες, προκειμένου να φύγουν τα λεφτά των “πονηρών” χωρίς να μπορούν να τα πάρουν και οι “απ’ έξω” απ’ τα κυκλώματα. Πολιτική κάλυψη σ’ αυτό το κόλπο έδωσε και ο συ.ριζ.α. (για το φασισταριό δεν είναι θέμα!) - κι αν δεν το ήξερε απ’ την αρχή, το έμαθε μετά. Και λοιπόν; Συνέχισε το βιολί του...
Ο συνδυασμός φιλίας προς τις τράπεζες και εθνικισμού, με όποιο χρώμα κι αν βάφεται, σκοτώνει. Αλλά όπως ο νοτιοκυπριακός τουρμποκαλιταλισμός ήταν ήδη νεκρός, πολύ πριν ανακοινωθεί το τέλος του, έτσι και τα μυαλά και οι συνειδήσεις στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ντόπιας κυβερνοαριστεράς ήταν (και είναι) ζόμπι πολύ πριν ανακαλύψουν “εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα” στην κύπρο του 2013.
Κι απομένει ένα τελευταίο. Οι κυβερνοαριστεροί, απ’ τον Λαφαζάνη ως τους αγορητές των καφενείων, είπαν ότι στηρίζουν το “όχι” στην “φορολόγηση του μεγάλου κεφάλαιου” (με την μορφή καταθέσεων) στη νότια κύπρο επειδή σε τέτοια περίπτωση το “μεγάλο κεφάλαιο” θα φύγει και έτσι θα καταστραφεί η “οικονομία”. Έστω. Προφανώς το ίδιο ακριβώς ισχύει, στο ελλαδιστάν, για την φορολογία των εφοπλιστών...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1 - Η ακριβής ανακοίνωση του συ.ριζ.α. στις 19/3ου το βράδυ ήταν: η σημερινή απόφαση της κυπριακής βουλής δείχνει το δρόμο της πραγματικής διαπραγμάτευσης που δεν διανοήθηκε ποτέ να ακολουθήσει καμία μνημονιακή κυβέρνηση στη χώρα μας.
[ επιστροφή ]

2 - Χάσαμε το τέλος του συνθήματος... Να ήταν “... κατάθεση και πάλι;” Να ήταν “... λεφτά με το τσουβάλι;”
[ επιστροφή ]