πανστρατιά εργασίας 
(η γνώμη του “στρατηγού” Δούκα)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 'ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ / ΔΩΡΕΑΝ' (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ) // ΠΑΝΣΤΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ:
Όλοι οι άνεργοι να κληθούν να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Ιδιωτικός Τομέας.
Από το να μαζεύουν ελιές (χιλιάδες τόνοι παραμένουν αμάζευτες), ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να  καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις, ανάλογα με την ηλικία, τις δεξιότητες, την έφεση και την όρεξη του καθενός.
Ταυτόχρονα, να ζητηθεί από τις επιχειρήσεις αν θα τους ενδιέφεραν κάποιοι εργάτες, ή υπάλληλοι για 3 μήνες χωρίς επιβάρυνση (για τις επιχειρήσεις, κλπ.)

 Γιατί λέω χωρίς επιπλέον κόστος (γιά τους εργοδότες)/(Το Δημόσιο, εκτός από το επίδομα ανεργίας θα πληρώνει και ειδικό επιμίσθιο, ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες).
Γιατί οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες και δεν μπορούν να πληρώσουν! Απ´την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό οι άνεργοι με την εθελοντική εργασία να ξετριφτούν, να μπούνε σε κάποια δράση, έστω και ταπεινή. Να έρθουν σε επαφή με τους αυριανούς εργοδότες.

Παράλληλα, θα βγεί και κάποιο επωφελές έργο για την Χώρα, τώρα που υπάρχει ανάγκη! Το ένα θα ανατροφοδοτεί το άλλο! Η παραγωγή κάποιου έργου θα δημιουργήσει ευκαιρίες και ανάγκη και πραγματική ζήτηση για περισσότερο έργο (και περισσότερες πραγματικές και κανονικά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας).

Ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει ειδική λύση μόνο γιά την αντιμετώπιση της ανεργίας. Γί αυτό και παρά τις εκατοντάδες "εξαγγελίες νέων ειδικών μέτρων γιά την καταπολέμηση της ανεργίας", η ανεργία ξεπέρασε το 25%!

Όσοι νομίζουν πως υπάρχουν τέτοιες λύσεις και κουτοπόνηροι ελιγμοί, απλά είναι άσχετοι!

Γιά να κτυπηθεί η ανεργία, όλο το σύστημα πρέπει να δουλεύει σωστά: μηδενικά ή ελάχιστα ελλείμματα, πολιτική σταθερότητα, ικανό Υπουργικό Συμβούλιο, νομισματική σταθερότητα, χαμηλός πληθωρισμός, χαμηλά πραγματικά επιτόκια, χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, ελαφρύ κανονιστικό περιβάλλον, αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, αξιοκρατία, ευέλικτη αγορά εργασίας, σύγχρονο συνδικαλιστικό σύστημα που να μην είναι εκτός τόπου και χρόνου με τη διεθνή πραγματικότητα, κ.ο.κ.

Ακριβώς επειδή δεν αντέχει η Ελληνική κοινωνία τόση ανεργία και επειδή ανεργία σημαίνει ανέχεια, ψυχολογική κατάρρευση, αλλά και μη παραγωγή έργου, γιαυτό παρουσιάζω αυτές τις προτάσεις!

Ακόμα και οι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου και οι Πρωτοετείς και Δευτεροετείς των ΑΕΙ, κλπ., να εργάζονται το καλοκαίρι 5 βδομάδες σε αντίστοιχες εργασίες γιά να αποκτήσουν κάποια στοιχειώδη εργασιακή εμπειρία.
...

Σ’ ένα “επικό” (κατά τη γνώμη του) πνευματικό πόνημα με τον βαρύγδουπο τίτλο get greece back to work: 90+ προτάσεις για ένα ελληνικό new deal 2 ο άλλοτε υφυπουργός οικονομικών (στις κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Καραμανλή Β) Πέτρος Δούκας “κτύπησε” το θηρίο - της - κρίσης στην καρδιά του, σε μια συμβολική ημερομηνία: την τελευταία ημέρα της περασμένης χρονιάς. Ίσως ο κύριος Δούκας περίμενε να διαψευσθεί η καταστροφή του κόσμου πριν αναλάβει δράση... Ίσως είχε κάποιο στοίχημα με τον εαυτό του, να τελειώσει το σχέδιο για την σωτηρία της πατρίδας πριν την πρωτοχρονιάτικη πόκα...
Η πρότασή του σχολιάστηκε για λίγο στον κυβερνοχώρο, και ξεχάστηκε. Όμως το βαρύ βιογραφικό του ανδρός θα έπρεπε να δώσει αντίστοιχο βάρος και στις ιδέες / προτροπές του. Ο κύριος Δούκας είναι ένα απ’ τα golden boys του εντόπιου καπιταλιστικού συστήματος, αφού όπως περιγράφει ο ίδιος στην ιστοσελίδα του:
- Από το 1979 έως το 1985 εργάστηκε στη Citibank στη Νέα Υόρκη ως Economist και Currency Analyst, ως Foreign Exchange Exposure Management Advisor, ως Foreign Exchange Dealer και ως Money Market Dealer.
- Το 1986 ανέλαβε Investment Banking Country Head (Γενικός Διευθυντής) και Country Treasurer της Citibank για την Ελλάδα και το 1990 ανέλαβε Country Head και των τομέων Institutional και Corporate Banking.
- Το 1994 επέστρεψε στη Citibank και το 1996 ίδρυσε την εταιρία Capital Partners Α.Ε. η οποία ασχολείται κυρίως με στρατηγικές συμμαχίες και με αγοραπωλησίες και συγχωνεύσεις επιχειρήσεων.
- Έχει διατελέσει:
-- Πρόεδρος του Δ.Σ. της Netmed N.V. (Όμιλος Συνδρομητικής Τηλεόρασης Nova, Filmnet, Supersport)
-- Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ericsson Hellas Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΑΓΕΤ Ηρακλής
-- Πρόεδρος του Δ.Σ. της Capital Partners Α.Ε.
-- Αναπληρωτής Πρόεδρος του Δ.Σ. (Co-Chairman of the Board of Directors) της Pepsico-Ivi Hellas
-- Οικονομικός Σύμβουλος της EFG-Eurobank-Ergasias Bank, της Village Roadshow Hellas, της Merrill Lynch International (Λονδίνο) και της Sanwa Bank (Λονδίνο). Και:
- Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ε.Ε.Δ.Ε.), πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, μέλος του Δ.Σ. (Έφορος) του Anatolia College,  μέλος του Δ.Σ. και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», μέλος του  Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.
Τόσο πολυάσχολος που είναι ο άνθρωπος ήταν εύκολο τελικά να ξεχάσει να δηλώσει διάφορα εισοδήματά του στην εφορία, και να που τώρα τον κατηγορούν για “απόκρυψη”, δηλαδή φοροδιαφυγή... Αλλά όσοι έχουν τα γένια, έχουν και τα χτένια.
Όλα αυτά θα έπρεπε να τα έχει κανείς υπ’ όψη του: ο κυρ Δούκας δεν είναι ένας “κατεστραμένος - που - ονειρεύεται”, για να προσπεράσει κανείς τις ιδέες του με ένα σαχλοτσαντισμένο σχόλιο. Ακόμα κι αν, εκείνη την τελευταία μέρα του χρόνου, μέρα γιορτινή (για τα αφεντικά σίγουρα!), υπήρχε μεγάλη συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα του, και πάλι στο μεθύσι βγάζει κανείς αυτό που έχει μέσα του. Και ο κυρ Δούκας, όπως και κάθε άλλος παρόμοιος, έχει “μέσα του” πολύ capital, πολλή κερδοφορία, πολλή εκμετάλλευση εργασίας, όλα τα ιερά και όσια του συστήματος.

Ο κυρ Δούκας λέει λοιπόν κάτι εξαιρετικά απλό. Ότι δουλειές υπάρχουν (περιγράφει αρκετές), πολλές δουλειές μάλιστα, χρήσιμες και απαραίτητες· αλλά, επειδή τα αφεντικά “δεν μπορούν να πληρώσουν” (και πότε “μπορούσαν” άραγε;...), πρέπει αυτές οι δουλειές να γίνουν δωρεάν. Και, μάλιστα, λέει ότι το να δουλεύουν τζάμπα θα κάνει καλό στους άνεργους, επειδή θα σκληραγωγηθούν (αντί να βουλιάζουν στη ρούχλα και στην κατάθλιψη της ανεργίας) και επειδή θα γνωρίσουν αφεντικά και αφεντικουλίνια (και, προφανώς, θα εμπλουτίσουν την κοινωνικότητα και το facebook τους). Και, επιπλέον, θα κάνουν καλό στην πατρίδα...
Όμως, κατά την ταπεινή μας άποψη, το πιο σημαντικό απ’ τα επιχειρήματα του κυρ Δούκα είναι αυτό που ξεφεύγει απ’ το βάθος της capital καρδιάς του, και, χωρίς να είναι αβανταδόρικο αποκαλύπτει μια στρατηγική αλήθεια (που συνήθως οι λακέδες των αφεντικών προτιμούν να κρύβουν): η παραγωγή κάποιου έργου λέει θα δημιουργήσει ευκαιρίες και ανάγκη και πραγματική ζήτηση για περισσότερο έργο...
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η παραγωγική εργασία, σαν τέτοια και μόνο σαν τέτοια, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ίδια! Ή, για να το πούμε με διαφορετικά λόγια (διατυπωμένα άλλωστε δημόσια απ’ την συνέλευση του πλάνου 30/900): δεν είναι, καταρχήν, το “κεφάλαιο” σαν τέτοιο (δηλαδή τα αφεντικά σαν τέτοια και οι σχέσεις εξουσίας που τα ευνοούν - ή το χρήμα σα γενικό ισοδύναμο) αλλά η εργασία που δημιουργεί εργασία!Εύγε κύριε capital α.ε.! Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα!!
Συνεπώς, εννοημένη στο πραγματικό λειτουργικό της περιβάλλον, η απλήρωτη δουλειά που η φαεινή σκέψη του κυρ Δούκα συνέλαβε σα “λύση” για τους ανέργους και τις κακές ροπές που μπορεί να αποκτήσουν όντας άνεργοι, σημαίνει πολύ περισσότερα απ’ αυτά που ο ίδιος λέει. Σημαίνει “δωρεάν” για τα αφεντικά πρωταρχική συσσώρευση, έτσι ώστε πάνω σ’ αυτήν - και στο ethos: “δουλεύω τσάμπα για το (δήθεν) κοινό καλό” - τα αφεντικά να πετύχουν την δικιά τους ανάπτυξη. Όχι, ο κυρ πρωηνυφυπουργοςκαιμελλοντικακυριοςοίδε δεν είναι οπαδός της επιστροφής στους προκαπιταλιστικούς παραδείσους. Είναι capital α.ε. 100%. Όμως (λέει) η καλή υγεία της μισθωτής σκλαβιάς χρειάζεται και μια ορισμένη άμισθη σκλαβιά. Και επειδή ο ελληνικός καπιταλιστικός ιμπεριαλισμός βρίσκεται σε φάση συρρίκνωσης· επειδή, ακόμα, το ποσοστό των μεταναστών επί του συνόλου της εντόπιας εργατικής τάξης μικραίνει· και επειδή η καπιταλιστική αναγέννηση θα γίνει πιο έντονα απ’ ότι άλλοτε σαν “εθνική συσσώρευση”· γι’ αυτό οι δωρεάν, τσάμπα, “εθελοντές” σκλάβοι πρέπει τώρα να είναι και ντόπιοι. Αρκετές χιλιάδες τέτοιοι.

Ας μην βιαστεί κανείς να θεωρήσει τον κύριο Πέτρο Δούκα ένα τσιράκι της τρόικας, έναν ειδικό σαδιστή που παίζει με το “ελληνικό πειραματόζωο”. Όπως παντού σε ότι αφορά την βίαιη και ως τα όρια υποτίμηση της εργασίας, έτσι και στο μαύρο σχέδιο της απλήρωτης δουλειάς, το ελλαδιστάν είναι απλά μία μόνο εκδοχή ανάμεσα σε πολλές άλλες.  Εκεί οφείλεται, άλλωστε, ότι οποιοδήποτε ελληνικό γιαποκάθαρμα μπορεί να μιλάει ανοικτά για αυτούς που τους θεωρεί πολύ κατώτερους των γεννητικών του οργάνων. Για παράδειγμα, στην μακρινή και εκτός ευρωζώνης γηραιά αλβιώνα, που μετρούν εκατομμύρια ανέργους, μόλις το περασμένο καλοκαίρι ανακοινώθηκε ένα πρόγραμμα εξάμηνης απλήρωτης δουλειάς για τουλάχιστον 1 εκατομμύριο (1.000.000) ανέργους - προκειμένου να συνεχίσουν να παίρνουν επίδομα ανεργίας. Το λαμπρό αυτό πρόγραμμα, με όνομα community action programme (Cap) αφορά κατ’ αρχήν μακροχρόνια άνεργους (πάνω από τρία χρόνια). Και έχει εν μέρει στόχο να καταπολεμήσει την επικίνδυνη εμμονή που έχουν πολλοί άνεργοι (που όταν δούλευαν πληρώνονταν στοιχειωδώς ικανοποιητικά) να απορρίπτουν δουλειές με ξεφτιλισμένες αμοιβές. Δεν θέλετε σκατά λεφτά; σκέφτηκε το αγγλικό κράτος... Τότε θα δουλεύετε με καθόλου λεφτά - αν θέλετε να παίρνετε τα όποια στοιχειώδη επιδόματα.
Από κοντά και ο δήμαρχος του Λονδίνου, αυτό το ακροδεξιό σκουλίκι που λέγεται Boris Johnson. Αν τίθεται ζήτημα τσάμπα δουλειάς, τότε εύκολα βρίσκονται εργοδότες.... Συνεπώς (πάλι το περασμένο καλοκαίρι) ο δήμος Λονδίνου αποφάσισε πως όσοι και όσες νεαροί και νεαρές της πόλης, μεταξύ 18 και 24 χρόνων, έχουν ασφαλιστικές εισφορές λιγότερες από ένα εξάμηνο, θα πρέπει να δουλέψουν 3 μήνες (13 εβδομάδες) τσάμπα για να έχουν δικαίωμα να παίρνουν το 56 λιρών την εβδομάδα επίδομα ανεργίας... Ύστερα - το έχετε διαβάσει σ’ αυτές εδώ τις σελίδες - υπάρχει και το γερμανικό παράδειγμα, πρωτοπόρο είναι αλήθεια, όπου δεν έχει καθιερωθεί ακόμα η εντελώς τσάμπα δουλειά αλλά μόνο η σχεδόν τσάμπα.

Αν λάβει κανείς υπόψη τους χιλιάδες (άγνωστο πόσες) άντρες και γυναίκες που δουλεύουν στα μέρη μας απλήρωτοι/ες επί μήνες ήδη, θα πει ότι οι ευσεβείς πόθοι κάθε κυρίου capital (και όχι μόνο του φερέφωνου Δούκα) είναι ήδη πραγματικότητα. Η ιδιαίτερη εξέλιξη που, ωστόσο, περιμένει στη στροφή είναι η επίσημη σύνδεση της απλήρωτης δουλειάς (σαν υποχρέωσης) με το γλίσχρο επίδομα ανεργίας. Ο κυρ Δούκας, λοιπόν, μπορεί απλά να είναι ένας πρόσκοπος που ασχολείται με την “προετοιμασία του εδάφους”...
Κι αν, μετά από χρόνια, όταν όλα αυτά θα έχουν γίνει κοινοτοπία (ευχόμαστε όχι, με τις απαραίτητες συλλογικές εργατικές αρνήσεις!...), ακούσετε να μιλούν για υποτίμηση της εργασίας, θυμηθείτε ότι κάτι περίεργοι προσπάθησαν (και συνεχίζουν...) να προετοιμάσουν και να οργανώσουν την σύγχρονη προλεταριακή αντίσταση σ’ αυτήν την υποτίμηση, από την άνοιξη του 2009, και πολύ συστηματικότερα απ’ τα τέλη του 2010.