η “αριστερή” άκρα δεξιά στα φόρτε της!

Ποιός είπε ότι τα έχουμε δει κι ακούσει όλα απ’ τους “πατριώτες απελευθερωτές” μας, ε; Αρκετά είναι που μας περιμένουν, καθώς, με σταθερό βηματισμό, με κάποιους (λίγους) πρωτοπόρους και περισσότερους να ακολουθούν, οι τσοπαναραίοι της αριστεράς προσπαθούν να μην αφήσουν ούτε μια φασιστική / μικροαστική έγνοια αναξιοποίητη.
Το τελευταίο (ως τώρα) τέτοιου είδους κτύπημα έγινε στις 12 του περασμένου Δεκέμβρη. Σε μια two stages απογευματινή εκδήλωση σε αίθουσα του τεχνικού επιμελητηρίου, με τον επιφανειακά αθώο (και παρερμηνεύσιμο) τίτλο: ευρώ και μετανάστευση, μια απόπειρα προβληματισμού. Οργανωμένη απ’ το μισο-υπαρκτό “μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής”. Όπως θα περίμενε κανείς απ’ τα κομβικά γεγονότα, έτσι κι εδώ υπήρχαν καλά νέα και κακά νέα. Το καλό νέο είναι ότι ο καπετάν Αλέκος ζει! (Πολιτικά εννοούμε...) Το κακό νέο είναι ότι αυτός και τα παληκάρια του ανακάλυψαν την συνωμοσία που εξυφαίνεται εδώ και πολλά χρόνια, σε βάρος του (αγαπημένου τους) “ελληνικού λαού”: ναι μεν δεν φταίνε οι μετανάστες για την εγκαθίδρυση του ευρώ στο ελλαδιστάν, φταίει όμως το ευρώ που γέμισε η πατρίς από δαύτους!... Μάλιστα κυρίες και κύριοι!! Ο καπετάν Αλέκος ο ελευθερωτής και τα παληκάρια του (που είχαν διατρανώσει την απόφασή τους να πάνε ακόμα και φυλακή προκειμένου να κτυπηθεί η ανεργία - πλην, όμως, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αγκαλιασμένοι με τον wewillgovern συ.ριζ.α. [1]) βρήκαν την κίνηση που θα λύσει - για - πάντα - το - “μεταναστευτικό” (“πρόβλημα”): έξοδος απ’ την ευρωζώνη.
Και μην φανταστεί κανείς ότι αυτό το σοφό πόρισμα ξεστομήθηκε αστήρικτο. Όοοοχι! Τα παληκάρια του “μετώπου” έκαναν έρευνα. Σε καμιά πεντακοσαριά μετανάστες. Τους ρώτησαν αν επέλεξαν την ελλάδα σαν χώρα διαμονής λόγω του νομίσματος, κι αν θα παρέμεναν ακόμα κι αν είχε δραχμή... Και τα αποτελέσματα αυτής της “επιστημονικής έρευνας” ήταν που, παρουσιαζόμενο απ’ την “ομάδα τεκμηρίωσης” του “μετώπου” στις 12/12, έδωσε την απάντηση. Σύμφωνα με τα λόγια του καπετάν Αλέκου του Ελευθερωτή:

... Το ευρώ είναι το “κλειδί” στο μεγάλο παράδοξο: χιλιάδες μετανάστες που αναζητούν απεγνωσμένα εργασία κατευθύνονται σε μια χώρα μικρή, με τη μεγαλύτερη ύφεση στον ευρωπαϊκό χώρο, με μηδενική σχεδόν οικονομική δραστηριότητα, με πλήρη σχεδόν παύση της οικοδομής και της βιομηχανίας, με ασύλληπτη ανεργία, με αποδυναμωμένη αγοραστική δύναμη. Δεν επιλέγεται καμία άλλη βαλκανική χώρα, μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης, που δεν έχει την ύφεση και την ανεργία της ελλάδας, δεν έχει όμως και το ευρώ, με υπερπολλαπλάσια αξία στις χώρες προέλευσης των μεταναστών...

Μάλιστα! Λύθηκε το μυστήριο!!! Συνεπώς κάθε φασίστας και κάθε μικροαστικό κάθαρμα σ’ αυτήν την χώρα, ας προσθέσει και ένα “ουστ παλιο ευρώ” στις αποσκευές του (εάν το έχει παραλείψει ως τώρα), κι ας ακολουθήσει τον καπετάν Αλαβάνο και τους τεκμηριωμένους γενναίους του προς το επικό ξεφόρτωμα όλων αυτών των ενοχλητικών: την έξοδο απ’ την ευρωζώνη.

Αλλά, φευ, το θεώρημα χάσκει... Χάσκει όπως κάθε διανοητική κωλοτρυπίδα που έχει διασταλεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό, καθώς ετοιμάζεται να αφοδεύσει (ή μόλις τα κατάφερε) κάτι - δύσοσμο - που - θα - μείνει - στην - ιστορία. Θα δείξουμε το απύθμενο βάθος αυτού του “αριστερού” εθνικορατσιστικού πρωκτού, αν και το σημαντικότερο είναι τα κίνητρά του.
Κατ’ αρχήν, αν δεν κάνουμε λάθος (και δεν κάνουμε...) εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες, απ’ την πρώην “ανατολική ευρώπη”, ήρθαν στα μέρη μας πολύ πριν την καθιέρωση του ευρώ!!! Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 και μετά...ε; Τι στο διάολο; Μήπως είχαν προφητικές ικανότητες και το είχαν καταλάβει ότι η ασθενική δραχμούλα θα μετατραπεί σ’ ένα χαλύβδινο ευρώ; Όχι - ο καπετάν Αλέκος και οι γενναίοι του θα απαντούσαν αλλιώς. Ότι, δηλαδή, παρότι η δραχμούλα δεν ήταν καθόλου “σκληρή” σαν το ευρώ, ήταν σκληρότερη απ’ το καταρρέον δηνάριο ή το αλβανικό λεκ, ή το βουλγάρικο λεβ, ή το ρώσικο ρούβλι, ή το ουκρανικό ρίβνια, ή όποιο άλλο νόμισμα.
Όμως αυτή η ενοχλητική λεπτομέρεια, το γεγονός δηλαδή ότι υπήρξαν στην ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες επί δραχμής, δείχνει ποιά είναι η μοναδική λογική συνέπεια του Αλαβάνιου plus “μέτωπο” συσχετισμού της εκδίωξης των μεταναστών μέσω επιστροφής στη δραχμή. Δεν φτάνει να απαλλαγεί η πατρίς απ’ το ευρώ για να απαλλαγεί απ’ τους μετανάστες. Πρέπει να υιοθετήσει και το πιο “μαλακό” νόμισμα στην ευρύτερη περιοχή. Πρέπει τα νέα πατριωτικά πεντοχίλιαρα να είναι αληθινά (χαρτο)πετσετάκια, υπογραμμένα φυσικά απ’ τον υπουργό οικονομικών της ανατρεπτικής κυβέρνησης Αλέξανδρο Αλαβάνο.
Μόνο που τότε δεν θα αδειάσει η εθνικά υπερήφανη ελλάδα μόνο από μετανάστες. Θα αδειάζει εντελώς. Και οι τελευταίοι ή οι προτελευταίοι ντόπιοι, πριν φύγουν (για κάποια ξενητειά σκληρότερου νομίσματος), θα έχουν σαπίσει στο ξύλο και τον καπετάν Αλέκο και τα παληκάρια του. Για ευνόητους λόγους.
Δεν είναι όμως αυτό ολόκληρο το χάσμα του “αριστερού” εθνικορατσιστικού πρωκτού. Μπορούν άραγε να αποδείξουν οι λεβέντες της “ομάδας τεκμηρίωσης” του “μετώπου” ότι οι τωρινοί μετανάστες, απ’ την κεντρική ασία ή από την αφρική, επιλέγουν οι ίδιοι να φτάσουν στην ελλάδα; Μήπως αυτό είναι επιλογή των κυκλωμάτων μετακίνησης, που στην καλύτερη περίπτωση προσφέρουν (επικίνδυνες) υπηρεσίες και στην χειρότερη γδέρνουν ζωντανούς τους μετανάστες; Μήπως; Λέμε ναι: τα κυκλώματα είναι που προτιμούν να πληρώνονται σε σκληρό νόμισμα· και, κατά συνέπεια, έχουν κάθε συμφέρον οι μετανάστες να δουλεύουν (ή να εγκληματοποιούνται) σε σκληρό νόμισμα, για να τους ξεχρεώσουν τα “μεταφορικά”. Αλλά ο πιο αποτυχημένος απ’ τους εθνικούς απελευθερωτές και τα παληκάρια του δεν ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες. Τους έρχεται “φυσιολογικό” να φορτώσουν στους μετανάστες εργάτες όχι μόνο τα εργατικά συμφέροντα των ιδίων αλλά και τα δουλεμπορικά· απλά κάνοντας την πάπια για τα δεύτερα.
Και πως άραγε να εξηγηθεί ότι οι περισσότεροι μετανάστες απ’ το πακιστάν θέλουν να φτάσουν στην αγγλία (και όχι να μείνουν στην ελλάδα), και οι περισσότεροι μετανάστες απ’ το αφγανιστάν θέλουν να φτάσουν στον καναδά (και όχι να μείνουν στην ελλάδα) με βάση το ιδιοφυές αυτό γκάλοπ περί ευρώ σαν μαγνήτη μεταναστών στην ελλάδα; Η αγγλία έχει ένα σκληρούτσικο (αυτήν την εποχή) νόμισμα, ο καναδάς ένα μικρής σκληρότητας, ωστόσο υπάρχουν άλλα, πολύ σοβαρά, που επηρεάζουν τις πραγματικές επιλογές των όποιων μεταναστών, οπουδήποτε. Το αν θα βρουν ανθρώπινη δουλειά· το αν θα ζουν με σχετική ηρεμία και αξιοπρέπεια· το αν θα έχουν στα πέριξ συγγενείς, φίλους ή ομοεθνείς. Τα τσακάλια της “ομάδας τεκμηρίωσης” του ... plan B, φυσικά δεν έκαναν καμία ερώτηση (στους μετανάστες) του είδους ρε σεις, με τόση ξεφτίλα και απανθρωπιά γύρω σας πώς την παλεύετε; ή πως σας φαίνονται οι έλληνες; Όχι. Η πρώτη απ’ τις τρεις “στημένες” ερωτήσεις που έκαναν ήταν:
- Το ευρώ ως νόμισμα της ελλάδας έπαιξε ρόλο στην απόφασή σας να την επιλέξετε ως χώρα διαμονής;
Ενώ θα έπρεπε να ρωτήσουν:
- Η ζεστή και πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία έπαιξε ρόλο στην απόφασή σας να...
Ή
- Αν ξέρατε ότι θέλουμε να σας ξεφορτωθούμε να απαντούσατε στις ερωτήσεις μας;

Για να θολώσουν τα ρατσιστικά νερά τους, φυσικά, αυτοί οι “αριστεροί” ακροδεξιοί δεν λένε ότι κουβεντιάζουν πως με έναν σμπάρο (έξοδο απ’ το ευρώ) θα πετύχουν όλα τα τριγόνια, αλλά το ρίχνουν στη γνωστή δημοκρατική κλάψα. Θέλουν (λένε):

... μια ελλάδα που δεν θα αποτελεί χώρα εγκλωβισμού / παραμονής, γιατί δεν έχει ούτε το σκληρό νόμισμα ούτε θα εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές συνθήκες, αλλά θα διευκολύνει οικονομικά και διπλωματικά όσους θέλουν να περάσουν στην ευρώπη...

Ψιλό γαζί! Γιατί ένα ελλαδιστάν εκτός ευρωπαϊκής ένωσης (και Σέγκεν), που δεν θα είναι υποχρεωμένο να εφαρμόζει καμία ευρωπαϊκή συνθήκη, σε τίποτα δεν θα εξυπηρετούσε τους έστω περαστικούς μετανάστες: βγαίνοντας απ’ τα τιμημένα σύνορα, θα τους γυρίζουν πίσω οι απέναντι πυροβολώντας. Όσο για τις “διευκολύνσεις”; Φωνάζουν και οι ευρωπαϊκές πέτρες ότι το ελλαδιστάν θα μπορούσε να αναγνωρίζει “πολιτικό άσυλο” ή “ανθρωπιστικό άσυλο” τουλάχιστον στο ποσοστό που κάνουν τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, γύρω στο 25% των αιτήσεων, αντί για 0,2%... Πράγμα που σημαίνει ότι αν οι λεβέντες είχαν πράγματι καούρα για “διευκολύνσεις” θα είχαν φάει σίδερα (και “θα είχαν μπει στη φυλακή”...) αγωνιζόμενοι και τώρα, σε “συνθήκες ευρώ” - υπάρχει κάμποσο περιθώριο για “διευκολύνσεις”. Ήδη.
Αλλά όχι. Όπως οι δεξιοί ακροδεξιοί δεν λένε ότι είναι φονιάδες και καθάρματα, αλλά μόνο ότι “δεν χωράνε άλλοι” και ότι “να πάρουμε λίγο αέρα βρε αδελφέ”· όπως το κράτος ονομάζει “ξένιο Δία” τα στρατόπεδα συγκέντρωσης· έτσι κι αυτοί βαφτίζουν τον φασιστο/εθνο/ρατσισμό τους “ανθρωπιστική έγνοια”... Για το καλό των μεταναστών.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ