περίπτωση δολοφονίας

Πόσο εύκολο είναι να κατηγορηθεί κάποιος για φόνο; Η κοινή λογική λέει ότι πρέπει να υπάρχουν “σκληρά” στοιχεία σε βάρος του, τέτοια που να μην μπορεί η υπερασπιστική του γραμμή να τα ανατρέψει. Σωστά. Κι αν ο κατηγορούμενος δεν έχει, επειδή δεν μπορεί να έχει, υπερασπιστική δυνατότητα; Τότε...
Τα manual της αστικής δικαιοσύνης θα έπρεπε, έτσι κι αλλιώς, να έχουν ξαναγραφτεί εδώ και δεκαετίες. Χωρισμένα στα δύο. Από δω οι “στάνταρ” διαδικασίες διαλεύκανσης εγκλημάτων και απόδοσης δικαιοσύνης... Κι από εκεί οι “έκτακτες”. Όταν, για παράδειγμα, το εγγλέζικο σύμπλεγμα της ασφάλειας, στη δεκαετία του ‘70 κιόλας, κατασκεύαζε επιτούτου ενόχους πολύνεκρης βομβιστικής επίθεσης σε μπαρ, μόνο και μόνο επειδή ήταν ιρλανδοί και επειδή ήταν επείγον να “δικαιολογηθεί” η υιοθέτηση ακόμα σκληρότερων “αντιτρομοκρατικών” νόμων (με στόχο τον i.r.a.) [1] έγραφε ένα καλό κεφάλαιο στο 2ο βιβλίο της “αντιεγκληματικής δικαιοσύνης”. Και, φυσικά, πάμπολλοι μουσουλμάνοι “τρομοκράτες” κρατήθηκαν (και βασανίστηκαν) απ’ το 2001 και μετά, για πολλά χρόνια είτε στο Γκουαντάναμο είτε σε άλλα γνωστά και άγνωστα κάτεργα, σαν “εγκληματίες”· αρκετοί αυτοκτόνησαν, ενώ μερικοί, χάρη στην καλή νομική υποστήριξη απ’ εξω, κατάφεραν κάποια στιγμή να γλυτώνουν απ’ τα καλογυμνασμένα σαγόνια του “πολιτισμένου νόμου”.
Αυτά ίσως είναι γνωστά στη γενικότητά τους - ξεχνιούνται όμως εύκολα πια στα μέρη μας, όταν κάποιος / κάποιοι μετανάστης / μετανάστες βρίσκονται κατηγορούμενος/οι για φόνο ή άλλα βαριά εγκλήματα. Πόσες πιθανότητες έχει ένας τέτοιος κατηγορούμενους, που δεν ξέρει καν την γλώσσα (και άρα δεν διαβάζει ελληνικές εφημερίδες για να ξέρει τα αστυνομικά ανακοινωθέντα σε βάρος του) να φωνάξει “είμαι αθώος”; Πόσες δυνατότητες έχει, αν δεν έχει λεφτά ή/και γνωριμίες, να αποφύγει τον στημένο μεταφραστή και τον στημένο δικηγόρο που θα του φέρουν τόσο στην αστυνομία (προανάκριση) όσο και στην κύρια ανάκριση, και ύστερα στο δικαστήριο, έτσι ώστε να ξέρει με ακρίβεια για τι κατηγορείται και πως να υπερασπιστεί τον εαυτό του; Καμία. Κρέας εγκληματία στο σωρό, που μπορεί να κατηγορηθεί εύκολα για οτιδήποτε, να υπογράψει οποιαδήποτε ομολογία (εντός ή εκτός εισαγωγικών), να προφυλακιστεί... και βλέπουμε.
Η ευκολία με την οποία, πλέον, τα αστυνομικά ανακοινωθέντα περί της ενοχής κάποιου μετανάστη, για φόνο ή άλλο σοβαρό κακούργημα, γίνονται αποδεκτά ακόμα και από αντιρατσιστικούς κύκλους, δείχνει πως η προπαγάνδα των μηχανισμών και των λακέδων τους έχει πιάσει, πια, τόπο. Η “εγκληματικότητα των μεταναστών” (όχι όλων... μερικών...) θεωρείται αυτονόητη ακόμα και σε τέτοιους κύκλους. Κι έτσι δεν ασχολείται κανείς να προσέξει ακόμα και τις πιο χοντροειδείς “αντιφάσεις” της αστυνομικής (και ρατσιστικής) προπαγάνδας. Πολύ λιγότερο ασχολείται κανείς να βρει και να παραδεχτεί αφενός το πετυχημένο βάθος της προπαγάνδας, και αφετέρου τους στόχους της.

Στις 19 του περασμένου Μάη, ημέρα Σάββατο, νωρίς το πρωί, έγινε μια δολοφονία, με μαχαίρι, στο προάστιο “Ιτιές” της Πάτρας. Θύμα της ο 29χρονος Θανάσης Λαζανάς. Το γεγονός θα πρέπει να είναι ακόμα στη μνήμη των περισσότερων εξαιτίας του ρατσιστικού ξεσπάσματος των κατοίκων της περιοχής και όχι μόνο, με την συνδρομή των γνωστών βοθρολυμάτων, εναντίον πρόχειρου καταυλισμού μεταναστών χωρίς χαρτιά (που προσπαθούν απ’ το λιμάνι της Πάτρας να περάσουν στην ιταλία), σε παλιό / εγκαταλειμένο εργοστάσιο της περιοχής, της άλλοτε κλωστοϋφαντουργίας πειραϊκή - πατραϊκή... Τα “επεισόδια” με την “δίκαιη οργή των κατοίκων” έκαναν τον γύρο όχι μόνο της ελλάδας αλλά και διεθνών μήντια, επιβεβαιώνοντας το κοινότυπο “οι μετανάστες είναι πρόβλημα”.
Λίγες ημέρες μετά τις εκλογές της 6ης Μάη και λίγες ημέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιούνη, η δολοφονία, που αποδόθηκε πολύ γρήγορα σε (3) αφγανούς μετανάστες χωρίς χαρτιά, ήταν το τέλειο έγκλημα. Τέλειο απ’ την άποψη ότι ταίριαζε απόλυτα στην ατζέντα όχι μόνο των βοθρολυμάτων, αλλά και των mainstream καθεστωτικών κομμάτων, που προωθούσαν (το υπηρεσιακά κυβερνητικό πασοκ αλλά και οι υπόλοιποι) την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης - ξανά στην ευρώπη, ξανά στο φως της ημέρας, ξανά για “καλούς σκοπούς”. Ήταν τόσο τέλειο απ’ αυτήν την άποψη το έγκλημα, ώστε πάνω στην χαρούμενη βιασύνη τους (οι μηχανισμοί και οι λακέδες του κράτους και του παρακράτους) να το αξιοποιήσουν, δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στις “λεπτομέρειες” των λόγων τους. Πράγματι, άμα έχεις το “κλίμα” μαζί σου, δεν νοιάζεσαι μην προσέξει κανείς ότι κάτι - δεν - πάει - καλά σ’ αυτήν την εύκολη, κατά τα άλλα, ενοχοποίηση. Κι άλλωστε δεν υπήρχαν και πολλοί να ασχοληθούν να προσέξουν “κάτι”. Μόνο λίγοι σύντροφοι και συντρόφισσες στην Πάτρα, αρκετά πεισματάρηδες ώστε να μην τρώνε αμάσητα τα παραμύθια, που πέρα απ’ τα υπόλοιπα αρχειοθέτησαν προσεκτικά το προπαγανδιστικό υλικό της ενοχής των αφγανών. Τους ευχαριστούμε που μας έδωσαν τις αναγκαίες πληροφορίες.
Ας παραθέσουμε, λοιπόν, καθεστωτικό (ειδησεογραφικό / δημοσιογραφικό / αστυνομικό) υλικό, τονίζοντας (με αραίωση) και σχολιάζοντας όπου πρέπει. Οποιοσδήποτε άλλος τονισμός (bold γράμματα) είναι απ’ τα πρωτότυπα.

dete.gr, πατρινό ειδησειογραφικό site μεγάλης επισκεψιμότητας, Κυριακή 20/5, ώρα 9.42:

Τον σκότωσαν για ασήμαντη αφορμή. Μετά από έρευνες οι αξιωματικοί της Αστυνομίας δείχνουν ότιο βρίσκονται σε καλό δρόμο για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των τριών αλλοδαπών που τα ξημερώματα του Σαββάτου συνεπλάκησαν με τον 29χρονο Αθ. Λαζανά στα Κρύα Ιτέων με αποτέλεσμα να τον τραυματίσουν και λίγες ώρες αργότερα να χάσει τη ζωή του. Ο άτυχος άνδρας λίγο νωρίτερα βρισκόταν σε ένα μπαρ, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα, βγήκε έξω και φαίνεται πως δέχτηκε λυσσαλέα χτυπήματα τριών ανδρών. Τον βρήκαν αιμόφυρτο στις τραμμές του τρένου, ενώ λίγο πριν ξεψυχήσει είπε πως τον σκότωσαν Αλβανοί.

thebest.gr, πατρινό ειδησειογραφικό site μεγάλης επισκεψιμότητας, Κυριακή 20/5, ώρα 11.25:

Σοκ έχει προκαλέσει στην περιοχή της Παραλίας στην Πάτρα η εν ψυχρώ δολοφονία του 29χρονου Αθ. Λαζανά που τα ξημερώματα του Σαββάτου συνεπλάκη με αλλοδαπούς στα Κύρα Ιτεών, στην οδό Σουνίου, πίσω από τις εγκαταστάσεις της Πειραϊκής Πατραϊκής. Ο άτυχος άνδρας υπέστη απανωτά χτυπήματα με μαχαίρι στην θωρακική χώρα και τα πλευρά, και εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα στο Νοσοκομείο.
Αξιωματικοί της Ασφάλειας αναζητούν τους τρεις αλλοδαπούς που φέρονται ως δράστες της επίθεσης σε βάρος του, τα κίνητρα της οποίας ωστόσο δεν αποδίδονται σε ληστεία.
Σύμφωνα με την αστυνομία, ο νεαρός πριν την άγρια δολοφονία του με μαχαιριές, βρισκόταν σε ένα μπαρ της περιοχής, όταν κτύπησε το τηλέφωνό του και βγήκε έξω. Ακολούθησε η συμπλοκή και οι μαχαιριές από τους τρεις αλλοδαπούς.
Οι φίλοι του που τον αναζήτησαν, τον βρήκαν αναίσθητο στις γραμμές του τρένου. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν στη ζωή.
Λίγο πριν ξεψυχήσει φέρεται να είπε πως τον σκότωσαν αλλοδαποί.
Η αστυνομία ερευνά την υπόθεση με προσοχή αν και η πρώτη εκτίμηση είναι ότι δεν υπήρχαν σοβαροί λόγοι που να δικαιολογούν τόσο μένος και έχει αποκλειστεί το σενάριο της ληστείας. Οι λόγοι της δολοφονίας είναι μάλλον προσωπικοί.
...

Πρώτη (βασική) παρατήρηση: αν πρόκειται μια υπόθεση αστυνομικού ενδιαφέροντος να χειραγωγηθεί, οι πρώτες ανακοινώσεις του γραφείου τύπου της κατά τόπους ελ.ασ. είναι οι πιο κοντά στην αλήθεια. Το ίδιο συμβαίνει με τις παρατηρήσεις / καταθέσεις των αυτοπτών. “Αργότερα” διάφορα θα αλλάξουν, κάποια αρχικά στοιχεία θα εξαφανιστούν, άλλα θα προστεθούν, κάποια στόματα θα σωπάσουν ή θα πουν άλλα αντί άλλων, καινούργιες φλυαρίες θα προστεθούν, η υπόθεση (και η προπαγανδιστική διαχείρισή της) θα πάρει τον δρόμο της.
Δεύτερη (βοηθητική) παρατήρηση: ο τόπος του εγκλήματος είναι (με mainstream όρους) μια “υποβαθμισμένη” περιοχή. Πρώην industrial zone, νυν abandoned industrial zone, μάντρες και ντουβάρια ενός παρατημένου μεγαεργοστάσιου (της πειραϊκής πατραϊκής), γραμμές τραίνου ακριβώς δίπλα... Ένα μπαρ σε υποβαθμισμένη περιοχή είναι ένα μπαρ σε υποβαθμισμένη περιοχή... Όχι το μέρος, δηλαδή, που διασκεδάζουν αγγελούδια μετά το κατηχητικό. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Η πρώτη (και “αυθόρμητη”) ανακοίνωση της αστυνομίας / ασφάλειας Πατρών δίνει την βάση μιας νοερής αναπαράστασης του εγκλήματος. Ο Λαζανάς, ένας νέος της εποχής του (όχι του κατηχητικού, είπαμε...) διασκεδάζει σ’ ένα μπάρ υποβαθμισμένης περιοχής, πίνοντας - όπως κάνει κάποιος σ’ ένα μπαρ. Μετά τις 1 (γύρω στις 1.30) τη νύχτα κτυπάει το κινητό του, και κάποια φωνή (που λογικά αναγνωρίζει) του λέει “βγες έξω”. Υπακούει, και.... μετά από κάτι που διαμείφθηκε στο - χώρο - του - αοράτου (ερημική περιοχή, περασμένη ώρα) ... τον μαχαιρώνουν. Η παρέα του ανησυχεί που έχει αργήσει να γυρίσει στο μπαρ (μόνο γι’ αυτό;), βγαίνουν έξω, τον αναζητούν, τον βρίσκουν μέσα στα αίματα στις γραμμές του τραίνου. Φωνάζουν ασθενοφόρο, τον παίρνει, ο Λαζανάς που δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του (συμβαίνει αυτό) τους λέει “με φάγανε οι αλβανοί”. Στο νοσοκομείο θα ξεψυχήσει.
Αυτή είναι η λογική (και η μόνη λογική) συνεπαγωγή της ενημέρωσης απ’ την μεριά της αστυνομίας Πατρών που αναπαράγουν τα συγκεκριμένα ηλεκτρονικά media - η μόνη λογική αναπαράσταση του τι έγινε εκείνο το ξημέρωμα στην οδό Σουλίου, πίσω απ’ το παρατημένο εργοστάσιο. Και, κατά συνέπεια, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, λίγες μόνο ώρες μετά το φονικό, πρέπει να συμπεράσει κανείς τα εξής:
α) Οι δολοφόνοι του Θανάση Λαζανά τον ήξεραν - και τους ήξερε. Διαφορετικά ούτε αυτοί θα γνώριζαν το νούμερο του κινητού του, ούτε αυτός θα έβγαινε (μόνος του) να τους συναντήσει.
β) Ο φόνος έγινε σε σχεδιασμένη ενέδρα, αν και - σε τέτοιες περιπτώσεις του είδους “βγες έξω να τα πούμε” - υπάρχει πάντα ένα μικρό ενδεχόμενο εξηγήσεων και συμβιβασμού.
γ) Όποιοι κι αν ήταν αυτοί οι δολοφόνοι, δεν ήταν τόσο φτωχοί ώστε να ενδιαφέρονται για το πορτοφόλι του Λαζανά. Ή, ακόμα πιο προχωρημένο, δεν είχαν ανάγκη να σκηνοθετήσουν έναν “φόνο για ληστεία”, για να αποπροσανατολίσουν τις έρευνες της αστυνομίας. Το “έχει αποκλειστεί το σενάριο της ληστείας” δείχνει μια αστυνομική κατηγορηματικότητα που πάντα εδράζεται σε στοιχεία. Το θύμα είχε το πορτοφόλι του, το κινητό του, ακόμα και την χρυσή καδένα του (αν φορούσε τέτοια).
δ) Οι διατυπώσεις “δεν υπήρχαν σοβαροί λόγοι για...” και “λυσσαλέα κτυπήματα” σημαίνει ότι αφενός η αστυνομία έχει μια πρώτη ιατροδικαστική εκτίμηση ότι τα κτυπήματα ήταν φονικά, και ότι αφετέρου (διαπίστωσε πως) δεν “έγινε κάτι” (του είδους καυγάς στο μπαρ, καυγάς για παρκάρισμα, κλπ) που να “δικαιολογεί” ένα ξαφνικό φονικό θυμό εκ μέρους του δολοφόνου / των δολοφόνων. (Αυτό να το θυμάστε πιο κάτω).
ε) Αντίθετα, η διατύπωση “προσωπικές διαφορές”, απ’ την μεριά της αστυνομίας, είναι ένα κλισέ - αλλά όχι άσχετο. Σημαίνει ότι η ασφάλεια κάτι τις ήξερε για τον Λαζανά: το “προσωπικές διαφορές” στην αστυνομική αργκώ σημαίνει από “γκομενικά” μέχρι “νταραβέρια”. Αν και μπορεί η αστυνομία να καταφεύγει σε τέτοιες εξηγήσεις όταν, απλά, δεν ξέρει τι άλλο να πει, η διαχείριση της υπόθεσης στη συνέχεια δείχνει ότι “κάτι θα μπορούσε - αλλά δεν ήθελε”.
Τίποτα απ’ τα πιο πάνω δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μας. Κι ακόμα λιγότερο είναι αυτό: αφού ένα τηλεφώνημα ήταν που έβγαλε τον Λαζανά έξω απ’ το μπαρ και μακριά απ’ την παρέα του, σε μια συνάντηση που αποδείχθηκε μοιραία για τη ζωή του, το πρώτο που θα περίμενε κανείς απ’ την αστυνομία και τις έρευνές της, είναι μια “άρση τηλεφωνικού απορρήτου” για να βρεθεί (τουλάχιστον) ο αριθμός του κινητού με το οποίο μίλησε. Και ύστερα ο κατοχός του.
Αμ δε!!!

Ηλεκτρονικά ψέμματα, αληθινές αλήθειες: πάνω η αρχική εκδοχή, κι αμέσως από κάτω η αναθεωρημένη. Φυσικά κανένας “αφγανός” δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι έκανε τον φόνο...

Εν τω μεταξύ, μεταξύ του ρεπορτάζ του ενός site στις 10 παρά τέταρτο το πρωί της Κυριακής, και του άλλου στις 11μισυ, υπάρχει μια κάποια διαφορά. Μπορεί να είναι τυχαία, μπορεί και όχι. Αν και με τις ίδιες πηγές, το πρώτο ρεπορτάζ λέει ότι (οι φίλοι του Λαζανά, που τον βρήκαν να αιμορραγεί στις σιδηροδρομικές γραμμές, είπαν πως τους είπε ότι) οι δολοφόνοι ήταν “αλβανοί”, ενώ το δεύτερο ότι ήταν “αλλοδαποί”. Επειδή το “αλλοδαποί” δεν είναι κουβέντα που την λέει κάποιος που ξεψυχάει, πρόκειται για έμπνευση είτε του μπάτσου που ενημέρωσε τον (δεύτερο) δημοσιογράφο, είτε για φαεινή ιδέα του ίδιου του δημοσιογράφου.
Όπως και νάχει, θα αποδειχθεί χρήσιμη μετατόπιση εθνικότητας....
Δεύτερο εν τω μεταξύ: αφού δεν υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας, είναι κατ’ αρχήν ανεξήγητο το γιατί η αστυνομία μιλάει (μέσω των δελτίων τύπου) για “τρεις” δράστες. Θα μπορούσαν να είναι δύο ή πέντε - πού ξέρει η αστυνομία; Θα φανεί αργότερα...
Τρίτο εν τω μεταξύ. Περισσότερες από 24 ώρες μετά το φονικό η αστυνομία Πατρών δεν ψάχνει τους ενόχους στον προσφυγικό καταυλισμό της Πειραϊκής Πατραϊκής. Είναι σοβαρό. Εάν η αστυνομία / ασφάλεια Πατρών είχε την εκτίμηση ότι οι δολοφόνοι του Λαζανά ζουν (ή και κρύβονται) μέσα στο παλιό εργοστάσιο, μια μόνο επιλογή θα είχε: μια τεράστια επιχείρηση (με σκυλιά, με ελικόπτερα, κλπ κλπ) για να ψάξει πόντο πόντο έναν βιομηχανικό χώρο πολλών και πολύ μεγάλων κτιρίων, που όταν δούλευε σαν κλωστοϋφαντουργία απασχολούσε 3.000 εργάτες, είχε τεράστιες μηχανές, τεράστιες αποθήκες, μηχανουργεία, κλπ.
Όμως τίποτα τέτοιο δεν γίνεται. Γιατί; Επειδή η ασφάλεια ξέρει...

attacktv.gr, πατρινό ειδησειογραφικό site μέτριας επισκεψιμότητας, Κυριακή 20/5, αργά το βράδυ:

...Αναμένεται να ξεδιπλωθεί ολόκληρο του κουβάρι που οδήγησε στη δολοφονία, αλλά και στη σύλληψη του δράση και των συνεργών του. Πληροφορίες, από αστυνομικές πηγές, αναφέρουν ότι αιτία του εγκλήματος ήταν μία παρεξήγηση που σημειώθηκε μεταξύ του θύματος και του δράστη, ο οποίος είναι αφγανικής καταγωγής. Πρόκειται για έναν από τους προσαχθέντες, ο οποίος κατά την ανάκριση υπέπεσε σε αντιφάσεις, ενώ συνεργοί του είναι τουλάχιστον άλλοι δύο Αφγανοί. Οι συγκεκριμένοι αλλοδαποί είχαν λογομαχήσει προηγουμένως με το θύμα, του έστησαν καρτέρι και συνεπλάκησαν μαζί του στην οδό Σουνίου, στην Παραλία, πίσω από τις εγκαταστάσεις της Πειραϊκής - Πατραϊκής, κοντά στις γραμμές του τρένου. Κατά τη συμπλοκή, οι αλλοδαποί τράβηξαν μαχαίρι και τραυμάτισαν σοβαρά στο θώρακα και στα πλευρά τον Λαζανά. Το θύμα, που διακομίστηκε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο, όσο είχε τις αισθήσεις του φέρεται να μίλησε σε αστυνομικούς και να περιέγραψε τι συνέβη.

Το αστυνομικής προέλευσης σενάριο έχει αρχίσει να αλλάζει - αλλά με τρόπο άγαρμπο ακόμα. Πώς έγινε, δηλαδή, οι υποδεικνυόμενοι σαν δολοφόνοι μετανάστες απ’ το αφγανιστάν να “λογομάχησαν προηγουμένως με το θύμα”, (πόσο “προηγουμένως”;) ύστερα ο Λαζανάς να πήγε στο μπαρ, ύστερα να τον πήραν τηλέφωνο (και πού ήξεραν τον αριθμό;), να βγήκε αυτός έξω και να συνέχισε ο καυγάς φτάνοντας ως την δολοφονία;
Προχειρότητα - ή, βρισκόμαστε στην αρχή της “αλλαγής”... Κάτι πρέπει να διορθωθεί...

Πελοπόννησος, η παραδοσιακή δεξιά εφημερίδα της Πάτρας, με καλή κυκλοφορία, Δευτέρα 21/5:

Τίτλος: το αίμα προδίδει τον δράστη.
Ρεπορτάζ: ...Θέμα ωρών είναι σύμφωνα με την Αστυνομία, η εξιχνίαση της υπόθεσης και τα κίνητρα για τα οποία τρεις αλλοδαποί έστησαν καρτέρι στον 30χρονο Θανάση Λαζανά, την ώρα που επέστρεφε από νυχτερινή διασκέδαση στο σπίτι του. Μετά από αλλεπάλληλες προσαγωγές υπόπτων, η Ασφάλεια Πατρών οδηγήθηκε στη σύλληψη Αφγανού, ο οποίος φέρεται να έπεσε σε αντιφάσεις. Παραλλήλως, στα ρούχα του βρέθηκε αίμα και στάλθηκε για ταυτοποίηση, ώστε να διαπιστωθεί αν ταιριάζει με του θύματος... Ασφαλείς πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι δράστες και θύμα είχαν κάποιο προηγούμενο. “Είχε προηγηθεί παρεξήγηση” ανέφεραν άλλες πηγές, που παρέπεμπαν σε δοσοληψίες. Ο 30χρονος, πάντως, τις πρώτες πρωϊνές ώρες του Σαββάτου βρισκόταν σε μπαρ της περιοχής και καθώς επέστρεφε στο σπίτι του δέχτηκε επίθεση από τρία άτομα, τα οποία το θύμα προσπάθησε να περιγράψει στους ανθρώπους που τον εντόπισαν σε κρίσιμη κατάσταση...

Αχταρμάς στοιχείων απ’ το αρχικό σενάριο και το καινούργιο, το οποίο διαθέτει εντυπωσιακά στοιχεία. Κατ’ αρχήν: εξακολουθεί να υπάρχει στην υπόθεση το μπαρ, και η προηγούμενη λογική εξήγηση, ότι δηλαδή δράστης / δράστες και θύμα γνωρίζονταν από πριν· η όποια “παρεξήγηση” έχει σχέση με “δοσοληψίες” λένε οι “ασφαλείς - δηλαδή αστυνομικές - πηγές” της συντηρητικής εφημερίδας.
Υπάρχει και κάτι ακόμα, μόνο που έχει θολώσει περίεργα. Υπάρχουν “οι άνθρωποι που τον εντόπισαν σε άσχημη κατάσταση”. Τι ήταν αυτοί νυχτιάτικα, σε μια έρημη περιοχή; Στις αρχικές εξηγήσεις είναι φίλοι ή συμ-πότες του, που ανησυχούν επειδή αργεί να γυρίσει στο μπαρ, τον ψάχνουν έξω, και τα υπόλοιπα. Όμως τώρα παίζει καινούργια εκδοχή, ότι δηλαδή ο Λαζανάς είχε φύγει απ’ το μπαρ και γυρνούσε σπίτι του. Εάν, όμως, είχε γίνει έτσι, δεν θα τον έψαχναν απ’ το μπαρ - δεν αναζητάς κάποιον που σε καληνύχτισε με έναν τελευταίο γύρο  και ξεκίνησε για το σπίτι του, έτσι δεν είναι; Συνεπώς τι “άνθρωποι” είναι αυτοί που τον εντόπισαν; Ένα παράξενο κενό χάσκει εδώ, και δεν είναι το μόνο.
Υπάρχει και το θέμα του αριθμού και της εθνικότητας των δραστών. Για σχεδόν 48 ώρες (Σάββατο έως Κυριακή βράδυ) αυτό που παίζει απ’ την αστυνομία είναι το “με φάγανε αλβανοί” και ο αριθμός 3. Όμως ο αριθμός δεν αποδίδεται στον ψυχοραγούντα Λαζανά. Πως άραγε ανακάλυψε (εντός ή εκτός εισαγωγικών) η αστυνομία τον αριθμό; Μήπως υπάρχουν (τελικά) τίποτα αυτόπτες (εντός ή εκτός εισαγωγικών);
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του νέου σεναρίου είναι, όμως, και το πιο παράδοξο. Το αίμα στα ρούχα. Εάν ο συλληφθείς ήταν όντως ο δολοφόνος, γιατί συνέχισε να κυκλοφοράει με “αίμα στα ρούχα του”; Απάντηση: επειδή είναι φτωχός και δεν έχει άλλα ρούχα... Ξανά ερώτηση: γιατί (σαν φτωχός) δεν έκλεψε το πορτοφόλι του Λαζανά ώστε να πετάξει τα ματωμένα και να φορέσει ξεκάρφωτα ρούχα; Απάντηση: επειδή εκτός από φτωχός είναι και χαζός... 
Πάντως, στο ίδιο φύλλο και στην ίδια σελίδα, η δεξιά “πελοπόννησος”, στις 21/5, δίνει μια νότα μυστηρίου για το φονικό:

...Ο Θανάσης Λαζανάς, ο οποίος δέχτηκε απανωτά χτυπήματα με μαχαίρι, φέρεται ότι παρά την κρισιμότητα της κατάστασής του - σύμφωνα με τους οικείους του - μπόρεσε να ψελλίσει κάποιες λέξεις, αλλά δεν ήταν ξεκάθαρες: "Αλβανοί ή Αφγανοί” ήταν ένα από τα ερωτήματα που έπρεπε να εξιχνιάσει η Αστυνομία. Γεγονός, όμως, είναι ότι από την πρώτη στιγμή, οι υποψίες στράφηκαν σε αλλοδαπούς...

Και επειδή οι υποψίες έχουν στραφεί σε “αλλοδαπούς” παρά το πένθος και την οργή τους, οι οικείοι και οι κάτοικοι της περιοχής, ως και την Δευτέρα το πρωί, δηλαδή περισσότερες από 48 ώρες μετά τον φόνο, δεν έχουν στραφεί ενεργητικά κατά του προσφυγικού καταυλισμού των μεταναστών στο παλιό εργοστάσιο. Γιατί “αλλοδαποί” είναι και οι “αλβανοί” ή οι “πολωνοί” - μόνο που αυτές οι εθνικότητες δεν έχουν καμία σχέση με τον καταυλισμό.
Περιμένουν λοιπόν. Να τους πει η αστυνομία. Ώσπου η αστυνομία λέει: αφγανοί...
Και έπεται συνέχεια.

dete.gr, Δευτέρα 21/5, 19.35:

Στον Εισαγγελέα οδηγήθηκε ο 17χρονος Αφγανός που σκότωσε για ασήμαντο αφορμή τον 29χρονο Αθανάσιο Λαζανά. Πήρε προθεσμία και θα απολογηθεί στον ανακριτή μεθαύριο.
Αιτία της δολοφονίας είναι η παρεξήγηση που προκλήθηκε όταν οι τρεις αλλοδαποί που λίγο νωρίτερα είχαν προμηθευτεί από κατάστημα της περιοχής καφέδες πέρασαν έξω από το σπίτι του 29χρονου - ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από κατάστημα αναψυχής της περιοχής και καθόταν στην αυλή... Οι αλλοδαποί φέρονται να ζήτησαν εξηγήσεις από τον 29χρονο γιατί τα σκυλιά του επιχείρησαν να επιτεθούν σε έναν από αυτούς, ενώ σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή οι δράστες τους πέταξαν πέτρες. Ακολούθησε λεκτική αντιπαράθεση, με τον 29χρονο να τους ακολουθεί, με αποτέλεσμα σε μικρή απόσταση από το σπίτι του και στο ύψος των σιδηροδρομικών γραμμών να δεχθεί την επίθεση.

Εντυπωσιακές ανατροπές, καθώς το καινούργιο σενάριο γράφεται συνέχεια. Το μπαρ έχει γίνει μια μακρινή και διακοσμητική λεπτομέρεια· κανένας δεν πήρε τηλέφωνο τον Λαζανά ενόσω διασκέδαζε, κανείς δεν του ζήτησε να βγει έξω, και - φυσικά - το φονικό δεν έγινε εκεί γύρω απ’ το μαγαζί. Εννοείται ότι τον μαχαιρωμένο Λαζανά δεν τον βρήκαν οι φίλοι του που ανησυχήσαν για την απουσία του... Αντίθετα, έχουν κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση τα “σκυλιά”: ο Λαζανάς κάθεται και ρεμβάζει στην αυλή του σπιτιού του, τα σκυλιά του γαυγίζουν τους άγνωστους, αυτοί μανουριάζονται και φεύγουν... Όμως ο Λαζανάς μέσα στην μαύρη νύχτα τους ακολουθεί, οπότε - τρεις αυτοί ένας αυτός - συνεχίζεται ο καυγάς και (επειδή δεν θα τα έβγαζαν πέρα αλλλιώς προφανώς...) τον μαχαιρώνουν. Το μόνο που έχει απομείνει εκτός απ’ τον φόνο είναι οι σιδηροδρομικές γραμμές.... Που είναι πολύ μακριές, έτσι ώστε πάνω τους μπορεί να “κινείται κατά βούληση” (των σεναριογράφων) ένας μαχαιρωμένος, μια crime scene...
“Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή” λέει το ρεπορτάζ.... Ποιοί, άραγε, επεξεργάζονται “εκδοχές”;

Το γεγονός είναι ότι, πλέον, συγγενείς, φίλοι του Λαζανά και οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής (συν όσους ενδιαφέρονται να τους συμπαρασταθούν...) έχουν στόχο. Είναι Δευτέρα απόγευμα, και έχει καλεστεί συγκέντρωση εναντίον του προσφυγικού καταυλισμού στο παλιό εργοστάσιο...

Πελοπόννησος, Τρίτη 22/5:

Τίτλος: Έπεσε στην περίπτωση
Ρεπορτάζ: Του πείραξαν τον σκύλο και εκείνος τους ζήτησε τον λόγο.... Ο 30χρονος Θανάσης Λαζανάς μόλις είχε επιστρέψει από διασκέδαση στο σπίτι του, στην οδό Σουνίου στις 1.45 ξημερώματα Σαββάτου. Έβγαλε βόλτα τον σκύλο του και τον άφησε ελεύθερο έξω από το σπίτι. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνούν οι τρεις Αφγανοί και κάποιος φαίνεται ότι κλώτσησε το σκυλί. Το θύμα ζήτησε τον λόγο από τους αλλοδαπούς κι άρχισε να διαπληκτίζεται μαζί τους. Εκείνοι απομακρύνθηκαν και εκείνος τους ακολούθησε από πίσω. Τότε οι αλλοδαποί έβγαλαν μαχαίρια και άρχισαν να τον κτυπούν, καθώς κατά την Αστυνομία τα τραύματα δεν προήλθαν από ένα και μόνο μαχαίρι, ενώ οι δράστες φαίνεται ότι είχαν ροπή σε τέτοιες πράξεις...
... Η Αστυνομία συνέλαβε τον 17χρονο Αφγανό κοντά στην Πειραϊκή Πατραϊκή και στα ρούχα του βρέθηκαν κηλίδες με αίμα του θύματος. Καθοριστική και η συμβολή οπτικού υλικού που εντόπισε η Αστυνομία σε φαστ φουντ της Ακτής Δυμαίων. Εκεί, λίγη ώρα πριν τον φόνο, οι δράστες είχαν αγοράσει τρόφιμα. Το κατάστημα διέθετε κάμερες που αποτύπωσαν τα πρόσωπα των δραστών. Μάλιστα η σακούλα με τα τρόφιμα του καταστήματος βρέθηκε στο σημείο του φόνου...

Σχεδόν το “μεγάλο φινάλε” της αστυνομικής σεναριογραφίας! “Φαίνεται” ότι κάποιος κλώτσησε το σκυλί... όπως επίσης “φαίνεται” ότι οι δράστες είχαν ροπή για τέτοιες πράξεις: όχι να κλωτσάνε σκύλους αλλά να μαχαιρώνουν τους ιδιοκτήτες τους. Για το δεύτερο (που σημαίνει οι μετανάστες είναι εγκληματίες) ποιός μπορεί να έχει αμφιβολία; Αλλά για το πρώτο; Είναι μια κεντρική λεπτομέρεια η κλωτσιά - στο - σκυλί, αφού εκει πάνω χτίζεται ο καυγάς με την φονική κατάληξη. Ποιός, λοιπόν, το είπε αυτό το “φαίνεται”; Ο κατηγορούμενος πιτσιρικάς αφγανός στην προανάκριση; Ή μήπως είναι η σεμνή παραδοχή ύπαρξης “μιας ακόμα εκδοχής”;
Εν τω μεταξύ τα ποτά και τα ξενύχτια και τα τηλεφωνήματα και οι (πιθανές) δοσοληψίες έχουν εξαφανιστεί απ’ την “αφήγηση”. Έχουμε μόνο φιλοζωϊκά αισθήματα: ξεκινάς κλωτσώντας σκύλους και φτάνεις ως τον φόνο· ζήτημα ροπής...
Επιτέλους, όμως, μπορούμε να μάθουμε α) γιατί η αστυνομία από κάποια στιγμή και μετά μιλούσε για “3 αφγανούς”, και β) που τους βρήκε (και μάλιστα τόσο γρήγορα) αφού δεν υπήρχαν αυτόπτες. Οι κάμερες στο ξενυχτάδικο, και η σακούλα “στο σημείο του φόνου”. Ένα καινούργιο μαγαζί, τροφίμων αυτό, μπαίνει ορμητικά στην πλοκή...
Χμμμμ... Εντυπωσιακό στοιχείο - σαν έμπνευση εννοούμε. “Η σακούλα με τα τρόφιμα” - κάτι σαν αφήνουμε σχεδόν την ταυτότητά μας - οπότε μετά η έρευνα στις κάμερες του μπακάλικου, και “να τους! τους έχουμε!!!” Στο πιάτο - και ιδιαίτερα βολικούς, έτσι δεν είναι;
Όμως το μεγάλο φινάλε θέλει ακόμα μερικές πινελιές για να ολοκληρωθεί. Δεν πρέπει να μιλάει, άλλωστε, μόνο η αστυνομία για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα από καταραμένους μετανάστες. Πρέπει να μιλάει και ο απλός λαός. Την ίδια ημέρα, η ίδια εφημερίδα, σε επόμενη σελίδα της (με ρεπορτάζ απ’ την κηδεία) έχει να εκθέσει τα εξής ανθρώπινα, πολύ ανθρώπινα:

Πελοπόννησος, Τρίτη 22/5:

Τίτλος: ξεχειλίζει η οργή στις δυτικές συνοικίες
Ρεπορτάζ: ... Η καχυποψία που επικρατούσε για τους αλλοδαπούς το προηγούμενο διάστημα, μετατράπηκε σε οργή που ίσως οδηγήσει σε άδικες επιθέσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα 15 τελευταία χρόνια, που η Πάτρα έχει βιώσει το μεταναστευτικό πρόβλημα στις διάφορες εκφάνσεις του, είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται φονικό από μετανάστες.
“Το παιδί περπάτησε 10 μέτρα από την περιοχή της σφαγής. Ήταν αιμόφυρτος και φώναξε το όνομα μιας γειτόνισσας που βγήκε έξω και τον είδε να ψυχορραγεί. Τον έβαλε στο σπίτι της και του έδωσε νερό. Τον ρώτησε τι είχε συμβεί και εκείνος ψέλισσε “Αφγανοί”, όχι όμως καθαρά. Μετά έχασε τις αισθήσεις του. Είναι δυνατόν να πεθαίνει έτσι ένας άνθρωπος έξω από το σπίτι του;” διερωτάται η Ειρήνη Κατριμπούζα, κάτοικος της περιοχής.

Τέλεια! Perfect!!! Μαχαιρωμένος ο Λαζανάς (ξέρουμε ήδη “από ποιούς και γιατί”!) περπατάει παραπατώντας, φωνάζει την γειτόνισσα, εκείνη ανοίγει την πόρτα και τον βάζει στο σπίτι της, του δίνει νερό, τον ρωτάει “τι έπαθες;” ή κάτι τέτοιο, εκείνος λέει (στην σπλαχνική γειτόνισσα) κάτι σαν “Αλβ-Αφγ-Τανζ-ανοί” και μετά λιποθυμάει. Είναι, θα λέγαμε, η - πιο - κατάλληλη - εκδοχή - για - να - κρατήσει - κανείς - στο - μυαλό - του· δεν συμφωνείτε; Θα είναι μεγάλη παράλειψη εάν, τελικά, αυτή η γλαφυρή κάτοικος της περιοχής, η κυρά Ειρήνη, δεν καταθέσει στο δικαστήριο όσα τραγικά έζησε μια άλλη (γιατί δεν βγήκε να μιλήσει η ίδια για το πως περιέθαλψε τον βαριά τραυματισμένο Λαζανά; ίσως βγει σε κανά χρόνο...) εκείνο το βράδυ...
Εννοείται ότι πρέπει να ξεχαστούν εντελώς (ξεχάστηκαν κιόλας!) τα εξής: το μπαρ, το τηλέφωνο, η έξοδος του θύματος, η καθυστέρησή του, οι φίλοι του τον ψάχνουν, οι φίλοι που τον βρίσκουν, οι υπόνοιες για δοσοληψίες... Αυτά πρέπει να ξεχαστούν. Ο Λαζανάς δεν βρέθηκε ποτέ αιμόφυρτος στις γραμμές του τραίνου - το μόνο που βρέθηκε εκεί ήταν μια - ενοχοποιητική - σακούλα - με - τρόφιμα....
Και - για να καταλάβει ο καθένας στο πετσί του πόσο επικίνδυνοι είναι οι μετανάστες - η δεξιά εφημερίδα, την άλλη μέρα, έχει ένα ανυπόγραφο (άρα της εφημερίδας) σχόλιο, με την φωτογραφία ενός μαχαιριού, και τίτλο: τα πάντα μπορούν να συμβούν (και με μεγαλύτερα γράμματα) στο ίδιο μας το σπίτι. Το φιλοσοφημένο σχόλιο δίπλα απ’ το μαχαίρι τελειώνει ως εξής:

Πελοπόννησος, Τετάρτη 23/5:

... Μεταναστευτική πολιτική, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, δεν υφίσταται και τα πάντα είναι αφημένα στην τύχη τους. Αλλά όταν τα πάντα είναι αφημένα στην τύχη τους, τότε τα πάντα μπορεί να συμβούν.
Πού μπορεί να συμβούν; Μέσα στο σπίτι μας.

Γι αυτό τηλεφωνείστε τα βοθρολύματα θα μπορούσε να γράφει για τελευταία φράση - το αφήνει, όμως, στην πρωτοβουλία των αναγνωστών του ο ανώνυμος σχολιογράφος. Ένας άλλος, επώνυμος, τα λέει πιο σταράτα, στο ίδιο φύλλο:

... Στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν πρέπει να καθίσουν μόνο οι δράστες της στυγερής δολοφονίας, αλλά και όσοι επέτρεψαν και δημιούργησαν τις συνθήκες για να τελεστεί το φονικό. Αυτοί που δεν απέτρεψαν και εν τέλει επέτρεψαν να διαπράττονται αυτά τα εγκλήματα...

Τρεις βδομάδες πριν τις εκλογές της 17ης Ιούνη, είναι σαφές ότι - ψηφίζοντας τουλάχιστον - ποιά είναι η καλύτερη εκδοχή για να τιμωρηθούν αυτοί οι “όσοι επέτρεψαν”.
Έχουν προηγηθεί, άλλωστε, δύο βραδινές συγκεντρώσεις (Δευτέρα και Τρίτη) έξω απ’ τον καταυλισμό των μεταναστών στο παλιό εργοστάσιο, όπου η “κοινωνική αγανάκτιση για το φονικό” έχει εκδηλώσει το “φυσιολογικό” (μικροαστικά) σχήμα και χρώμα...

Πάνω: Συγγενείς, φίλοι, γείτονες και λοιπές δυνάμεις, μετά το ο.κ. απ’ την αστυνομία, πορεύονται προς επίδειξη της αγανάκτισής τους

Κάτω: Στην πύλη του εργοστασίου

Και ο κατηγορούμενος; Τι λέει αυτός; Μήπως ομολόγησε τις μαχαιριές; Θα περάσουν μέρες, θα φτάσει η Παρασκευή 25 Μάη, για να μάθει το κοινό (μέσω των δημοσιογράφων, δηλαδή μέσω των μπάτσων) ότι αρνείται πως μαχαίρωσε τον Λαγανά. Και ότι (υποστηρίζουν τα τοπικά μήντια, δηλαδή η τοπική αστυνομία) ρίχνει το φταίξιμο σε κάποιον απ’ τους άλλους δύο της παρέας του,αφού:

Πελοπόννησος, Παρασκευή 25/5:

“... δεν ξέρω τίποτα για τον φόνο. Εγώ δεν τον κτύπησα (εννοώντας το θύμα), το έκανε ο φίλος μου. Τους είδα να τσακώνονται και έφυγα γιατί πίστεψα ότι θα ερχόταν η Αστυνομία” υποστήριξε στην απολογία του.”

Αυτά τα λόγια μοιάζει να επιβεβαιώνουν την τελευταία και τελική εκδοχή της ασφάλειας, αυτή που έχει σκύλο και όχι μπαρ. Αλλά πως είναι δυνατόν ένας μετανάστης “με ροπές” να τολμάει να υποστηρίζει ότι είναι αθώος; Για να μην δημιουργηθούν τίποτα αμφιβολίες η ασφάλεια Πατρών επιμένει· οπότε:

Πελοπόννησος, Κυριακή 27/5:

Τίτλος: Τον φοβούνταν όλοι οι Αφγανοί.
Απ’ το ρεπορτάζ: "Τον φοβούνταν όλοι οι ομοεθνείς του. Εάν κάποιος ήθελε να ταξιδέψει παράνομα για Ιταλία έπρεπε πρώτα να αποτανθεί σε αυτός. Ήταν εκείνος, μαζί με τον δεύτερο αλλοδαπό που αναζητούμε, ένας από τους βασικούς εγκεφάλους παράνομης διακίνησης στην περιοχή μας”. Η παραπάνω επισήμανση αφορά τον κατηγορούμενο αλλοδαπό για τον φόνο Λαζανά και ανήκει σε ανώτερο αξιωματικό της ΕΛΑΣ που έχει πλήρη γνώση της υπόθεσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κατηγορούμενος είχε συλληφθεί και πάλι τον περασμένο Μάρτιο από την Αστυνομία για παράνομη είσοδο στη χώρα μας. Ωστόσο, λόγω αδυναμίας απέλασης, αφέθηκε μετά από λίγες ημέρες ελεύθερος. Έμενε μαζί με ομοεθνείς του στην “Πειραϊκή Πατραϊκή” και κυκλοφορούσε στην παραλιακή οπλισμένος με μαχαίρι. Στην Αστυνομία ήταν γνώριμος εδώ και αρκετό καιρό, καθώς ήταν γνωστό ότι ήταν από εκείνους που συντόνιζαν την παράνομη μεταφορά μεταναστών στην Ιταλία. Δήλωσε στους αστυνομικούς ότι είναι 17 ετών, κάτι που όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Το έκανε για να τύχει καλύτερης ποινικής μεταχείρισης από τις αστυνομικές αρχές...”

Βετεράνος στη διακίνηση / μεταφορά συμπατριωτών του· γνώστης των βασικών της ελληνικής νομοθεσίας· μαχαιροβγάλτης - και έκανε τέτοιο λάθος, να μαχαιρώσει έλληνα για ψύλλου πήδημα; Μα τι “προφίλ” είναι αυτό που φτιάχνουν οι αρχές προκειμένου να ισχυροποιήσουν το ευφάνταστο σενάριό τους; Σε μαλάκες απευθύνονται; (Ναι!).

Αν η ελληνική αστυνομία ήταν φυσικό υποκείμενο, κατηγορούμενο, και έπεφτε απ’ το Σάββατο 19/5 και μετά, σε σχέση με την δολοφονία του Λαζανά, σε τόσες πολλές “αντιφάσεις”, θα είχε προσυπογράψει την ενοχή της. Η ελληνική αστυνομία (όπως και κάθε άλλη) δεν είναι φυσικό υποκείμενο, είναι όμως κατηγορούμενη και ένοχη. Για στήσιμο υποθέσεων της αρμοδιότητάς της με τρόπους που να (την) βολεύουν.
Αφήνοντας στην άκρη τον δομικό ρατσισμό τέτοιων μηχανισμών, μια ερώτηση: θα είχε η αστυνομία / ασφάλεια της Πάτρας λόγους να στρέψει τις έρευνες (της) και τελικά να φορτώσει την δολοφονία Λαζανά “στον πρώτο τυχόντα” μετανάστη; Απ’ την παράθεση των ντοκουμέντων που κάναμε προκύπτει ότι πέρα και μαζί με το φόρτωμα της δολοφονίας σε έναν, τρεις ή δεκαετρείς μετανάστες (απ’ το αφγανιστάν), η αστυνομία πέτυχε αθόρυβα κάτι που μπορεί να είναι σημαντικό: μετέφερε την crime scene απ’ το μπαρ μιας υποβαθμισμένης περιοχής και όλες τις σχετικές συνδηλώσεις, στα σπίτια της ίδιας περιοχής, και τους αντίστοιχους συναισθηματισμούς. Και μόνο οι ανεπίσημες μεν αλλά σαφώς αστυνομικής προέλευσης “διαρροές” των πρώτων ημερών δείχνουν ότι η αστυνομία, με μεγάλη επιμέλεια, απέφυγε οποιαδήποτε συσχέτιση του φόνου με “δουλειές”. Αν αυτή η παρατήρηση (μας) είναι βάσιμη, τότε μπορεί να υποθέσει κανείς τους λόγους που (συνήθως) επιβάλλουν τέτοιες “μετατοπίσεις”...
Όμως αυτό αφορά την αστυνομία. Θα αρκούσε μνήμη ωρών ή δυο - τριών ημερών, μνήμη χρυσόψαρου σα να λέμε, για να προσέξουν οι ντόπιοι (τουλάχιστον) αντιρατσιστές αυτό το συνεχόμενο γλύστρημα της αστυνομικής “αφήγησης” για την δολοφονία. Με μοναδικό στοιχείο μια σακούλα μπακάλικου “στο σημείο του φόνου”, εάν οι κατηγορούμενοι ήταν έλληνες, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. (Ας σημειωθεί ότι το/τα όργανο/α του φόνου, το/τα μαχαίρι/α, δεν βρέθηκαν...). Όμως πολλοί πατρινοί (και όχι μόνο άλλωστε) αντιρατσιστές την έφαγαν αυτήν την κυλιόμενη εξιστόρηση της αστυνομίας. Γιατί; Μήπως έγιναν τόσο νομομόφρονες ώστε να έχουν εμπιστοσύνη στην ελ.ασ.;
Όχι ακριβώς. Έχουν όμως υιοθετήσει τα βασικά κλισέ και στερεότυπα περί “εγκληματικότητας - των - μεταναστών”. Και τα έχουν υιοθετήσει ενώ θα έπρεπε (θα όφειλαν) να είναι εξαιρετικά καχύποπτοι για κάθε παρόμοιο αστυνομικό ανακοινωθέν. Η δολοφονία του Λαζανά συνέπεσε άλλωστε με μια περίοδο εντατικής προπαγάνδας για την αναγκαιότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, σ’ όλη την επικράτεια. Το να την έχουν κάνει μετανάστες παραταίριαζε με τις προπαγανδιστικές / ιδεολογικές ανάγκες της στιγμής· κι αυτό θα ήταν αρκετό από μόνο του, αν όχι για καχυποψία τουλάχιστον για αυξημένη προσοχή.
Ειδικά εκείνοι οι μετανάστες χωρίς χαρτιά που βρίσκονται στην ελλάδα τράνζιτ (στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα είναι όλοι τέτοιοι), και δεν ξέρουν την γλώσσα, είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Όχι μόνο στο ξυλοφόρτωμα, αλλά και στην ενοχοποίηση. Και ντόπιος κινηματικός να είναι κανείς, μια ή δυο φορές σε “προσαγωγή” είναι αρκετές για να του δείξουν το πως οι μπάτσοι κάνουν τα άσπρα μαύρα και το ανάποδο - ακόμα κι αν σαν “κατηγορούμενος” καταλαβαίνει κανείς τα πάντα, και είναι σε θέση να υπερασπιστεί στοιχειωδώς τον εαυτό του. Αν δεν καταλαβαίνει γρι απ’ αυτά που γίνονται γύρω του, εάν έχει έναν βαλτό δικηγόρο και έναν βαλτό μεταφραστή να του λένε “έλα, ομολόγησε, θα διευκολύνεις την θέση σου” και άλλα παρόμοια, αν τρώει και τίποτα κλωτσιές ενδιάμεσα, τι “τύχη” μπορεί να έχει ένας κατηγορούμενος; Ένας κατηγορούμενος μετανάστης;

Γιατί, λοιπόν, δεν αμφισβητήθηκαν οι ισχυρισμοί της αστυνομίας, στην περίπτωση της δολοφονίας του Λαζανά, όταν μάλιστα άφηναν δημόσια πίσω τους μια πεντακάθαρη γραμμή ψεμμάτων; Γιατί ελάχιστοι ασχολήθηκαν με τις λεπτομέρειες των αστυνομικών ανακοινωθέντων; Η απάντηση είναι συντριπτική. Η τελευταία γραμμή “άμυνας” (σκατά άμυνα!) διάφορων υποτιθέμενων αντιρατσιστών απέναντι στην φασιστική ρητορική, είναι πως δεν είναι όλοι οι μετανάστες εγκληματίες... Πράγματι. Ούτε όλοι οι έλληνες, ιταλοί, ή γερμανοί είναι τέτοιοι. Εάν, όμως, μισός μετανάστης ενοχοποιείται και η ενοχοποίησή του γίνεται αποδεκτή επειδή είναι μετανάστης· εάν δεν εγείρονται οι αμφιβολίες και η δυσπιστία όπως θα συνέβαινε εάν ήταν ντόπιος· εάν το τεκμήριο αθωώτητας αυτού του μισού μετανάστη έχει αντιστραφεί σε τεκμήριο ενοχής, τότε ο φασισμός της “συλλογικής ευθύνης” (με όρους φυλής ή/και εθνικότητας εν προκειμένω) έχει κάνει την μισή (την βασική) δουλειά στα μυαλά. Η συνέχεια γίνεται ευκολότερη. Γιατί ακόμα κι αν δεν είναι όλοι οι μετανάστες εγκληματίες (ο φασίστας δεν έχει πρόβλημα να το παραδεχτεί αυτό) είναι, όμως, οι περισσότεροι εν δυνάμει τέτοιοι σε σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ότι οι ντόπιοι.
Η φράση “οι μετανάστες είναι πρόβλημα” έχει κάτσει για τα καλά στα στόματα πάμπολλων “αντιρατσιστών” αριστερών, αντιεξουσιαστών, κλπ. Έχει κάτσει για τα καλά επειδή βαρέθηκαν να κάνουν τους “καλούς”, και επειδή δολοφονίες σαν αυτή του Λαζανά (τους φαίνεται ότι) επιβεβαιώνουν το “πρόβλημα”. Τι κι αν ακόμα και μια δεξιά φυλλάδα, σαν την “πελοπόννησο”, αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι επι 15 χρόνια οι πολλές χιλιάδες μετανάστες που έχουν περάσει από την Πάτρα προς ιταλία δεν έχουν κάνει ποτέ φόνο; Τι κι αν αυτές οι χιλιάδες μετανάστες έχουν δεχτεί τόσες και τέτοιες προσβολές, τόση και τέτοια βία, που αν έλληνας δεχόταν το ένα εκατοστό τους θα σκότωνε και θα φώναζε για το δίκιο του; Που ακριβώς βρίσκεται, λοιπόν, το “πρόβλημα”;
Το αναρχικό περιοδικό της Πάτρας “γιατί φοράς κλουβί;” δίνει την σωστή απάντηση:

... Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ έγραφε στα 1945 πως “ο αντισημιτισμός δεν είναι εβραϊκό πρόβλημα, είναι δικό μας πρόβλημα [ενν. των μη-εβραίων]. Ο Richard Wright, ένας μαύρος συγγραφέας από τις ηπα, έγραφε πριν από δεκαετίες πως “Δεν υπάρχει μαύρο πρόβλημα στις ΗΠΑ, υπάρχει λευκό πρόβλημα”...

Πράγματι. Η εύκολη ενοχοποίηση ακόμα και ενός μετανάστη, η υπόδειξη του σαν “εγκληματία” με εντελώς διαφορετικά κριτήρια απ’ το αν ήταν ντόπιος, η ειδική μεταχείριση και τιμωρία του, είναι βέβαια πρόβλημα σοβαρό για τον ίδιο. Είναι όμως ΠΡΟΒΛΗΜΑ με κεφαλαία για όλους εκείνους που λένε ότι...
Κατά τα άλλα η αστυνομία, το κράτος, το παρακράτος, κάνουν πάντα την δουλειά τους. Εν τω μεταξύ, δεν θα μάθουμε ποτέ αν όντως υπήρχε αίμα στα ρούχα του κατηγορούμενου, κι αν αυτό ήταν το δολοφονημένου. Δεν χρειάζεται άλλωστε - η δουλειά έγινε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1 - Πρόκειται για την υπόθεση οργανωμένης “δικαστικής πλάνης”, που έμεινε στην ιστορία σαν “οι 4 του Γκίλφορντ” (Guildford four) και έγινε γνωστή ευρύτερα μέσω της ταινίας In the name of father του 1993. Η βομβιστική ενέργεια που τους χρεώθηκε έγινε στις 5 Οκτώβρη του 1974, απ’ το i.r.a., σε μπαρ του Γκίλφορντ όπου σύχναζαν άγγλοι στρατιώτες. Η ενέργεια σκότωσε 4 στρατιώτες και έναν πολίτη - όμως οι κατηγορούμενοι ήταν παντελώς άσχετοι, και η βάση των κατηγοριών και της καταδίκης τους ήταν πως ήταν βορειοΐρλανδοί. Η αστυνομία τους απέσπασε με βασανιστήρια ομολογίες, για να “κλείσει” βολικά την υπόθεση. Απελευθερώθηκαν στις 19 Οκτώβρη του 1989, αφού πριν ένας δικηγόρος που είχε αναλάβει την υπεράσπισή τους κατάφερε να βρει σκόπιμα παραποιημένα “αποδεικτικά στοιχεία” της αστυνομίας.
[ επιστροφή ]