Το τεύχος αυτό είναι ειδκή έκδοση. Τα κείμενα αποτελούν επέκταση, τεκμηρίωση και συμπλήρωση της προφορικής εισήγησης που έγινε στις 17/5/12, στο ΕΜΠ, σε εκδήλωση με θέμα κρίση, χρέος, νέος ολοκληρωτισμός και οικονομία του εγκλήματος. Ένα μέρος της συζήτησης που ακολούθησε έχει ληφθεί επίσης υπ’ όψη.

σημεία και τέρατα των καιρών

Αααχ! Αχ και να μας είχαν ακούσει! Μόνο αυτό.... Αν μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη το ελλαδιστάν είχε αυτοανακηρυχτεί σε διεθνές κέντρο μπαχάλων, πολλά θα ήταν διαφορετικά σήμερα! Οι τράπεζες θα είχαν γλυτώσει απ’ το μαρτύριο της σταγόνας (τα υποκαταστήματά τους θα καίγονταν μια φορά τον μήνα), τα ελληνικά πανεπιστήμια θα έδιναν διεθνή διδακτορικά δημιουργικής καταστροφής, το κακόβουλο λογισμικό flame που σαρώνει τον πλανήτη θα έγραφε στην ούγια made in greece, και θα είχαμε κυβέρνηση συνωμοσίας πυρήνων της φωτιάς.
Ενώ τώρα; Τώρα μας έχει μείνει ένα failed state (το ξέρουν μόνο οι συγγενείς, γιατί ο γιατρός είπε να μην του το πούμε...)· οι τράπεζες έχουν χρεωκοπήσει ουσιαστικά· οι διεθνείς προσωπικότητες μας αποχαιρετούν τραγουδώντας εν χορώ wish you were here (αλλά “αν το θέλετε κι εσείς”...) και η πιο αριστερή φαντασίωση που χωράει στις περιστάσεις είναι μια κυβέρνηση postπασοκ (ή, κατά κόσμον, συ.ριζ.α.), με ή χωρίς άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.
Πόρκα μιζέρια!!! Μια παροιμία λέει στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει· και φέτος έπεσαν πολλά νερά τον Μάη. Η πρόβλεψη των Μάγιας για το τέλος του κόσμου το 2012 δεν λέει τίποτα για τις ελληνικές εκλογές - πάλι αυτοσχεδιασμός θα παίξει. Κι ό,τι κάτσει.

Ενώ αν μας είχαν ακούσει...