η “συμπίεση” είναι η λύση: σωτηρία εβαπορέ

Απολογούμαστε άλλη μια φορά γι’ αυτήν την αδυναμία μας: γινόμαστε πότε πότε κυνηγοί ταλέντων “εθνικής σωτηρίας” - και το διασκεδάζουμε με μια μάλλον πικρόχολη διάθεση. Κάπως έτσι προέκυψε άλλωστε μέσα στις μεγάλες μας αγάπες και ο κυρ Λαπαβίτσας. Τώρα όμως εντοπίσαμε ένα άλλο γνωστό κι “επώνυμο ταλέντο”, και έχουμε τον μπελά να τον χωρέσουμε κι αυτόν στη μικρή, προλεταριακή αγκαλιά μας. Πρόκειται για τον κυρ Βαρουφάκη. Οικονομολόγος στο επάγγελμα, και - φυσικά - αγαπημένος των μήντια.
Ο κυρ Βαρουφάκης λοιπόν κτύπησε κατακέφαλα την προδοτική ελληνική κυβέρνηση, με ένα σετ “σωτηρίας” βγαλμένο δεν ξέρουμε από που, δημοσιοποιώντας το ακριβώς στη διάρκεια της τελευταίας “ευρω-συνόδου”. Με τον επικό τίτλο “το νεο όχι!”. Μιας που έχουμε την ταπεινή φιλοδοξία αυτές εδώ οι σελίδες να γίνουν κάποτε, για τίποτα περιθωριακούς ιστορικούς της τάξης μας, υλικό υπενθύμισης αυτής της άθλιας εποχής που παιρνάμε, δεν αντέχουμε στον πειρασμό και αντιγράφουμε (σχολιάζοντας τες) τις μεγάλες ιδέες του κυρ Βαρουφάκη. Κι ελπίζουμε να φτιαχτεί καμιά “επιτροπή” ακόμα, να τις προωθήσει· να γελάσει το πικραμένο μας χειλάκι.
Λοιπόν, ο κυρ Βαρουφάκης κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στις αδιέξοδες μισο-λύσεις που σκαρφίζεται κάθε τρεις και λίγο το ευρωσυνάφι. Και για να τους εκβιάσει αυτούς του ευρωμπαγάσηδες να πάρουν μια απόφαση της προκοπής (που ο κυρ Βαρουφάκης δεν σκιαγραφεί καν ποιά θα έπρεπε να είναι, μπορεί όμως να το έχει κάνει ήδη και να το αγνοούμε) να περάσει (η ελληνική κυβέρνηση και οι υπήκοοί της) σε 12μηνη περίοδο “οικονομικής αυτάρκειας”, χωρίς όμως στάση πληρωμών ή έξοδο απ’ την ευρωζώνη. Κάτι σαν “κρατάμε την ανάσα μας μέχρι να σκάσετε” αλλά στο πιο οικονομικό: να σταματήσει η Αθήνα να δανείζεται. Πώς όμως αυτή η γενναία αποχή “μπορεί να εξασφαλίσει την αυτάρκεια του ελληνικού δημοσίου, δεδομένου του πρωτογενούς ελλείμματος το οποίο ενισχύεται από την εφαρμοζόμενη λιτότητα;” αναρωτιέται ρητορικά και ο ίδιος. Για να ρίξει, αμέσως μετά, τους δυναμίτες του πάνω στην άγνοια και στη στεναχώρια μας:
Με τις εξής τρεις κινήσεις:

1. Εσωτερικός δανεισμός βάσει νέου ανταποδοτικού φορο-ομολόγου του ελληνικού δημοσίου το οποίο μόνο έλληνες φορολογούμενοι θα μπορούν αγοράζουν. Η ιδέα εδώ είναι ότι ο φορολογούμενος δανείζει το δημόσιο αγοράζοντας μονοετή, διετή, πενταετή και δεκαετή φορο-ομόλογα τα οποία θα φέρουν μηδενικό επιτόκιο αλλά θα μπορούν να χρησιμοποιούνται, την ώρα που λήγουν, για την αποπληρωμή φόρων στο δημόσιο με έκπτωση που θα καθορίζει η αγορά αυτών των φορο-ομολόγων (που, βεβαίως, θα μεγαλώνει με την διάρκεια του φορο-ομόλογου). Έτσι, όσοι σκοπεύουμε να μείνουμε στην Ελλάδα, θα έχουμε κίνητρο, ουσιαστικά, να προκαταβάλουμε τους φόρους μας των επόμενων ετών με σημαντική έκπτωση. Προσέξτε ότι αυτά τα φορο-ομόλογα θα μπορούν να αγοράζονται και να μετα-πωλούνται αλλά μόνο από έλληνες φορολογούμενους (δηλαδή κατόχους ΑΦΜ), καθώς οι υπόλοιποι δεν έχουν κανέναν λόγο να τα αγοράζουν (δεδομένου του μηδενικού επιτοκίου). Για τον ίδιο λόγο ούτε και οι Οίκοι Αξιολόγησης έχουν λόγο να τα... αξιολογούν. Θεωρώ ότι, στο πλαίσιο ενός καλά διατυπωμένου σχεδίου εθνικής αυτο-διάσωσης, το οποίο θα έχει ακολουθήσει ένα περήφανο ΟΧΙ, οι έλληνες πολίτες θα θελήσουν να δανείσουν το κράτος εξαγοράζοντας την μελλοντική φοροαπαλλαγή τους.

Ιδέα σατανική, και απορούμε για το πως δεν την έχει σκεφτεί κανείς ως τώρα: οι έλληνες (από πατριωτικό καθήκον, ε;) προπληρώνουν τους φόρους τους για τα επόμενα χρόνια!!! Ή, για να το φανταστούμε ακόμα πιο μαγικά, οι προπληρωμένοι φόροι γίνονται ένα είδος “παράλληλου νομίσματος”, που αλλάζει χέρια.... Εδώ δεν πρόκειται για οικονομολόγο, αλλά για καλλιτέχνη!!! Τι “καλλιτέχνης” λέμε; Βιρτουόζος, μάγος, θεός!!! Και καλά, ο πατριωτισμός των ελλήνων τους τρέχει απ’ τα μπατζάκια - λεφτά όμως που θα βρούνε για να προπληρώσουν τους φόρους (με έκπτωση, ντάξει!) των επόμενων χρόνων; Ίσως κάτι μας διαφεύγει απ’ αυτήν την θεϊκή ιδέα...

2. Δραστική μείωση, της τάξης του 90%, όλων των δημόσιων δαπανών με χαμηλό πολλαπλασιαστή στο εσωτερικό της χώρας: Π.χ. να ανακληθεί αύριο, για ένα χρόνο, το 90% των διπλωματικών και των διπλωματικών υπαλλήλων (οι οποίοι απλά θα παίρνουν τον εν Ελλάδι μισθό τους μετά την επιστροφή τους). Παύση πληρωμών, για ένα χρόνο, στους προμηθευτές οπλικών συστημάτων έως νεωτέρας. Γενικά, άμεση στάση πληρωμών που δεν μεταφράζονται σε ενεργό ζήτηση εντός της ελληνικής αγοράς.
Χμμμμ... Αυτό με την “παύση πληρωμών στους προμηθευτές οπλικών συστημάτων” μας αρέσει, γιατί και αντιμιλιταριστές είμαστε... Κι αν καταργούνταν εντελώς ο στρατός, σαν “δημόσια δαπάνη με χαμηλό πολλαπλασιαστή”, δεν θα μας χάλαγε... Αλλά αυτή η “διπλωματική απομόνωση” του ελλαδιστάν είναι σωστό πράγμα; Ή σε συνδυασμό με τα νεύρα των “προμηθευτών” θα δημιουργήσει τίποτα “εθνικές απειλές”, ε;

Πάμε πιο κάτω, στην τρίτη κίνηση, που είναι το “τελικό κτύπημα”:

3. Από-τα-πάνω-συμπίεση μισθολογικού και συνταξιοδοτικού κόστους (χωρίς να αγγιχθούν τα κατώτερα εισοδήματα). Πιο συγκεκριμένα, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους καλείται να ταξινομήσει όλα τα εισοδήματα του δημοσίου (μισθούς και συντάξεις) ξεκινώντας από το υψηλότερο προς το χαμηλότερο. Η από-τα-πάνω-συμπίεση θα λειτουργεί (στην βάση σκεπτικού που, κατ' εμέ, συνάδει με την αρχή περί δικαίου, γνωστή ως maximin, του Αμερικανού φιλόσοφου John Rawls) ως εξής: Παίρνουμε το υψηλότερο μισθό και τον συμπιέζουμε στο επίπεδο του δεύτερου υψηλότερου. Κατόπιν, παίρνουμε αυτούς τους δύο και τους συμπιέζουμε στο επίπεδο του τρίτου υψηλότερου. Μετά, συμπιέζουμε τους τρεις αυτούς μισθούς στο επίπεδο του τέταρτου υψηλότερου. Συνεχίζουμε έως ότου εξοικονομηθεί το ποσόν που, σε συνδυασμό με τα έσοδα από τα φορο-ομόλογα και τις οικονομίες από το μέτρο 2 πιο πάνω, ισοσκελίζουν έσοδα και έξοδα του κράτους (ώστε να μην τρέχουμε πίσω από την τρόικα ανά πάσα στιγμή). Έτσι, δεν μειώνονται καθόλου τα κατώτερα εισοδήματα (τα οποία, είναι δεδομένο, έχουν τον μεγαλύτερο πολλαπλασιαστή).

Πρώτα πρώτα μας διαφεύγει η αξία αυτής της θεατρικότητας, του “παίρνουμε τον υψηλότερο μισθό και τον πάμε ένα σκαλί πιο κάτω, ύστερα παίρνουμε τους δύο υψηλότερους και τους κατεβάζουμε ακόμα ένα σκαλί, κ.ο.κ.” Δεν θα ήταν πιο απλό και κατανοητό ένα πράγμα του είδους εξισώνονται όλοι οι μισθοί με τον κατώτατο, να ησυχάσουμε; Εμείς (με την πονηρή σκέψη ότι θέλουμε να πείσουμε τους ταξικά όμοιούς μας να κινήσουμε γη και ουρανό υπέρ ενός ποσού 900 ευρώ καθαρά σαν κατώτατο μισθό, για 30 ώρες μάλιστα την εβδομάδα) χαιρετίζουμε αυτό το εξαιρετικά κομμουνιστικό μέτρο: ίδιος μισθός για ίδιες ώρες δουλειά, απ’ την καθαρίστρια ως τον πρωθυπουργό και τον αρχιεισαγγελέα του αρείου πάγου! Μέσα, καραμέσα!!! (Και επι τη ευκαιρία, να αρχίσει και το rotation, ε; Όχι συνέχεια εμείς να σκουπίζουμε και οι άλλοι να δικάζουν ή να κυβερνούν, δεν είναι σωστό!)
Αλλά δεν υπάρχει εδώ ένα προβληματάκι, στον συνδυασμό της “3ης κίνησης” με την “1η κίνηση” (λέμε ότι γίνονται τώρα, μην χαλάσουμε το γλυκό), ε; Δηλαδή, δεν θα μειωθούν ακαριαία οι φόροι των μισθωτών αν μειωθούν (κι άλλο) οι μισθοί; Συνεπώς η προπληρωμή δεν θα καταλήξει ολίγον φιάσκο, με την έννοια ότι θα πρέπει να προπληρωθούν φόροι πολλών ετών (από ουσιαστικά “χαμηλόμισθους”) για να μαζέψει το έρμο το ελλαδιστάν την χρυσή “12μηνη αυτάρκειά” του; Κι έπειτα, άντε και βγήκε άκρη σ’ αυτό.... Μόλις περάσει το 12μηνο, που δεν θα είναι το τελευταίο της ζωής στον πλανήτη αλλά θα ακολουθήσουν κι άλλα, από που σκατά θα έχει έσοδα αυτό το κράτος αφού θα έχει προεισπράξει τους φόρους της δεκαετίας; Εεεεε;

Νομίζετε ότι οι παραπάνω λαμπρές ιδέες είναι “τρολιά”; Αμ δε!!! Κανονικότατες είναι, και απέκτησαν και οπαδούς αμέσως, στην ηλεκτρονική λίστα του “πες τη γνώμη σου ν’ αγιάσεις” και στο κυβερνοσύμπαν.
Στο προηγούμενο φύλλο κάναμε την πλάκα μας προτείνοντας σα λύση να σηκωθούμε να φύγουμε όλοι και όλες, να πάμε σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη, να γίνει αυτό το καταραμένο “δημόσιο έλλειμα” μηδέν, έχοντας βάλει παγκόσμιο στοίχημα εναντίον όλων.... Βλέπετε όμως πόσο άσχημη είναι η κατάσταση: σοβαρά σοβαρά έρχεται ένας τρανός οικονομολόγος και προτείνει να προπληρώσουν οι μισθωτοί (γιατί για τους “άλλους” ας το αφήσουμε...) τους φόρους, με μισθούς τόσο χαμηλούς ώστε το γκουβέρνο να κάνει τα κουμάντα του .... για να φοβίσουμε και να εκβιάσουμε λέει τους ευρωπαίους, να σκεφτούν κάτι αποτελεσματικό... Ακόμα και το πιο διεστραμμένο χιούμορ τέτοιες ιδέες δεν θα τις κατέβαζε. Όχι. 
Οπότε βάζουμε και τον κυρ Βαρουφάκη στο πάνθεον των αγαπημένων μας σωτήρων! Τι άλλο να κάνουμε; Σηκώνουμε τα χέρια... (Μα ποιά πανεπιστήμια βγάζουν τέτοια σαΐνια, να πάμε να καταθέσουμε κανά στεφάνι στη μνήμη της συγχωρεμένης της ντόπιας διανόησης;)