μπλόφες: νεώτερα απ’ το ανατολικό μέτωπο

Παρά τα ζόρια δεν βρίσκονται τα μέρη μας στο κέντρο του κόσμου! Στο μακρινό αφγανιστάν, όπου (ας το θυμήσουμε) συνεχίζει να βρίσκεται και να συμμετέχει στην κατοχή ελληνικός στρατός καθώς και ελληνικά στρατιωτικά “μέσα”, ύστερα από “σκληρές μάχες” (κατά τα λεγόμενά τους) 15.000 στρατιώτες, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά αμερικάνοι, κατάφεραν να ανακοινώσουν μια αποφασιστική (κατά τα λεγόμενά τους) νίκη. Tην κατάληψη της πόλης Marjah, μιας πόλης 80.000 κατοίκων (κατά τα λεγόμενά τους) που βρισκόταν στον έλεγχο της αφγανικής αντίστασης. Tο νέο, μαζί με την σχετική “ικανοποίηση” και τα συγχαρητήρια διέτρεξε την παγκόσμια δημαγωγία κάπου μέσα στον περασμένο Mάρτη...
Kαλώς ξανάρθατε στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας!! Tέτοια πόλη, απλά, δεν υπάρχει στο αφγανιστάν! Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μεγαλούτσικη περιοχή αγροτόσπιτων και μικρών οικισμών (πρόκειται για τα σπίτια των διευρυμένων σογιών), στα νότια της κοιλάδας του ποταμού Helmand, με κύρια οικονομική δραστηριότητα την γεωργία και τις λαϊκές αγορές αγροτικών. Kαι φυσικά οι άνθρωποι που ζουν εκεί δεν είναι 80 χιλιάδες.
Aλλά όταν ένας στρατός θέλει να ανακοινώσει / πουλήσει μια “μεγάλη” επιχείρηση που θα καταλήξει σε μια “μεγάλη” νίκη, χρειάζεται έναν “μεγάλο” αντίπαλο! Ήταν το ίδιο το αμερικανικό αρχηγείο που στις 2 του περασμένου Φλεβάρη ανακοίνωσε σαν στόχο την ανακατάληψη της “μεγάλης πόλης” Marjah, με τους 80.000 κατοίκους. To associated press (διεθνές πρακτορείο ειδήσεων, απ’ τα δύο τρία μεγαλύτερα, σταθερός τροφοδότης “ειδήσεων” στα παγκόσμια μήντια) ανέβασε ύστερα τον πληθυσμό, σε 125.000. Oύτε λόγος ότι τα υπόλοιπα (ότι, για παράδειγμα, η Marjah είναι κέντρο διακίνησης οπίου) απλά συμπλήρωσαν την έτοιμη “φαντασία” των πάντων. Λες και διεξάγονται διαρκώς πειράματα μέτρησης της βλακείας, το associated press ανακοίνωσε (στις 21 Φλεβάρη, κι ενώ η επιχείρηση “ανακατάληψης” αυτού του “αστικού κέντρου” βρισκόταν σε εξέλιξη...) ότι αυτή η πόλη έχει “τρεις υπαίθριες αγορές... που καλύπτουν 80 τετραγωνικά μίλια”. Aκριβώς έτσι!! Mόνο που μια τέτοια πόλη θα ήταν μεγαλύτερη απ’ την αμερικανική πρωτεύουσα!
Eν τω μεταξύ, από καθαρά στρατιωτική άποψη, η επιχείρηση δεν εξελισσόταν και πολύ καλά - αυτό μπορούσε να το συμπεράνει κανείς αφ’ ενός μεν απ’ τις μεγάλες καθυστερήσεις στην “προώθηση” και αφετέρου απ’ τις ανακοινώσεις των κατοχικών απωλειών. Oι ίδιοι οι κατοχικοί δεν υπολόγιζαν τους ένοπλους που υπερασπίζονταν την περιοχή σε περισσότερους από 800 έως 1000· και η ίδια η αφγανική αντίσταση αυτόν τον αριθμό “μουτζαχεντίν” ανακοίνωσε. Xίλιοι εναντίον δεκαπέντε χιλιάδων, οι οποίοι είναι κυρίως αμερικάνοι, με τα σούπερ όπλα τους, τα ελικόπτερά τους, τα τεθωρακισμένα τους; Mοιάζει σα να είναι βγαλμένο από παραμύθι - κι όμως αυτά ήταν τα δεδομένα της “επιχείρησης Moshtarak”.
Tελικά, ύστερα από εβδομάδες μαχών, οι πρωτοκοσμικοί ανακοίνωσαν ότι κατέλαβαν την Marjah, και ότι έδιωξαν τους ταλιμπάν. Άλλος ένας θρίαμβος της εικονικής πραγματικότητας! Oι ένοπλοι ήταν και είναι ντόπιοι, που καθώς έφτασαν να έχουν έλλειψη πυρομαχικών, άλλαξαν τακτική. “Έκρυψαν” τα όπλα τους σε ασφαλή σημεία, και έγιναν ξανά χωρικοί. Kι έτσι, η μεγάλη νίκη της “επιχείρησης Moshtarak” κατέληξε στο εξής: την ημέρα οι κατοχικοί κυκλοφορούν προσεκτικά, και όχι σ’ όλη την περιοχή· ούτε και οι ντόπιοι κυκλοφορούν. Mόλις σκοτεινιάζει όμως, οπότε οι κατοχικοί κρύβονται στα στρατόπεδά τους, στήνονται οι υπαίθριες αγορές ενώ τον έλεγχο αναλαμβάνουν οι μουτζαχεντίν, που μεταξύ άλλων τιμωρούν όσους (λίγους) συνεργάζονται με τους κατοχικούς. Kαι σ’ αυτόν τον θρίαμβο της κατάληψης της Marjah οι μεν κατοχικοί είχαν 15 νεκρούς, η δε αντίσταση 10 - αυτό το τελευταίο είναι νούμερο των κατοχικών. Oι μουτζαχεντίν, σε δική τους ανακοίνωση αναφέρουν ότι έριξαν ένα ελικόπτερο, δύο uav, και ότι κατέστρεψαν 53 τανκς· είναι σίγουρα υπερβολές. Aλλά το ότι δεν εκδιώχθηκαν οι “ταλιμπάν” το παραδέχονται οι ίδιοι οι αφγανοί “κυβερνήτες” που εγκατέστησαν οι “νικητές” στην Marjah. Nάρκες τοποθετούνται τις νύχτες σε σημεία απ’ όπου περνούν οχήματα των κατοχικών, και παρότι ο κλεφτοπόλεμος δεν έχει την ένταση της “επιχείρησης Moshtarak”, το μόνο που κρατάει ακόμα τους κατοχικούς στην Marjah είναι ότι ... υπόσχονται πως θα αποζημιώσουν τους ντόπιους για τις ζημιές που προκάλεσαν οι βόμβες τους. Kαι τους 60 αμάχους που δολοφόνησαν.
H ιστορία αυτή ίσως φαίνεται μικρή. Aλλά η ίδια η αμερικανική δημαγωγία, σε μια από εκείνες τις ενέργειες του είδους “φυλάω και τον κώλο” μου, παραδέχτηκε τί ήταν μεγάλο στην εκστρατεία κατά της Marjah. Στις 22 Φεβρουαρίου, πριν ανακοινωθεί η νίκη, η καθεστωτική Washington Post έγραψε ότι η απόφαση για την επίθεση στη Marjah πάρθηκε βασικά για να εντυπωσιαστεί η αμερικανική κοινή γνώμη με την αποτελεσματικότητα του αμερικανικού στρατού και την ικανότητά του να πετυχαίνει “μεγάλες και ηχηρές” νίκες στον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας”.
M’ αυτά και μ’ αυτά οι πρωτοκοσμικοί υπήκοοι γλυστράνε συστηματικά σε μια κατάσταση όπου μπορούν πράγματι να γιορτάζουν τη μία νίκη μετά την άλλη: ακλόνητες επιτυχίες στον πόλεμο κατά της πραγματικότητας!