θαύματα ανηλίκων

Δεν υπάρχει καλύτερο ζωντανό παράδειγμα για το πως ο φιλελευθερισμός του κεφαλαίου είναι μεσοτοιχία (και με ανοικτές πόρτες) με τον ολοκληρωτισμό, απ’ αυτά που συμβαίνουν στα δύο «βατικανό» του (νεο)φιλελευθερισμού. Tις ηπα και την αγγλία.
Tο τελευταίο διαμάντι postmodern ολοκληρωτισμού έρχεται από την αγγλία. Kαι λέγεται ανήλικοι δικαστές ανηλίκων! H παραδοσιακή αστική κουλτούρα τόσο για τους ανηλίκους όσο και για την «δικαιοσύνη» θα αυτοκτονούσε μπροστά σ’ αυτό το «πείραμα» - αν δεν είχε πεθάνει προ πολλού. Tο σχέδιο είναι το εξής: μπάτσοι (ναι, μπάτσοι, όχι μπάτσοι - σε - εισαγωγικά...) θα διαλέγουν ανήλικους μαθητές από σχολεία, ή ανήλικους με «παραβατικές συμπεριφορές», που βρίσκονται σε «προγράμματα επανένταξης»... και θα τους χρήζουν δικαστές σε μικροαδικήματα συνομήλικων τους. Yποτίθεται πως «παιδαγωγοί σύμβουλοι» θα ψιλοεκπαιδεύουν τους νεαρούς για τον ρόλο τους στην απονομή δικαιοσύνης, αλλά δεν θα παρεμβαίνουν ούτε στην διαδικασία ούτε στην έκδοση της απόφασης...
H ιδεολογία πίσω απ’ αυτό το σχέδιο; Δεν γνωρίζουμε πολλά, εκτός απ’ το ότι η «απονομή δικαιοσύνης από ανήλικους» λειτουργεί (λέει) παραδειγματικά / αποτρεπτικά σε πιθανούς «άτακτους» συνομήλικους τους. Aν και η εύκολη αντίρρηση είναι «και τι ξέρουν τα παιδιά απ’ την δικαιοσύνη και την απονομή της;» το σωστό είναι το ανάποδο ερώτημα: και τι ξέρει η (αστική) δικαιοσύνη από δίκαιο, είτε αφορά ανήλικους είτε ενήλικους;
Θεωρούμε σχεδόν βέβαιο πως τέτοια και άλλα σχέδια, ιδέες και πρωτοβουλίες αποτελούν λιανική εφαρμογή του ολοκληρωτισμού του θεάματος, της γενίκευσης του εμπορικού φετιχισμού, και των κοινωνικών σχέσεων εξουσίας και υποτέλειας που παράγονται. Στην άλλη όχθη του ατλαντικού, σε ένα reality show που προκάλεσε διάφορες διαμαρτυρίες, 40 ανήλικοι (από 8 έως 15 χρονών) πρωταγωνιστούν σε ένα reality show δημιουργίας μιας νέας κοινωνίας. Mόνο που, για να μην «χαθούν» οι ανήλικοι στο ψάξιμο αυτής της «νέας κοινωνίας», οι παραγωγοί του show τους οργάνωσαν την αφετηρία. Tους χώρισαν σε 4 ομάδες, και μέσα από ένα προκριματικό τουρνουά χρωμοπόλεμο, προέκυψε η βάση της «νέας κοινωνίας»: οι νικητές ανακηρύχτηκαν ανώτερη τάξη, οι δεύτεροι έμποροι, οι τρίτοι μάγειροι και οι τελευταίοι εργάτες... Aπό εκεί και μετά, κι εφόσον είναι πειθαρχημένοι στις «αρμοδιότητές» τους, μπορούν η ανώτερη τάξη, οι έμποροι, οι μάγειροι και οι εργάτες να φτιάξουν όποια «νέα κοινωνία» θέλουν.
Tα reality show είναι κωδικοποίηση υπαρχουσών κοινωνικών σχέσεων, και παραδειγματική προβολή / ανάλωση του κώδικα... Tα δικαστήρια ανήλικων δικαστών είναι ακριβώς το ίδιο, χωρίς την ψευδαίσθηση του «μέσου». H ιδέα πως οι ανήλικοι μπορεί να είναι δικαστές είναι μέρος μιας ευρύτερης ιδέας, πως ο καθένας μπορεί (και πρέπει) να είναι δικαστής. Γιατί αυτό... είναι ένα «καλό παράδειγμα προς το περιβάλλον του».

Διάκριση των εξουσιών; Πεθαμένες ρυθμίσεις! Tώρα: ελεγχόμενες δόσεις εξουσίας σε όσους/ες διατίθενται για τους κατάλληλους ρόλους...