θεωρία συνωμοσίας;

Είναι η εύκολη και γρήγορη απάντηση στα όσα εκθέτουμε, σαν οργανωμένη εργατική αυτονομία, εδώ και χρόνια σε σχέση με τις “βόμβες στο ψαχνό” και τις κρατικές / παρακρατικές ευθύνες γι’ αυτές: είναι θεωρία συνωμοσίας, και σαν τέτοια ανυπόληπτη. Είναι γεγονός ότι “θεωρίες συνωμοσίας” υπάρχουν ή μπορεί να δημιουργηθούν για οτιδήποτε, είτε θεωρείται δημόσιο γεγονός είτε αφορά την ιδιωτική ζωή. Είναι επίσης γεγονός ότι χάρη στην ηλεκτρονική ευκολία αναπαραγωγής και διάδωσης του οτιδήποτε, οι “θεωρίες συνωμοσίας” (άλλοτε θα μπορούσαν να ονομάζονται, απλά, φήμες) εξαπλώνονται εύκολα, σε μυαλά διατεθειμένα να τις αποδεχτούν. Συνεπώς αυτά που ονομάζονται “θεωρίες συνωμοσίας” έχουν διαμορφώσει ήδη ένα διανοητικό / πληροφοριακό “οικοσύστημα” μέσα στο οποίο οποιαδήποτε ανάλυση / ερμηνεία (κυρίως δημόσιων γεγονότων) που δεν ταιριάζει με τις “πιστοποιημένες” mainstream “εξηγήσεις”, μπορεί εύκολα να κατηγορηθεί σαν άλλη - μια - θεωρία - συνωμοσίας. Θεωρούμε σχεδόν βέβαιο πως αν ο κυρ Κάρολος εξέδιδε το das Kapital σήμερα, εύκολα θα κατατασσόταν στους συνωμοσιολογούντες θεωρητικούς. Ευτυχώς πρόλαβε... Εννοείται, επίσης, ότι ορισμένες ενοχλητικές για διάφορες εξουσίες αποκαλύψεις, όπως η υπόθεση Watergate, θα είχαν αντιμετωπιστεί ευκολότερα απ’ τους θιγόμενους (τουλάχιστον σε ότι αφορά την προπαγάνδα), καταγγελόμενες σαν “θεωρίες συνωμοσίας”.
Δεν θα εμπλακούμε σε κάποια γενική ανάλυση των “θεωριών συνωμοσίας”. Θα υποδείξουμε μόνο ένα βασικό σημείο: η συνωμοσία (υπαρκτή ή φανταστική) αναφέρεται σε πράξεις και μεθοδεύσεις που γίνονται κρυφά. Εάν κάποιος υποδεινύει γεγονότα ή/και ενέργειες που είναι δημόσια γνωστά και τεκμηριώσιμα (αλλά η ανάδειξη και η ερμηνεία τους είναι αντίθετη με τις “επίσημες εξηγήσεις”) ΔΕΝ αναφέρεται σε κάτι “κρυφό”, σε κάτι “μυστικό”. Συνεπώς ΔΕν συνωμοσιολογεί. Αυτή η διάκριση ανάμεσα σε “κρυφό” και “φανερό”, που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για να μπορεί κανείς να ξεχωρίσει, κατ’ αρχήν, τι είναι συνωμοσιολογία και τι είναι αντικρατική ή/και αντικαπιταλιστική ανάλυση δεν είναι τόσο αυτονόητη. Και η “θολούρα” ανάμεσα στο τι είναι όντως “κρυφό” και στο τι είναι, αντίθετα, ολοφάνερο αλλά δεν αξιολογείται, είναι στρατηγικής σημασίας για την μαζική χειραγώγηση.
Λίγα (υποθέτουμε γνωστά) παραδείγματα. Για την “μαμά της ισλαμικής τρομοκρατίας”, οι επιθέσεις της 11ης 9ου 2001 στις ηπα, έχει υπάρξει ένας κορεσμός “θεωριών συνωμοσίας”, οι περισσότερες επιεικώς ηλίθιες. Ωστόσο καμία τέτοια “θεωρία συνωμοσίας” δεν ασχολείται με την κατάρρευση του τρίτου πύργου στο “παγκόσμιο κέντρο εμπορίου” στη Ν. Υόρκη, του κτιρίου νο 7 (WTC7) το οποίο δεν κτυπήθηκε από αεροπλάνο ή βόμβα και το οποίο δεν έπιασε γενικευμένη φωτιά. Η κατάρρευση του WTC7 δεν ταιριάζει καθόλου με την “επίσημη εξήγηση” για την “τρομοκρατική επίθεση”. Όμως δεν είναι κρυφό γεγονός. Είναι ένα γεγονός δεδομένο, δημόσια γνωστό. Εάν τοποθετήσει κανείς την κατάρρευση του WTC7 στο κέντρο της προσοχής του και αναζητήσει εξηγήσεις, μπορεί να μην βρει μια πλήρη απάντηση για το σύνολο των “επιθέσεων” εκείνης της ημέρας, όμως σίγουρα θα αποδείξει ότι “θεωρία συνωμοσίας” με κεφαλαία γράμματα ήταν / είναι η “επίσημη εξήγηση”! Ακριβώς γι’ αυτό (με τρόπους που δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν) η κατάρρευση του WTC7 έχει παραγκωνιστεί απ’ την δημόσια μυθολογία και μνήμη. [1Περισσότερα στο Sarajevo νο 32, Σεπτέμβρης 2009, WTC7: το κτίριο με τη μεγαλύτερη σκιά στον κόσμο.]
Εξίσου δημόσιο γεγονός, εντοπίσιμο και τεκμηριώσιμο, υπήρξε και η περίεργη αυτοκτονία (;), λίγες ώρες μετά την επίθεση στα γραφεία της Charlie Herbo, του 45χρονου γάλλου αξιωματικού της αστυνομίας στη Λιμόζ Helric Fredou, στον οποίο είχε ανατεθεί η έρευνα για την επίθεση. Η αυτοκτονία (;) του υπεύθυνου των ερευνών για την συγκεκριμένη “τρομοκρατική επίθεση”, και μάλιστα λίγες ώρες αφότου είχε αρχίσει να συγκεντρώσει τα στοιχεία, δεν “κολλάει” στην επίσημη, καθεστωτική αφήγηση για το τι συνέβη τότε. Ο Fredou δεν περιλαμβάνεται στα επίσημα “θύματα της επίθεσης”, και η αυτοκτονία του (εντός ή εκτός εισαγωγικών) έχει παραγκωνιστεί απ’ την δημόσια μυθολογία και μνήμη· όπως, ανάλογα, η κατάρρευση του WCT7.
Κι αν αυτό το γεγονός φαντάζει “μικρό” για να κλονίσει την επίσημη, καθεστωτική παρουσίαση των γεγονότων, υπάρχει άλλο ένα, επίσης δημόσια γνωστό και τεκμηριώσιμο, “μεγάλης” κλίμακας: η προετοιμασία του γαλλικού αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle προς συρία (και μετά ιράκ) μεριά, που εμφανίστηκε σαν η “απάντηση” του θυμωμένου γαλλικού κράτους στις δολοφονίες στη Charlie Herbo, είχε αρχίσει βδομάδες νωρίτερα. Πράγμα που σημαίνει ότι ο απόπλους του δεν ήταν το “αποτέλεσμα” της “ισλαμικής τρομοκρατίας”, η “αντίδραση σ’ αυτήν. Τότε μπορεί η σχέση αιτίου - αποτελέσματος να είναι η ακριβώς ανάποδη: η επίθεση (να) ήταν (ανάμεσα σε άλλα....) το “αποτέλεσμα” των αναγκών της επιστράτευσης του αεροπλανοφόρου, για να δικαιολογηθεί η συγκεκριμένη στρατιωτική δράση στα μάτια του πόπολου. [2Περισσότερα στο Sarajevo νο 92, Φλεβάρης 2015, tu es Charles (de Gaulle): η αντιτρομοκρατία σα γελοιογραφία.]

Θα μπορούσε κανείς να “βάλει στο τραπέζι” κάμποσα ακόμα γεγονότα δημόσια γνωστά, εντοπίσιμα, επιβεβαιώσιμα, όπως και δηλώσεις “υπευθύνων” και “ειδικών”, σε ότι αφορά την “ισλαμική τρομοκρατία” - αλλάζοντας την οπτική γωνία, έξω, μακριά και αντίθετα απ’ τις κάθε φορά επίσημες, καθεστωτικές εξηγήσεις. Δεν θα ήταν δουλειά τύπου ντέτεκτιβ! Θα ήταν δουλειά λογικού αναλυτή, χωρίς παρωπίδες. Ωστόσο υπάρχει ένας φραγμός στο σε ποιούς (σε ποιά μυαλά δηλαδή) μπορεί κανείς να παρατάξει μια ανάλυση / εξήγηση / ερμηνεία του Χ ή του Ψ γεγονότος, εχθρική προς την καθεστωτική “αφήγηση”, χωρίς να κινδυνεύει να θεωρηθεί ατζέντης μιας (ακόμα) “θεωρίας συνωμοσίας”. Κι αυτός ο φραγμός δεν οφείλεται (ή, έστω, δεν έχει τύχει σ’ εμάς κάτι τέτοιο) στην έλλειψη φανερών, δημόσια γνωστών και επαληθεύσιμων τεκμηρίων. Ο φραγμός για τον οποίο μιλάμε οφείλεται σε πέντε καταστάσεις:
α) Στο τι, πράγματι, μπορεί να αναγνωρίσει ο καθένας σαν “φανερό” ή, αντίθετα, “κρυφό”, μέσα στη γενική πλύση εγκεφάλου κατάλληλα φτιαγμένων και κατευθυνόμενων “συνωμοσιολογιών”.
β) Στο τι, πράγματι, μπορεί να αναγνωρίσει ο καθένας σαν φανερό στις κρατικές και καπιταλιστικές λειτουργίες ακόμα και υπό νορμάλ συνθήκες, μέσα στη γενική πλύση εγκεφάλου που έχει προκαλέσει επί γενιές ο φετιχισμός και ο μυστικισμός του εμπορεύματος.
γ) Στο τι είδους συνδυασμό σκέψεων και συλλογισμών (πάνω σε υπαρκτά, δημόσια γνωστά “στοιχεία”) μπορεί να κάνει ο καθένας μέσα στη γενική πλύση εγκεφάλου του ωκεανού των “data”.
δ) Στο τι είδους πραγματική κριτική ανάλυση μπορεί να κάνει ο καθένας στον σύγχρονο καπιταλισμό, του 21ου αιώνα. Και, last but not least
ε) Πόση “εμπιστοσύνη”, φανερή ή κρυφή, έχει απέναντι στους επίσημους θεσμούς (π.χ. αυτό που λέγεται αφηρημένα “κράτος” και συγκεκριμένα αστυνομία, δικαιοσύνη, δημοσιογραφία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες, κλπ).

Το τελευταίο είναι, ίσως, το πιο εύκολο να καταλάβει κανείς στα μέρη μας. Ο μέσος έλληνας είναι, γενικά, καχύποπτος απέναντι στο κράτος, για λόγους που είναι άσχετοι με την “τρομοκρατία”, και έχουν να κάνουν με την ιστορική συγκρότησή του, τα συμφέροντα και την οργάνωσή τους, κλπ κλπ. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για τον μέσο γάλλο, τον μέσο βέλγο, τον μέσο γερμανό. Εκεί τα (καπιταλιστικά) κράτη έχουν συγκροτηθεί με πειστικό τρόπο σαν “υπηρέτες του πολίτη”, επί δεκαετίες και για πολλές γενιές. Οποιαδήποτε εξήγηση, σχετική με την “ισλαμική τρομοκρατία”, που θα κατέληγε στο συμπέρασμα inside job προσβάλοντας στην καρδιά της αυτήν την ιστορική σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με το κράτος τους θα ήταν, απλά, de facto απαράδεκτη. Το παράδοξο ωστόσο είναι πως οι ίδιοι ακριβώς μέσοι γάλλοι, βέλγοι ή γερμανοί δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να δεχτούν ότι η 11η/9ου ήταν πράγματι inside job ... του αμερικανικού κράτους όμως! Η σχέση εμπιστοσύνης που αναφέραμε δεν είναι καθολική. Είναι εθνική: το “δικό μου” κράτος είναι ο.κ. - όχι και κάθε άλλο... Το “δικό μου” κράτος είναι που αποκλείεται να κάνει δολοφονικές προβοκάτσιες κατά των ίδιων των υπηκόων του... Τα άλλα μπορεί...
Όμως ακόμα και στις “καλύτερες οικογένειες” υπάρχουν γνωστά εγκλήματα που πρέπει να μείνουν κρυφά. Για να πετυχαίνει και να δουλεύει αυτή η (οργανωμένη) μυστικοποίηση χρειάζεται η “διαχείριση” των 4 πρώτων καταστάσεων απ’ την πιο πάνω λίστα. Δεν θα δώσουμε, ξανά, στο παράδειγμα της γαλλίας και των αποδεδειγμένων, δημόσια γνωστών δολοφονικών προβοκατόρικων ενεργειών των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, σε βάρος (και) γάλλων πολιτών, ενεργειών που σερβιρίστηκαν σαν “ισλαμική τρομοκρατία” την δεκαετία του 1990 - οι οποίες ωστόσο έχουν μεθοδικά “ξεχαστεί”, έτσι ώστε η εμπιστοσύνη των γάλλων πολιτών προς το κράτος τους να είναι, ακόμα, ακμαία. Θα δώσουμε, εν συντομία, ένα άλλο παράδειγμα. Αφορά το “μικροσκοπικό” και “υπεράνω” υποψίας βέλγιο. [3Το πρωτοκοσμικό βέλγιο είναι παλιά αποικιοκρατική δύναμη μεγάλου βεληνεκούς, ειδικά στην αφρική. Βαρύνεται με μεγάλα εγκλήματα “εκτός συνόρων”, στις αποικίες του, κι αυτό είναι ένας ασφαλής δείκτης / επιβεβαίωση, για όποιον θα ήθελε τέτοια, ότι πρόκειται για ένα “κανονικό” καπιταλιστικό κράτος. Δυστυχώς δεν υπάρχει εδώ χώρος για να εξιστορήσουμε τι είναι πραγματικά το βελγικό σύμπλεγμα κράτους και κεφαλαίου.]

Μεταξύ 1982 και 1985 έδρασε στην περιοχή Brabant των Βρυξελλών μια εξαιρετικά φονική συμμορία ληστών, υπεύθυνη για την δολοφονία 28 ατόμων και των τραυματισμό άλλων 40 - όλων άοπλων και “άσχετων”. Εκείνο που ήταν ιδιαίτερα απειλητικό στη δράση της εν λόγω συμμορίας ήταν η ευκολία που τα μέλη της σκότωναν, χωρίς να κινδυνεύουν, για ληστείες μικρών ποσών. Σα να ήταν οι δολοφονίες ο σκοπός τους και οι ληστείες η πρόφαση... Εξαιρετικά αιματηρές ήταν οι ληστείες super market: το 1985, που ήταν και η τελευταία χρονιά της δράσης τους, έκλεψαν από ένα super market ποσό μικρότερο των 6.000 δολαρίων σκοτώνοντας εκεί 3 πελάτες και τραυματίζοντας 2· από ένα άλλο έκλεψαν λιγότερο από 25.000 δολάρια σκοτώνοντας 5 και τραυματίζοντας 1· σε μια τρίτη ληστεία, την τελευταία τους, έκλεψαν πάλι λιγότερα από 25.000 δολάρια και σκότωσαν 8.
Ποτέ δεν δέθηκε κανείς απ’ αυτήν την συμμορία, ποτέ δεν μαθεύτηκε, δημόσια τουλάχιστον, ούτε καν ποιοί την αποτελούσαν. Η “συμμορία Nivelles” (όπως την είχαν ονομάσει οι “αρχές”) απλά εξαφανίστηκε κάποια στιγμή... Ώσπου το 1992, το bbc, στη σειρά δημοσιογραφικών εκπομπών timewatch που είχε αφιέρωμα στις “επιχειρήσεις της gladio” συσχέτισε την δράση της “συμμορίας Nivelles” με το διεθνές νατοϊκό σχέδιο Stay Behind!!! Η συγκεκριμένη έρευνα συνέδεσε τρία πράγματα: μια μικρή νεοναζί οργάνωση (την westland new post), την “παραστρατιωτική” φράξια της βελγικής αστυνομίας (που υπάγεται στο υπουργείο άμυνας), και τις “εκπαιδευτικές ανάγκες” των μελών του stay behind στο βέλγιο. Σύμφωνα με τα συμπέρασματα της έρευνας, η φονική “συμμορία Nivelles” ήταν μέλη της wnp που δρούσαν εν γνώσει κλιμακίων του βελγικού βαθέος κράτους, και σκότωναν - στο - ψαχνό αφενός για εκπαιδευτικούς λόγους και, αφετέρου, ειδικά στα super market, για να “ανοίξουν οι δουλειές” security εκεί.(!!!) Προέκυψε, επιπλέον, σαν ισχυρή πιθανότητα, ότι άλλοι φόνοι που είχε κάνει η συμμορία, αν και εμφανίζονταν να είναι “μετά ληστείας”, στην πραγματικότητα ήταν “συμβόλαια θανάτου” μεταξύ διάφορων μαφιών και παρακρατικών του βελγικού υπόκοσμου. Για παράδειγμα ο δολοφονημένος απ’ την συμμορία τραπεζίτης Leon Finne είχε στενές σχέσεις με κύκλωμα παράνομου εμπορίου όπλων.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτή ήταν όλη η ιστορία της συγκεκριμένης συμμορίας· κυρίως, όμως, της δράσης του βελγικού σκέλους του νατοϊκού stay behind εντός βελγίου. Η αγγλική έρευνα βρήκε κάποια στοιχεία (όπως, για παράδειγμα, ότι τα όπλα της συμμορίας είχαν δηλωθεί σαν κλεμμένα από αποθήκες των παραστρατιωτικών μπάτσων...), όχι όμως τα πάντα. Ούτε καν τα σημαντικότερα. Το επίσημο βελγικό κράτος ποτέ δεν βρήκε τίποτα. “Έψαξε” βέβαια, αλλά το 2015 τα εγκλήματα παραγράφτηκαν, οπότε το ζήτημα πέρασε επίσημα στην ιστορία. Ακόμα και κάποιοι συγγενείς των δολοφονημένων βαρέθηκαν να περιμένουν την “εξιχνίαση του μυστηρίου”... Κάποιοι στο βέλγιο θα μιλούσαν, μετά από 3 χρόνια δράσης και 28 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, για το ίδιο που γίνεται τώρα λόγος, μετά τις “ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις”: ανικανότητα... Ναι... Αλλά υπάρχουν ανικανότητες και “ανικανότητες”! Ένα ιμπεριαλιστικό κράτος με μεγάλη, βρώμικη και αιματηρή ιστορία αποικιοκρατίας (που έμμεσα συνεχίζεται) δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμιέται, σαν να είναι μια ροχάλα στον χάρτη... Ένα ιμπεριαλιστικό κράτος που είναι φυσική έδρα του νατο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την προστασία ανθρώπων και υποδομών, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμιέται σα να είναι σταθμός χωροφυλάκων στην επαρχιακή ελλάδα της δεκαετίας του ‘60... Ένα ιμπεριαλιστικό κράτος που είναι διεθνές κέντρο στο εμπόριο ηρωϊκής και κοκαΐνης δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμιέται σα να είναι συνοικιακό περίπτερο... [4Αυτήν την “ανικανότητα” επικαλέστηκε και το γερμανικό κράτος στην περίπτωση της νεοναζί “nsu” που δρούσε επί 13 χρόνια έχοντας εκτελέσει 10 τουλάχιστον ανθρώπους, και εξαρθρώθηκε “κατά λάθος” εξαιτίας της μυστηριώδους και ανεξήγητης αυτοκτονίας (;) των δύο απ’ τα τρία μέλη της. Όταν, όμως, στη διάρκεια των ερευνών, άρχισαν να προκύπτουν “περίεργα περιστατικά συνάφειας με το βαθύ γερμανικό κράτος”, τότε απλά “εξαφανίστηκαν” κάποιοι φάκελοι απ’ τις μυστικές υπηρεσίες. Και η συσχέτιση τελείωσε εκεί: οι “οικογενειακές αμαρτίες” έμειναν μυστικές... ]

έτσι είναι, αν έτσι επιμένετε...

Εδώ και δεκαετίες, και οπωσδήποτε απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα και μετά, η “ισλαμική τρομοκρατία” είναι η (σχεδόν) τέλεια θεωρία συνωμοσίας· κι αυτό γίνεται αδύνατο να το καταλάβουν πια ακόμα και άνθρωποι που θα κατηγορούσαν εμάς για “θεωρίες συνωμοσίας”! Είναι (σχεδόν) τέλεια γιατί είναι εξαιρετικά απλή, αλλά και συναισθηματικά φορτωμένη. Υπάρχουν οι “κακοί”, “πολύ κακοί”, που η “κακία” τους οφείλεται, ουσιαστικά, σε θρησκευτικές πεποιθήσεις... Υπάρχουν και οι “καλοί”, οι πρωτοκοσμικές κυβερνήσεις, που κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατέψουν τους υπηκόους τους αλλά δεν τα καταφέρνουν, επειδή χρειάζονται ακόμα περισσότερα: ακόμα περισσότερο στρατό στους δρόμους, ακόμα περισσότερο έλεγχο, ακόμα πιο λυμένα χέρια για το στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα, ακόμα πιο “ελευθέρας” σε εξωδικαστικές εκτελέσεις, ακόμα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους σκοπούς τους...
Στο ίδιο μοτίβο, αυτή η επίσημη “θεωρία συνωμοσίας” είναι (σχεδόν) τέλεια επειδή δεν περιέχει αυτά που είναι φανερά, ολοφάνερα: καπιταλισμό, καπιταλιστικά συμφέροντα, 4ο παγκόσμιο πόλεμο (light για τους πρωτοκοσμικούς, προς το παρόν), κρίση, αναδιάρθρωση, κράτη, θέαμα, χειραγώγηση, μυστικές υπηρεσίες, psyops, false flags επιχειρήσεις, όλα όσα συνιστούν την κανονικότητα της εξουσίας, όχι τώρα αλλά εδώ και αιώνες.
Όχι απλά “δεν περιέχει” τέτοια “ύποπτα” (για την σκέψη) στοιχεία... Τα εξοβελίζει! Τα εξαφανίζει. (Όπως το WCT7 ή τον αυτοκτονημένο Helric Fredou). Τα κάνει να μοιάζουν, αυτά, αυτά που είναι η καπιταλιστική και κρατική νόρμα, η καπιταλιστική και κρατική πραγματικότητα, σα φαντάσματα σε θεωρίες συνωμοσίας. Πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας; Ακριβώς!! Όπως το έλεγε ο Debord: η αλήθεια φαίνεται σαν μια στιγμή του ψέμματος.

Όμως το θέμα δεν είναι η φιλοσοφική αναζήτηση της αλήθειας!! Το θέμα είναι πολιτικό, δηλαδή εμπόλεμο. Αν οι επίσημες αφηγήσεις, οι “θεωρίες συνωμοσίας” των αφεντικών και των λακέδων τους σε σχέση με την “τρομοκρατία”, θεωρούνται εντελώς ή σχεδόν ή κατά προσέγγιση έγκυρες, τότε εμείς, σαν σύγχρονη εργατική τάξη αλλά και σαν άτομα, είμαστε “άκυροι”. Εντελώς και απόλυτα.
Όταν θα το καταλάβουν και οι εύπιστοι (απέναντι στ’ αφεντικά) θα είναι αργά. [5Υπάρχουν κάποιοι που, προσπαθώντας να σώσουν τα προσχήματα της ανεξαρτησίας στη σκέψη τους, υποστηρίζουν ότι ναι, ίσως η “ισλαμική τρομοκρατία” να είναι έργο των πρωτοκοσμικών κρατών, αλλά σίγουρα “έχει ξεφύγει πια” απ’ τον έλεγχό τους. Λογικές αποδείξεις επ’ αυτού δεν έχουν. Είναι μια μισο-φιλοσοφική μισο-στατιστική θέση, που στηρίζεται στο ότι “δεν μπορούν να ελέγχουν τα πάντα” (τα αφεντικά). Πράγματι, δεν χρειάζεται να ελέγχουν “τα πάντα”. Ελέγχουν αυτά που θεωρούν βασικά και κρίσιμα! Όσο για το ενδεχόμενο να “αυτοσχεδιάζουν οι ισλαμιστές τρομοκράτες όταν δρουν σε πρωτοκοσμικό έδαφος” και να κινούνται “εκτός πρωτοκοσμικής καθοδήγησης”; Τι να πούμε; Γιατί “αυτοσχεδιάζουν” στη γαλλία, στο βέλγιο, στην ισπανία, στην αγγλία και ποιός ξέρει που αλλού μελλοντικά, και όχι στη νιγηρία; Και λοιπά, και λοιπά...
Υπάρχουν επίσης κάποιοι, πιο πονηροί, που υποστηρίζουν ότι θεωρώντας τους “ισλαμιστές τρομοκράτες” πιόνια των πρωτοκοσμικών μυστικών υπηρεσιών τους μειώνουμε• και, κατά συνέπεια, μειώνουμε τις δυνατότητες των “αποκάτω” να δρουν “δυναμικά” σε βάρος των “αποπάνω”. Ποιές δυνατότητες είπατε; (αναρωτιόμαστε). Κτύπησε κανείς κάποιο στρατιωτικό αεροδρόμιο και δεν το καταλάβαμε; Κτύπησε κάποια ομάδα αποφασισμένων “φονταμενταλιστών του ισλάμ” κάποιον στρατιωτικό στόχο στο ισραήλ και δεν το καταλάβαμε;
Οι - φόνοι - στο - ψαχνό ποτέ δεν ήταν κάποια “δυνατότητα των αποκάτω εναντίον των αποπάνω”! Κι αυτό είναι κάτι που δεν το παζαρεύουμε!!!!]

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1 - Περισσότερα στο Sarajevo νο 32, Σεπτέμβρης 2009, WTC7: το κτίριο με τη μεγαλύτερη σκιά στον κόσμο.
[ επιστροφή ]

2 - Περισσότερα στο Sarajevo νο 92, Φλεβάρης 2015, tu es Charles (de Gaulle): η αντιτρομοκρατία σα γελοιογραφία.
[ επιστροφή ]

3 - Το πρωτοκοσμικό βέλγιο είναι παλιά αποικιοκρατική δύναμη μεγάλου βεληνεκούς, ειδικά στην αφρική. Βαρύνεται με μεγάλα εγκλήματα “εκτός συνόρων”, στις αποικίες του, κι αυτό είναι ένας ασφαλής δείκτης / επιβεβαίωση, για όποιον θα ήθελε τέτοια, ότι πρόκειται για ένα “κανονικό” καπιταλιστικό κράτος. Δυστυχώς δεν υπάρχει εδώ χώρος για να εξιστορήσουμε τι είναι πραγματικά το βελγικό σύμπλεγμα κράτους και κεφαλαίου.
[ επιστροφή ]

4 - Αυτήν την “ανικανότητα” επικαλέστηκε και το γερμανικό κράτος στην περίπτωση της νεοναζί “nsu” που δρούσε επί 13 χρόνια έχοντας εκτελέσει 10 τουλάχιστον ανθρώπους, και εξαρθρώθηκε “κατά λάθος” εξαιτίας της μυστηριώδους και ανεξήγητης αυτοκτονίας (;) των δύο απ’ τα τρία μέλη της. Όταν, όμως, στη διάρκεια των ερευνών, άρχισαν να προκύπτουν “περίεργα περιστατικά συνάφειας με το βαθύ γερμανικό κράτος”, τότε απλά “εξαφανίστηκαν” κάποιοι φάκελοι απ’ τις μυστικές υπηρεσίες. Και η συσχέτιση τελείωσε εκεί: οι “οικογενειακές αμαρτίες” έμειναν μυστικές...
[ επιστροφή ]

5 - Υπάρχουν κάποιοι που, προσπαθώντας να σώσουν τα προσχήματα της ανεξαρτησίας στη σκέψη τους, υποστηρίζουν ότι ναι, ίσως η “ισλαμική τρομοκρατία” να είναι έργο των πρωτοκοσμικών κρατών, αλλά σίγουρα “έχει ξεφύγει πια” απ’ τον έλεγχό τους. Λογικές αποδείξεις επ’ αυτού δεν έχουν. Είναι μια μισο-φιλοσοφική μισο-στατιστική θέση, που στηρίζεται στο ότι “δεν μπορούν να ελέγχουν τα πάντα” (τα αφεντικά). Πράγματι, δεν χρειάζεται να ελέγχουν “τα πάντα”. Ελέγχουν αυτά που θεωρούν βασικά και κρίσιμα! Όσο για το ενδεχόμενο να “αυτοσχεδιάζουν οι ισλαμιστές τρομοκράτες όταν δρουν σε πρωτοκοσμικό έδαφος” και να κινούνται “εκτός πρωτοκοσμικής καθοδήγησης”; Τι να πούμε; Γιατί “αυτοσχεδιάζουν” στη γαλλία, στο βέλγιο, στην ισπανία, στην αγγλία και ποιός ξέρει που αλλού μελλοντικά, και όχι στη νιγηρία; Και λοιπά, και λοιπά...
Υπάρχουν επίσης κάποιοι, πιο πονηροί, που υποστηρίζουν ότι θεωρώντας τους “ισλαμιστές τρομοκράτες” πιόνια των πρωτοκοσμικών μυστικών υπηρεσιών τους μειώνουμε· και, κατά συνέπεια, μειώνουμε τις δυνατότητες των “αποκάτω” να δρουν “δυναμικά” σε βάρος των “αποπάνω”. Ποιές δυνατότητες είπατε; (αναρωτιόμαστε). Κτύπησε κανείς κάποιο στρατιωτικό αεροδρόμιο και δεν το καταλάβαμε; Κτύπησε κάποια ομάδα αποφασισμένων “φονταμενταλιστών του ισλάμ” κάποιον στρατιωτικό στόχο στο ισραήλ και δεν το καταλάβαμε;
Οι - φόνοι - στο - ψαχνό ποτέ δεν ήταν κάποια “δυνατότητα των αποκάτω εναντίον των αποπάνω”! Κι αυτό είναι κάτι που δεν το παζαρεύουμε!!!!
[ επιστροφή ]