Τα “γεγονότα” της πρωτοχρονιάς μπροστά στο σιδηροδρομικό σταθμό της Κολωνίας, στη διάρκεια της νυχτερινής δημόσιας / υπαίθριας γιορτής, ταξίδεψαν (κατάλληλα “συσκευασμένα”) με την ταχύτητα του φωτός σ’ όλο τον πλανήτη. Ίσως και τον γαλαξία: χιλιάδες μετανάστες βίασαν γερμανίδες... Οι φασίστες (σίγουρα οι φασίστες στην ευρώπη) έχουν τώρα μια “ακλόνητη απόδειξη της επικινδυνότητας των μεταναστών”: μπορεί να μην “μας παίρνουν τις δουλειές”, είναι όμως σεξουαλικοί εγκληματίες...
Πριν συνεχίσουμε, να ξεκαθαρίσουμε κάτι βασικό, για να συνεννοούμαστε. Η, ας την πούμε έτσι, “οριακή ασυμβατότητα” ανάμεσα στην αντι-ρατσιστική προβληματική και την αντι-σεξιστική μας είναι πολύ γνωστή, από πρώτο χέρι. [1Ο πληθυντικός είναι του μεγαλείου (!): πρόκειται για τον υπεύθυνο της έκδοσης αυτών εδώ των σελίδων...] Και στο Βερολίνο, και στην Αθήνα. Στο Βερολίνο από πολύ παλιά. [2Και οι αιτίες, τότε, δεν ήταν “βιασμοί γερμανίδων” (εντός ή εκτός εισαγωγικών), αλλά η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών στα σπίτια των μεταναστών.] Η σταθερή άποψή μας (την οποία θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, με αφορμή την Κολωνία) είναι ότι προηγούνται αδιαπραγμάτευτα τα δίκαια των γυναικών. Αυτό, χωρίς καμία ρατσιστική γενίκευση· αντίθετα με την επίγνωση ότι η άσκηση ανδρικής βίας (“φυσικής” ή λεκτικής) δεν αφορά καθόλου ειδικά τους μετανάστες (ή τον δήθεν “απολίτιστο” μουσουλμανικό κόσμο) αλλά σε μεγάλο βαθμό και τις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, τους λευκούς, “πολιτισμένους” άντρες. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, ότι: εάν άντρας (ανεξάρτητα από φυλή) ασκεί βία κατά γυναίκας κι αυτό γίνεται αντιληπτό, ο στόχος είναι ο άντρας (ανεξάρτητα από φυλή). Πρώτα ήπιας “συγκράτησης / απομάκρυνσης”, κι αν αυτό δεν είναι αρκετό, βίαιης. Εάν είναι δυνατόν χωρίς να ανακατευτούν οι αρχές.
Αυτή είναι η άποψή μας, και με βάση αυτήν κρίνουμε τα όσα έγιναν το βράδυ της πρωτοχρονιάς στην Κολωνία (και σε αρκετά μικρότερο βαθμό σε 12 ακόμα πόλεις της γερμανίας, σύμφωνα με τις καταγγελίες των επόμενων ημερών). Τι έγινε; Βιασμοί; Όχι! Έγινε αυτό που και τα γερμανικά καθεστωτικά μήντια περιέγραψαν σαν επιθετική σεξουαλική παρενόχληση (κάτι που μπορεί να θεωρηθεί βιασμός, αλλά με μια πιο ανοικτή έννοια της λέξης). Φραστική ή/και φυσική: πολυπληθείς παρέες νεαρών αντρών “την έπεφταν” σε γυναίκες (στην Κολωνία στο πλήθος έξω απ’ τον σ. σταθμό...) και... Και τις “ψείριζαν”. Κινητά, τσάντες, πορτοφόλια, ό,τι μπορούσαν να βουτήξουν. Παρότι αυτό (που κρύφτηκε ή σκόπιμα υποτιμήθηκε στο διαγαλαξιακό ταξίδι των “κακών ειδήσεων”) δεν αθωώνει κανέναν για την λόγω ή/και έργω σεξουαλική παρενόχληση, διαφοροποιεί κάπως τα γεγονότα.
Δεν έγινε, όμως, μόνο αυτή η μαζική επιχείρηση σεξουαλικής παρενόχλησης / ψειρίσματος. Επι πολύ ώρα πριν οι ίδιες παρέες νεαρών ανδρών διασκέδαζαν ρίχνοντας πυροτεχνήματα ή/και φωτοβολίδες μέσα στο πλήθος. Δεν είναι καθόλου του γούστου μας αυτό το είδος “διασκέδασης”. Φαίνεται όμως ότι οι παρευρισκόμενοι το διασκέδαζαν. Γιατί; Επειδή ήταν σουρωμένοι. Πρωτοχρονιά ήταν, γιορτή ήταν, να μην γίνουν “γκολ”; Να γίνουν...
(Μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι με την τροπή που πήραν τα πράγματα, όταν άρχισαν οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις, δεν εξελίχτηκε η γιορτή σε γενικευμένη σύρραξη. Μεταξύ των “εφαψιών” απ’ την μια μεριά και όλων των υπόλοιπων απ’ την άλλη. Η μόνη εξήγηση που έχουμε είναι ότι η σύρραξη δεν έγινε επειδή όλοι και όλες ήταν λιώμα. Αποτελεί αυτό δικαιολογία για κανέναν; Όχι. Αλλά είναι μέρος της πραγματικότητας).
Ποιοί ήταν οι δράστες; Το “πόρισμα” προέκυψε γρήγορα: νεαροί άραβες μετανάστες. Όμως τα ίδια τα γερμανικά καθεστωτικά μήντια (εν προκειμένω αναφερόμαστε στο site της d.w.) μεταφέροντας στοιχεία της γερμανικής αστυνομίας, ανέφεραν ότι οι “αναγνωρίσεις” (εκ μέρους των γυναικών ή άλλων αυτοπτών μαρτύρων) ήταν συγκεχυμένες σε αρκετές περιπτώσεις. Πιο συγκεκριμένα:
- σε μία περίπτωση μιλούσαν για “αμερικάνους και έναν αλγερίνο”·
- σε άλλη περίπτωση για “τύπους που έμοιαζαν με άραβες”·
- σε άλλες περιπτώσεις για “άντρες απ’ την βόρεια αφρική / άραβες” αλλά και “νοτιοευρωπαίους”, ακόμα και “ανατολικοευρωπαίους”·
- σε άλλες περιπτώσεις “για άντρες που έμοιαζαν ξένοι”, χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες.
Φαίνεται, άρα, ότι οι δράστες ήταν μεν σε μεγάλο βαθμό νεαροί άραβες μετανάστες αλλά όχι αποκλειστικά και μόνο τέτοιοι: προφανώς και άλλοι “χώθηκαν”, και (γιατί όχι;) μεταξύ αυτών και νεαροί γερμανοί άντρες... Η ασάφεια στις αναγνωρίσεις υποδεικνύει, επίσης, το αυτονόητο για εμάς: πολύ αλκοόλ κυλούσε στις φλέβες...
Να αποδώσουμε, λοιπόν, όλη την ιστορία στο ξύδιασμα για να σώσουμε, έτσι, τα προσχήματα; Δεν σώζουμε τίποτα. Είναι γνωστό (υποθέτουμε...) τι γίνεται με το απεριόριστο ξύδιασμα σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες, τα παρασκευοσάββατα και στις ανοικτές, δημόσιες γιορτές... Λιώσιμο μέχρις... ασθενοφόρου, συν όλα τα “ενδιάμεσα”. Γίνονται και στα (τουριστικά) μέρη μας αυτά... Όμως μια τέτοια παρακμιακή (κατά την ταπεινή μας άποψη πάντα...) κατάσταση ΔΕΝ είναι “μέρος της πολιτιστικής ταυτότητας” των μουσουλμάνων μεταναστών! Είναι “μέρος της πολιτιστικής ταυτότητας” των λευκών πρωτοκοσμικών! Απ’ αυτούς την “αντιγράφουν”, αν και όποτε το κάνουν, οι παρέες των νεαρών μεταναστών στην ευρώπη. Τα “μαθήματα” της αλκοολ-παρακμής οι πρωτοκοσμικοί τα δίνουν.
Απ’ την άλλη μεριά ΔΕΝ είναι “μέρος της πολιτιστικής ταυτότητας” των μεταναστών στον υποτίθεται καθωσπρέπει κόσμο μας το κωλοχέριασμα. Αν ήταν, τα γεγονότα της πρωτοχρονιάς θα αποτελούσαν καθημερινότητα στη γερμανία και παντού: στα λεωφορεία, στα μετρό, στα mall, ακόμα και στους πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους. Όμως αυτό ΔΕΝ συμβαίνει. Και επειδή ΔΕΝ συμβαίνει αποδομεί το φασιστικό υπονοούμενο: αυτοί (οι μετανάστες) είναι σεξουαλικά πεινασμένοι.... και θα μας γαμήσουν!
Δεν ξέρουμε (και δεν μπορούμε να ξέρουμε) ποιοι είναι “πεινασμένοι” και ποιοι είναι “χορτάτοι”, όχι στους δρόμους και στις πλατείες των γερμανικών ή αγγλικών ή σουηδικών πόλεων, αλλά ούτε στην Αθήνα. Ξέρουμε, όμως, ότι ειδικά οι μετανάστες έχουν (σχεδόν καθολικά) επίγνωση των εναντίον τους συσχετισμών - και στη γερμανία, και στη γαλλία, και στην ιταλία, και στην ελλάδα, και παντού. Αυτό (γενικά) σημαίνει ότι προσέχουν. Και καλά κάνουν.
Η βεβαιότητά μας ότι οι μετανάστες έχουν επίγνωση των εναντίον τους συσχετισμών, και το σίγουρο γεγονός ότι ακόμα κι αν βλέπουν πρωτοκοσμικές γυναίκες ντυμένες με τρόπους που δεν τους έχουν συνηθίσει (αν, δηλαδή, “σκανδαλίζονται” σύμφωνα με τα δικά τους πολιτιστικά και ηθικά πρότυπα) δεν ορμάνε, ούτε στα μ.μ.μ. ούτε στους δρόμους ή στις πλατείες, βάζει τις πρωτοχρονιάτικες επιθέσεις στη σωστή τους θέση: πλήθος, αλκοόλ, μαλακιούλες διάφορες - και μετά “ντου”... Δηλαδή; Άρση αναστολών! [3Ο όρος είναι ψυχιατρικός...] Άρση αναστολών... να πιάσουμε κανά κώλο... να βγάλουμε και κανά φράγκο...
Είναι αυτά “ελαφρυντικά”; Κατά την άποψή μας όχι! Είναι, αντίθετα, επιβαρυντικά, σε κάθε περίπτωση - κι όχι μόνο στην πρωτοχρονιάτικη Κολωνία. Το ξύδιασμα δεν είναι υποχρεωτικό, δεν είναι αναγκαστικό, δεν είναι ποινή που πρέπει να εκτίσει κανείς. Πίνουμε για να χαλαρώσουμε, να νοιώσουμε πιο καλά, κι ως εκεί. Οποιοσδήποτε (και οποιαδήποτε...) ενήλικος / ενήλικη πίνοντας φτάνει στο σημείο να - μην - ξέρει - τι - κάνει (ή να ξέρει αλλά να “κρύβεται” πίσω απ’ το ξύδιασμα), δεν δικαιούται “κατανόηση” - απ’ την άποψη των κοινωνικών σχέσεων.
Οι φασίστες “κέρδισαν” ένα πάτημα που θα το χρησιμοποιούν για πολύ καιρό, κι όχι μόνο στη γερμανία. Αξιοποιώντας την καθεστωτική περιγραφή και ερμηνεία των γεγονότων έφτασαν να μοστραριστούν σαν “φεμινιστές”! Η θεωρία (τους) περί “ασυμβίβαστου των πολιτισμών” ανανέωσε τα επιχειρήματά της. Αυτό είναι κακό για το αντιφασιστικό κίνημα, όπως είναι κακό και για τους μετανάστες τους ίδιους: υπό το βάρος της πρωτοχρονιάτικης Κολωνίας θα πρέπει να απολογούνται για πολύ καιρό για το ότι δεν είναι “καμπουρογαμώσαυροι”.
Οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες στη γερμανία έχουν τώρα ένα διπλό καθήκον. Αφενός να απομυθοποιήσουν την “άρση αναστολών” και τις μαζικές σεξουαλικές παρενοχλήσεις εκ μέρους των μεταναστών εκείνο το βράδυ, όχι για να τους “συγχωρεθούν”, αλλά για να μπουν στο ευρύτερο “πλαίσιο” των (άσχετα από φυλή, εθνικότητα και θρήσκευμα) του (ας μας επιτραπεί) “χουλιγκάνικου ανδρισμού”, που είναι πρωτοκοσμικής προέλευσης. Αφετέρου να επιμείνουν, απέναντι στους μετανάστες, σ’ αυτό το ζήτημα: δεν έχουν “περιθώριο” σε συμπεριφορές που όταν τις έχουν λευκοί πρωτοκοσμικοί μπαίνουν συχνά κάτω απ’ το χαλί. Γι’ αυτούς (τους μετανάστες) δεν υπάρχει κανένα “χαλί”. Το αντίθετο.
Είναι σημαντικό οι κυριότερες πλευρές τέτοιων πρακτικών να φύγουν απ’ το ρεπερτόριο του ρατσισμού και των φασιστών. Είναι θέμα με πρακτική αμεσότητα, αλλά επίσης είναι θέμα πολιτικής ηθικής. Όσο ένοχοι κι αν είναι οι μαροκίνοι και λοιποί μαγκρεμπιανοί μετανάστες που έχουν συλληφθεί για τις σεξουαλικές επιθέσεις (και τις κλοπές), υπάρχει κάτι για το οποίο δεν φταίνε: το “drop out” των λευκών, το οποίο αντέγραψαν ενώ δεν έπρεπε.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 - Ο πληθυντικός είναι του μεγαλείου (!): πρόκειται για τον υπεύθυνο της έκδοσης αυτών εδώ των σελίδων...
[ επιστροφή ]
2 - Και οι αιτίες, τότε, δεν ήταν “βιασμοί γερμανίδων” (εντός ή εκτός εισαγωγικών), αλλά η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών στα σπίτια των μεταναστών.
[ επιστροφή ]
3 - Ο όρος είναι ψυχιατρικός...
[ επιστροφή ]
