Και τώρα ένα μάθημα περί δημοκρατίας, από “άνθρωπο της δουλειάς”:
... Η δημοκρατία έχει ένα μειονέκτημα: για να ηγηθεί κάποιος ενός λαού, πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Γι’ αυτό κοιτάζει τις δημοσκοπήσεις και υπόσχεται στον λαό αυτό που ο λαός θέλει. Ο λαός ψηφίζει για να ηγηθεί κάποιος και να ικανοποιήσει αυτά που ο λαός θέλει.Όμως ο λαός δεν έχει όλες τις πληροφορίες και υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτού που θέλει και αυτού που χρειάζεται. Έτσι, αν ένας πρωθυπουργός κάνει αυτά που θέλει ο λαός και όχι αυτά που χρειάζεται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις.
... Είστε κλασσικό παράδειγμα ηγέτη που γεφυρώνει τις αντιφάσεις μεταξύ του θέλω και του πρέπει. Κάνετε αυτό που χρειάζεται ο λαός σας και όχι αυτό που θα ήθελε...
Αυτό κι αν είναι εγκώμιο του πατερναλισμού και της εξαπάτησης! Με τα πιο πάνω μεστά λόγια υποδέχθηκε ο ισραηλινός πρόεδρος Ρόιβεν Ρίβλιν τον έλληνα πρωθυπουργό, κι εκείνος ασφαλώς κολακεύτηκε. Αλλά η αντίθεση ανάμεσα στα “θέλω” του λαού και στα “πρέπει” του γιατρού που τον κουράρει, θυμίζουν κάτι δυσάρεστο, έτσι δεν είναι; Κάτι του είδους “ο ασθενής βρίσκεται στο γύψο για το καλό του”...
